سیستم انتقال پول برای توسعه کسب‌وکار از الزاماتی است که در همه کشورهای جهان باید مدنظر قرار گیرد. در موضوع نقل و انتقال مالی گاهی سرعت انتقال پول حرف نخست را می‌زند. زمانی که نیاز دارید مبلغی را بسیار سریع انتقال دهید، سیستم‌های پرداخت الکترونیکی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. زمانی که می‌خواهید خرید کنید قطعا به کمک سیستم پوز نیاز دارید؛ همچنین هنگام خرید از فروشگاه‌های آنلاین با استفاده از درگاه‌های پرداختی نظیر پی‌پال ( PayPal )، پرداخت‌های خود را انجام می‌دهید؛ بنابراین فناوری اطلاعات و در نتیجه پرداخت‌های الکترونیک بخش جدایی‌ناپذیری از زندگی هر شخصی شده است.

سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب باید حداقل ۸ ویژگی مهم را دارا باشد که امنیت و اطمینان جزو مهم‌ترین آنها است. پرداخت الکترونیکی نزدیک 2 دهه است که در ایران رواج یافته و به‌دلیل آسان‌تر شدن فعالیت‌های بانکی، مردم استقبال چشمگیری از این سیستم داشته‌ و تقریبا به آن عادت کرده‌اند؛ به‌ویژه که در دوران کرونا سیستم‌های پرداخت الکترونیکی بانکی به اجبار جای هر گونه پرداختی را گرفته‌اند. جز امنیت و اطمینان یک شبکه پرداخت الکترونیکی مناسب باید ویژگی‌های دیگری هم داشته باشدکه به اختصار در زیر توضیح داده شده است:

۱- قابلیت، اطمینان و امنیت: نخستین ضرورت یک سیستم پرداخت الکترونیکی، امنیت و قابل اطمینان بودن آن است. باتوجه به حساسیت معاملات تجاری و پرداخت وجه، سیستم پرداخت الکترونیکی باید با قابلیت اطمینان بالا، همواره در دسترس کاربران بوده و میزان خطا و مشکلات امنیتی در آن نزدیک صفر باشد.

برای این منظور باید از سخت‌افزارها، نرم‌افزارها و پروتکل‌های امنیتی مطمئن، استفاده شود. منظور از قابلیت اطمینان سیستم‌های پرداخت الکترونیکی این است که سیستم همواره در دسترس کاربران باشد و چنانچه با خطای سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری مواجه شد، خطا به سرعت تشخیص داده شود و سیستم‌های موازی آن وارد عمل شوند یا خطا یا نقص به‌طور خودکار برطرف شود.

۲- مقیاس‌پذیری: دومین ویژگی سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب، نبود محدودیت در استفاده کاربران از سیستم و کاهش نیافتن کارآیی هنگام افزایش تعداد کاربران است.

۳- رعایت گمنامی: یکی دیگر از خصوصیات یک سیستم پرداخت الکترونیکی رعایت اصل گمنامی است. مشخصه افرادی که با این سیستم ارتباط برقرار می‌کنند یا معامله‌ای را انجام می‌دهند، نباید آشکار و قابل پیگیری باشد؛ حداقل آشکار کردن آن برای افراد عادی ممکن نباشد یا هزینه بالایی داشته باشد. البته ممکن است برای پیگیری‌های قانونی با روش‌هایی بتوان افراد دست‌اندرکار یک معامله غیرقانونی را شناسایی کرد.

۴- قابل قبول بودن: برای طرفین یک معامله، باید سیستم پرداخت و مکانیسم آن قابل قبول باشد. مبنای قابل قبول بودن می‌تواند قانونی یا قراردادی باشد.

۵- انعطاف‌پذیری: یک سیستم پرداخت الکترونیکی مناسب، سیستمی است که بتواند با ابزارها و روش‌های مختلف پرداخت، کار کند و کاربر را محدود به یک روش خاص نکند. برای مثال با انواع کارت‌های بدهکار، اعتباری، هزینه و دیگر کارت‌ها قابل اجرا باشد.

۶- تبدیل‌پذیری: انواع ابزارها و روش‌های پرداخت مورد استفاده باید قابلیت تبدیل به یکدیگر را داشته باشند. علاوه بر این تا حد ممکن، امکان تبدیل ارز را نیز فراهم کنند.

۷- کارآیی: منظور از کارآیی، سرعت انجام معامله است. سرعت و کارآیی یک سیستم پرداخت باید در حد مطلوب باشد. برای این منظور معمولا از پروتکل‌های ساده‌تر برای مبالغ پایین استفاده می‌شود تا از این طریق ترافیک را کاهش داده و کارآیی را بالا ببرند.

۸- سهولت استفاده از سیستم: سیستم پرداخت الکترونیکی باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کاربر، حداقل اطلاعات را وارد سیستم و بدون وارد کردن جزئیات معاملات، بتواند اقدام به خرید و پرداخت وجه کند. علاوه بر این باید ابزارهای مناسب در اختیار کاربر قرار گیرد تا بتواند از مراحل انجام معامله قدم به قدم اطلاع کسب کند و راهنمایی الزم به وی ارائه شود.