در حالی که قیمت جهانی آیفون ۱۷ پرو مکس حدود ۱۱۹۹ دلار است، این گوشی در بازار ایران با برچسب ۳۱۰ میلیون تومان عرضه می‌شود؛ رقمی که با دلار ۱۱۵ هزار تومانی هیچ توجیهی ندارد و نشان از آشفتگی شدید در بازار موبایل و سیاست‌های وارداتی دارد.

اگر قیمت جهانی را با نرخ ارز آزاد محاسبه کنیم، آیفون ۱۷ باید حدود ۱۳۸ میلیون تومان باشد، نه بیش از دو برابر. این اختلاف فاحش، نه تنها قدرت خرید مردم را به چالش کشیده، بلکه نشان‌دهنده‌ی ناکارآمدی در کنترل قیمت‌ها، تعرفه‌های گمرکی، رجیستری و سودهای غیرمنطقی واسطه‌هاست.

در شرایطی که حداقل حقوق کارگران ایرانی حدود ۱۰ میلیون تومان است، خرید یک آیفون ۱۷ پرو مکس نیازمند بیش از ۲ سال کار تمام‌وقت است. این در حالی‌ست که در کشورهای توسعه‌یافته مانند آمریکا، یک کارگر با ۴۰ تا ۵۰ ساعت کار می‌تواند صاحب این گوشی شود.

آیا وقت آن نرسیده که مسئولان به جای شعارهای حمایتی، فکری اساسی برای کنترل قیمت‌ها، حذف واسطه‌گری و اصلاح نظام واردات کنند؟ چرا باید یک کالای مصرفی، به کالایی لوکس و غیرقابل‌دسترس برای اکثریت مردم تبدیل شود؟