توسعه پایدار رویکردی است که هدف آن رفع نیازهای نسل حاضر و حفظ توانایی نسل‌های آینده برای رفع نیازهای آتی خود است. وابستگی متقابل بین رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی، حفاظت از محیط‌زیست را به رسمیت می‌شناسد. توسعه پایدار اذعان دارد که ملاحظات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به هم مرتبط هستند و برای دستیابی به رفاه بلندمدت باید متعادل باشند.در عصری که نگرانی‌های زیست‌محیطی در خط مقدم گفتمان جهانی قرار دارد، و لذا صنایع، برای بازنگری در شیوه‌های خود و اتخاذ رویکردهای پایدارتر به چالش کشیده می‌شوند. صنعت پتروشیمی، بازیگری حیاتی در رشد اقتصاد جهانی است و به دلیل تاثیرات زیست محیطی قابل توجهی که دارد، تحت نظارت ویژه قرار دارد. همانطور که ما برای آینده‌ای پایدارتر تلاش می‌کنیم، مفهوم توسعه این پایداری نیز بعنوان یک راه‌حل امیدوارکننده ظاهر شده است. حال بایستی بررسی می‌کنیم که چگونه استراتژی‌های ما می‌توانند پایداری پتروشیمی را تضمین کنند.

پتروشیمی‌ها نقشی ضروری در جامعه مدرن ایفا می‌کنند. آنها سازنده محصولات بی‌شماری هستند، از پلاستیک و مواد بسته‌بندی گرفته تا مواد دارویی و منسوجات. با این حال، مدل چرخه عمر محصولات صنعت پتروشیمی، با پیامدهای زیست محیطی فراوانی درگیر است. انتشار گازهای گلخانه‌ای و بحران زباله‌های پلاستیکی مرتبط با این رویکرد نیز حائز اهمیت است.دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم به پتروشیمی وابسته است و این صنعت هم برای انرژی جهانی و هم برای حفظ محیط‌زیست از اهمیت زیادی برخوردار است.انتظار می‌رود تقاضا برای پتروشیمی‌ها در دهه‌های آتی به رشد خود ادامه دهد که ناشی از رشد جمعیت، شهرنشینی و افزایش استانداردهای زندگی در کشورهای در حال توسعه است. طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی انتظار می‌رود تقاضا برای پتروشیمی‌ها تا سال ۲۰۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش یابد و تا سال ۲۰۵۰ تقریبا دو برابر شود که منبع اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای و آلودگی محیط‌زیست هستند.

با این حال، چندین راه‌حل بالقوه وجود دارد که می‌تواند به کاهش اثرات زیست محیطی پتروشیمی‌ها برای ساختن آینده سبز کمک کند. یک رویکرد افزایش راندمان تولید پتروشیمی است که می‌تواند میزان انرژی مورد نیاز و انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط را کاهش دهد. این را می‌توان از طریق استفاده از فناوری‌های پیشرفته، مانند بهینه‌سازی فرآیند، بازیابی گرمای اتلاف، و جذب و ذخیره کربن به‌دست آورد.راه‌حل دیگر توسعه منابع و مواد اولیه جدید و پایدارتر برای تولید پتروشیمی است. به عنوان مثال، مواد اولیه، مانند قندهای گیاهی می‌توانند برای تولید مواد شیمیایی تجدیدپذیر و پلاستیک استفاده شوند. این امر می‌تواند اثرات زیست محیطی پتروشیمی‌ها را با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و وابستگی منابع انرژی کاهش دهد.برای صنعت پتروشیمی، توسعه پایدار شامل افزایش بهره‌وری، کاهش آلودگی و افزایش سودآوری است، که منجر به رشد اقتصادی، حفاظت از محیط‌زیست و پیشرفت اجتماعی برای نسل فعلی می‌شود، بدون اینکه ظرفیت نسل‌های آینده برای داشتن اکوسیستمی که نیازهای آنها را برآورده کند، به خطر اندازد.

صنعت پتروشیمی در عین حالیکه یکی از پیشتازان اقتصاد جهان است زیرذره بین دوستداران محیط‌زیست قراردارد و یکی از مهم‌ترین موضوعات که دغدغه بازیگردانان توسعه پایدار است، سبز کردن صنعت پتروشیمی است.