چگونه در مسیر تعامل قرار گیریم
پرواضح است که گردش «چرخ تولید» و همچنین رشد و توسعه «صادرات غیرنفتی» و «مبادلات تجاری» به‌شدت به خارج و روابط بین‌الملل وابسته است، زیرا تعداد قابل‌توجهی از کارخانجات و صنایع ما برای تولید کالاهای خود نیازمند مواد اولیه‌ای هستند که بیشتر این مواد باید از طریق واردات تامین شوند.
در همین راستا، بخشی از تولیدات داخلی نیز باید به خارج و کشورهای دیگر فروخته و صادر شوند. در هر دو صورت نیاز داریم با جهان و کشورهای مختلف برای خرید و فروش تعامل و ارتباط داشته باشیم؛ بنابراین وجود تنش در روابط ایران با سایر کشورها و همچنین وجود تحریم‌های خارجی می‌تواند مانع بزرگی بر سر راه واردات و صادرات باشد.
هم‌اکنون به‌دلیل همین تنش‌ها و تحریم‌های اقتصادی، درآمد کشور و ارزآوری‌مان مختل شده و در نتیجه بخشی از صنایع برای واردات مواد اولیه و ماشین‌آلات نمی‌توانند ارزی از بانک مرکزی برای گشایش اعتبار خود دریافت کنند یا اگر ارزی هم دارند، نمی‌توانند با بانک‌های دنیا مبادلات شفاف مالی داشته باشند و از طرف دیگر، صادرات و صادرکنندگان ما نیز به‌دلیل اعمال تحریم‌های اقتصادی با سختی‌های فراوانی برای فروش کالا و جابه‌جایی ارزهای‌شان مواجهند!
برای برون‌رفت از این مشکلات و موانع، نیازمند تنش‌زدایی با سایر کشورهای جهان و رفع تحریم‌ها هستیم تا هم «شعار سال» محقق شود و هم تولید بالا و صادرات مناسب موجب ارزآوری و ایجاد اشتغال و کاهش مشکلات اقتصادی کشور شود. وقتی در جامعه بین‌المللی حضور پیدا کرده و با سایر کشورها تعامل داشته باشیم، به رشد و توسعه اقتصاد ایران و سایر امور کمک می‌کنیم.
در دنیای امروز، کشوری وجود ندارد که با درهای بسته و فقط متکی به خود و جغرافیای طبیعی بومی توسعه پیدا کرده باشد. همه ملت‌ها و کشورهای جهان توانسته‌اند از تجربه‌های بشر، دستاوردهای انسان‌های دیگر و مزیت‌های رقابتی همدیگر استفاده کنند. کشور ما امروز باید در چنین وضعیت رقابتی قرار داشته و با دنیا بده‌بستان و تعامل سازنده داشته باشد. این واقعیتی انکارناپذیر است که باید برای حفظ منافع ملی و ارتقای سطح رفاه مردم و رشد و توسعه اقتصاد ایران، سیاستی واحد و توأم با همزیستی مسالمت‌آمیز با کشورهای جهان داشته باشیم.
باتوجه به موارد یادشده برای تعامل سازنده با کشورهای جهان به ترمیم ساختار تجاری و اقتصادی نیاز داریم تا به‌سرعت با مذاکره رودررو با کشورهای اروپایی و همچنین امریکا و بدون کمترین باج دادن نسبت به رفع تنش‌ها و زنده کردن «برجام» اقدام و با کشورهای همسایه به‌ویژه عربستان تنش‌زدایی کنیم. در این صورت با آرامش بیشتر می‌توان از مزیت‌های منطقه و جهان برای توسعه صادرات غیرنفتی و همچنین مبادلات تجاری بین‌المللی بهره برد. امید است با رفع اختلافات و لغو تحریم‌های اقتصادی بتوانیم فضا و امورات تجاری و تجارت خارجی ایران با جهان را تلطیف و تقویت کنیم.
پس این امکان وجود دارد تا با توافقی برد-برد با کشورهای جهان راه را برای پیشبرد اهداف اقتصادی و افزایش درآمدهای ارزی ایران باز کنیم.
