آلن دلون در کاتالوگ حراجی بونهام کورنت پاریس گفت: اولین نقاشی خود را در سال ۱۹۶۴ در لندن خریدم و در طول سال‌ها، نقاشی‌ها، پرتره‌ها و مجسمه‌های بیشتری به دست آوردم که مرا تحت تأثیر قرار داد، با من صحبت کرد و حتی گاهی اوقات مرا دلداری داد. این آثار در طول سالیان متمادی با من همراه بوده و بخشی از زندگی من بوده است».

در میان این آثار یک نقاشی رنگ روغن از «رائول دوفی» به ارزش بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ هزار  یورو و یک پرتره اثر «اوژن دلاکروا» متعلق به سال ۱۸۲۵ به ارزش ۶۰۰ هزار یورو دیده می‌شود.

«دلون» در سال ۲۰۰۷ نیز مجموعه بزرگی از نقاشی‌های معاصر را فروخت و گفت که از ایده فروش پس از مرگ متنفر است. او همچنین در سال ۲۰۱۶ بخش‌های دیگری از متعلقات خود شامل مجموعه‌های ساعت و سلاح‌ را در سال ۲۰۱۶ به فروش رساند.

سال گذشته «آلن فابین» فرزند ستاره فرانسوی سینمای جهان در دهه شصت و هفتاد میلادی، اعلام کرده پدرش تصمیم به اُتانازی یا «مرگ‌ خودخواسته» گرفته اما پس از چند روز این اظهارات را پس گرفت.

«آن دلون» تاکنون چندین بار در حمایت از اُتانازی صحبت کرده است که در سوئیس محل زندگی او امری قانونی است. اواسط ماه مارس سال گذشته نیز پسر دیگرش «آنتونی» در مصاحبه با شبکه RTL گفته بود به پدرش قول داده که هر وقت زمانش برسد، به او در مرگ خودخواسته کمک کند. برخی از رسانه‌ها بر اساس این صحبت‌ها اعلام کردند «آلن دلون» از پسرش آنتونی درخواست کرده برای انجام مقدمات این کار به او کمک کند و حتی با خانواده‌اش نیز خداحافظی کرده است. 

«آلن دلون» که بازی در ۸۰ فیلم از جمله چندین شاهکار سینمایی را در کارنامه دارد، اولین بار در سال ۱۹۶۰ و زمانی که ۲۵ سال داشت با بازی در فیلم «ظهر بنفش» توسط «رنه کلمنت» کارگردان فیلم کشف شد.

بسیاری از فیلم‌ها با بازی «آلن دلون» تبدیل به کلاسیک‌های سینما شدند و وی در طول دوران حرفه‌ای خود با کارگردانان نامداری چون «آنتونیونی»، «ویسکونتی»، «ملویل» و «گدار» همکاری کرد و در کنار بازیگران بزرگی چون «ژن گابن»، «عمر شریف»، «لینو ونتورا»، «کلودیو کاردیناله»، «مونیکا ویتی» و… مقابل دوربین رفت.

«دلون» اولین بار در سال ۱۹۶۱ با فیلم «لذت زندگی» قدم به جشنواره کن گذاشت و سپس با فیلم‌های «خسوف» (۱۹۶۲)، «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) و «آقای کلین» (۱۹۷۶) حضور در جشنواره کن را تجربه کرد و در سال ۲۰۱۹ جایزه نخل افتخاری کن را دریافت کرد.