فرصتی برای توسعه عملکردی سرمایه‌های انسانی
حسن حسینقلی فعال بخش معدن و صنایع معدنی
آموزش فرصتی برای بهبود عملکرد افراد و وظیفه اساسی نهادهای گوناگون است و انتظار می رود به عنوان فرآیندی مداوم و همیشگی موردتوجه قرار گیرد. کارکنان در هر سطحی از سطوح یک شرکت یا صنعت، اعم از مشاغل ساده تا پیچیده و حتی مدیریتی، نیازمند آموزش و کسب دانش و مهارت های جدید هستند. آموزش می تواند به عنوان راهکاری مطمئن در راستای بهبود کیفیت و حل مشکلات حاکم بر عملکرد صنایع گوناگون موردتوجه قرار گیرد. بر همین اساس از افراد انتظار می رود اطلاعات و مهارت های جدیدی برای اجرای موفقیت آمیز وظایف خود فرا بگیرند.
فقدان آموزش، چالش های بسیاری در مسیر فعالیت صنایع ایجاد می کند؛ بنابراین آموزش نیروی انسانی صنایع، مهم ترین اقدام اجرایی مدیران و سیاست گذاران است. در همین حال چنانچه فرصتی برای برقراری تعامل میان صنایع و دانشگاه ها به عنوان مراکز تولید علم فراهم شود، این گونه مشکلات برطرف خواهند شد.
در عصر حاضر از کارکنان یک مجموعه با عنوان سرمایه های انسانی یاد می شود؛ بر همین اساس نیز آموزش نیروی انسانی اهمیت دوچندان می یابد. با این وجود، اساس آموزش در کشور ما با ایرادات ویژه ای همراه است؛ یعنی آموزش کافی و متناسب با نیازهای صنعت به افراد داده نمی شود؛ در نتیجه فارغ التحصیلان دانشگاهی از کارآمدی کافی برای در اختیار گرفتن مشاغل به ویژه در حوزه های معدنی و صنعتی برخوردار نیستند. همین نقص در ادامه عملکرد فعالان بخش معدن و صنایع وابسته به آن را تحت تاثیر منفی قرار می دهد.
در موارد متعددی شاهد پذیرش تعداد قابل توجهی از دانشجویان در رشته های تخصصی هستیم که کشور به آنها نیازی ندارد. به عنوان مثال، تعداد پذیرفته شدگان رشته زمین شناسی به مراتب بالاتر از نیاز کشور به متخصصان این رشته است. همین دانشجویان نیز آموزش های تخصصی لازم را نمی بینند و برای شروع فعالیت خود با چالش های جدی روبه رو خواهند شد؛ بنابراین تجدیدنظر در الگوهای آموزشی کشور ضروری به نظر می رسد.
بسیاری از صنایع و شرکت های فعال در بخش معدن و صنایع معدنی از توان مالی کافی برخوردار نیستند و در چنین شرایطی، آموزش نیروی انسانی عملا نادیده گرفته می شود، این در حالی است که آموزش نیروی انسانی موجب می شود افراد بتوانند متناسب با تغییرات سازمانی و به طور مؤثر، فعالیت هایشان را ادامه دهند و بدین ترتیب، امکانی برای تحقق اهداف سازمانی فراهم می شود.
باوجود تمام مزیت هایی که برای آموزش نیروی انسانی یاد شد، هنوز بسیاری از کارفرمایان، این فرآیند را اقدامی پرخرج و بی نتیجه می دانند؛ به ویژه آنکه حضور کارکنان در دوره های آموزشی به معنی صرف زمان کار خواهد بود؛ بنابراین در نگاه نخست این طور به نظر می رسد که آموزش به منزله به تعویق افتادن فرآیند تکمیل پروژه ها خواهد بود. در هر صورت آموزش به نیروی انسانی در نهایت به نفع سیستم خواهد بود و باید به عنوان یک سرمایه گذاری ارزشمند موردتوجه و ارزیابی قرار گیرد.
رفع نقاط ضعف و بهبود عملکرد کارکنان از مهم ترین مزیت های آموزش به نیروی انسانی است. با آموزش در واقع فرصتی برای ارتقای توانمندی و مهارت های افراد فراهم می شود و کارگری که آموزش های لازم را دیده، عملکرد به مراتب بهتری در شغل خود خواهد داشت.
باتوجه به موارد یادشده انتظار می رود برای بهبود عملکرد نیروی انسانی فعال در حوزه های گوناگون، به ویژه بخش معدن و صنایع معدنی، تجدیدنظری اساسی در اصول آموزش به افراد انجام شود؛ یعنی در درجه نخست سیستم آموزشی کشور اصلاح و بر پایه نیازهای صنعت کشور، دوباره برنامه ریزی شود. سپس آموزش های فنی وحرفه ای به عنوان اصلی اساسی در صدر آموزش به افراد قرار گیرند و در ادامه صنایع و معادن بخشی از هزینه های خود را به آموزش نیروی انسانی حین کار اختصاص دهند. بدون تردید تغییرات یادشده از یک سو امکانی برای رشد و تعالی کارکنان مجموعه ها فراهم می کند و در همین حال، فرصتی برای ارتقای سطح عملکردی کارکنان یا به بیان دیگر، ارتقای سطح بهره وری آنها خواهد بود.
