ایران در ماه‌های اخیر لحظات پرالتهابی را پشت‌سر گذاشت و بعد حملات ناجوانمردانه دشمن صهیونی که تقریبا بر همه جای کشور سایه افکنده بود؛ کشور همچنان درگیر تبعات اقتصادی این جنگ است.

به‌علاوه اینکه این جنگ چند درس بزرگ هم برای اقتصاد ایران داشت. ضرورت توجه به توسعه زیرساخت‌های کلیدی و حیاتی برای مواجهه قدرتمند، پایدار و موثر با شرایط فوق‌خاص و غیرمترقبه، یکی از مهم‌ترین مسائلی است که در این حمله غیرانسانی به کشورمان بیش از پیش مشهود شد.

 بازنگری در سیاست‌های توسعه‌ای بخش‌هایی مانند برق به‌منظور افزایش ظرفیت‌های تولید، تقویت زیرساخت‌های انتقال و توزیع و همچنین ایمن‌سازی تاسیسات این حوزه، اقدامی است که شرایط کنونی، ضرورت پرداختن به آن را به‌درستی نشان  می‌دهد.

از این‌رو زمان آن رسیده است که کمی جدی‌تر، ضرورت توسعه زیرساخت‌های انرژی به‌ویژه در حوزه برق را در دستور کار قرار دهیم و از همین امروز باید با نگاهی به تجربیات گذشته، مسیر توسعه زیرساختی کشور را برای افزایش آمادگی در زمان‌های بحرانی هموار کنیم.

 در واقع باید پذیرفت که ادامه مسیر راهبردی گذشته در حوزه‌های متعدد اقتصادی و صنعتی می‌تواند در آینده، ایران را با مخاطرات جدی‌تری مواجه کند.

بر همین اساس، باید بیش از هر زمان دیگری بر تغییر رویکرد در سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی در راستای بهبود فضای کسب‌وکار و توسعه سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی متمرکز شویم. یکی از مهم‌ترین اقدامات برای تحقق این هدف، بازتعریف نقش بازیگران استراتژیک اقتصاد به‌ویژه در بخش خصوصی، به‌منظور تقویت زیرساخت‌های اقتصادی و استحکام‌بخشی بیشتر به دیوارهای امنیت کشور است. از این‌رو به‌نظر می‌رسد در کنار تقویت مستمر قوای نظامی، باید برای توسعه زیرساخت‌های حیاتی از جمله انرژی هم چاره‌اندیشی کرد،زیرا بدون تردید صنعت جزو بخش‌هایی است که برای توسعه، نیازمند تغییر پارادایم‌های حکمرانی کنونی و تقویت بخش خصوصی در حوزه‌های مختلف است.

به‌علاوه، این صنعت بیش از هر چیز به تغییر گفتمان دولت در برابر سرمایه‌گذاران و ارتقای جایگاه بخش خصوصی در تجارت برق نیازمند است. بازتعریف تعاملات دولت با فعالان و تشکل‌های بخش خصوصی به‌منظور ایجاد یک رویه فکری منسجم، کارآمد و فرابخشی در تصمیم‌گیری‌های کلان صنعت برق و قوام‌بخشی به ساختارهای جذب سرمایه در این صنعت، با اتکا به سیاست‌های متکی بر منافع ملی و عقلانیت جمعی، اقداماتی است که می‌تواند پایه‌های صنعت برق را برای حفظ زیرساخت‌ها و حفظ رفاه و امنیت اجتماعی مردم، به‌ویژه در روزهای سخت، مستحکم‌تر کند.

فراموش نکنیم که تولیدکنندگان بخش خصوصی برق سال‌هاست با مشکلات متعدد و عدیده‌ای دست به گریبان هستند که درباره دلایل بروز و راهکارهای آن، سخن بسیار گفته شده، اما در عمل، اقدامات موثر قابل‌توجهی انجام نگرفته است. با این وجود در تمام این سال‌ها بخش خصوصی و دولت دوشادوش یکدیگر، بار سنگین تامین پایدار برق کشور را بر دوش کشیده‌اند. 

با این حال شاهد بودیم که در سال‌های اخیر، سرانجام عدم‌توسعه سرمایه‌گذاری‌ها در برق، بروز ناترازی‌ها و خاموشی‌های گسترده را به‌دنبال داشت. اتفاقی که علاوه بر تضعیف زیرساخت‌های برق، خسارات جبران‌ناپذیری را هم به اقتصاد و صنعت کشور تحمیل کرد.

باوجود همه این کاستی‌ها، صنعت برق در بحبوحه این جنگ 12‌روزه با همدلی همه بخش‌ها، سربلند میدان بود، اما شاید مهم‌ترین درس این روزهای سخت برای دولت و سیاست‌گذاران، ضرورت توجه جدی‌تر به زیرساخت‌های کلیدی و حیاتی نظیر برق بوده، چراکه این ساختارها هستند که در شرایط سخت می‌توانند به آرامش مردم، تداوم امنیت، رفاه و پایداری اقتصاد کشور کمک کنند.

در این مسیر و برای تحقق این هدف غایی و متعالی، ما فعالان بخش خصوصی صنعت برق تا آخر، پای کار ایستاده‌ایم، ما بسان سربازانی خستگی‌ناپذیر در جبهه‌ای موازی برای مردم و کشور مبارزه می‌کنیم و در هیچ شرایطی میدان صنعت را خالی نمی‌کنیم تا چراغ هیچ خانه‌ای خاموش نشود، چرخ هیچ صنعتی از حرکت بازنایستد و جریان هیچ فعالیتی متوقف نشود. در این مسیر اما برای صیانت از ظرفیت‌های این صنعت و توسعه آنها، نیازمند بازنگری در رویکردهای کلان دولت و حاکمیت نسبت به اقتصاد برق و تسهیل سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های برق کشور هستیم.