بی ‌ تردید توانمند شدن تولیدکنندگان ایرانی نسبت به رقبای خارجی یکی از مهم ‌ ترین رویکردهای اقتصاد کشور است. برای تقویت تولید ملی باید شرایط مساعدی برای تولیدکنندگان ایجاد کرد و آنان را برای حضور در بازارهای جهانی توانمند ساخت. استفاده از ظرفیت واحدهای تولیدی می ‌ تواند تحولی بزرگ در اقتصاد کشور ایجاد کند که این امر مستلزم کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی برای واحدهای تولیدی است. زمانی که شرایط برای تولید و کار در کشور مهیا باشد، اشتغالزایی افزایش و بحران ‌ های اجتماعی کاهش خواهد یافت. اعطای تسهیلات بانکی ارزانقیمت به تولید ‌ کنندگان، استمهال بدهی ‌ های معوقه و کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی برای بخش ‌ های تولیدی می ‌ تواند نخستین گام عملی دولت برای رشد تولید و توسعه اقتصادی باشد و به توانمند شدن کشور در عرصه اقتصاد کمک شایانی کند و شرایط مساعد و مناسبی را برای تولیدکنندگان داخلی فراهم آورد.

نرخ سود تسهیلات فعلی برای تولیدکنندگان در بسیاری از بخش ‌ ها به ‌ صرفه نیست و سودی که بانک ‌ ها بابت تسهیلات از تولیدکنندگان دریافت می ‌ کنند با سودی که تولیدکنندگان در قبال تولید خود دریافت می ‌ کنند همخوانی ندارد و از سویی دسترسی دشوار به تسهیلات بانکی برای بخش صنعت از دیگر چالش ‌ های این بخش است؛ بنابراین از اساسی ‌ ترین اقدامات در راستای حمایت از تولیدات داخلی، کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی است که موجب کاهش هزینه تمام ‌ شده، افزایش تقاضا برای خرید کالای داخلی، رونق اقتصادی و افزایش اشتغالزایی خواهد شد و این روش یکی از روش ‌ های تایید شده در اقتصاد کلان است که توجیه نظری نیز دارد.

نرخ سود بانکی از ابزارهای کارآمد سیاست ‌ های پولی است که برای تحرک اقتصاد و تولید در قالب سیاست انبساطی یعنی تزریق نقدینگی به اقتصاد در حالت رکود یا برعکس کم کردن حجم نقدینگی در شرایط اقتصاد تورمی و نابسامانی ‌ های ناشی از حجم زیاد پول به ‌ کار می ‌ رود. با کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی، سرمایه ‌ های سرگردان جذب بخش ‌ های تولیدی خواهد شد و به این ترتیب هزینه ‌ های تولید تا حدود زیادی کاهش خواهد یافت و در نتیجه تورم کمتر می ‌ شود و در نهایت زمینه ‌ های رقابت کالاهای تولید داخل در بازارهای جهانی فراهم می ‌ آید.

در کشورهای توسعه ‌ یافته و صنعتی، رونق تولید به ‌ ویژه تولید نوآورانه از اهمیت خاصی برخوردار است. پایین بودن هزینه سرمایه و اعتبارات و تسهیلات بانکی یکی از عواملی است که در ترغیب صاحبان سرمایه به سرمایه ‌ گذاری در بخش تولید نقش موثری دارد و آنها را تشویق می ‌ کند تا از منابع بانکی برای سرمایه ‌ گذاری استفاده کنند.

یکی دیگر از مهم ‌ ترین مشکلات مطرح در مسیر رشد تولید دانش ‌ بنیان ‌ ها توزیع نامناسب اعتبارات و منابع بانکی بین متقاضیان وام و تسهیلات اعتباری است. مهم ‌ تر از محدودیت ‌ های اعطای تسهیلات، نرخ بالای سود بانکی است که باعث شده، هزینه پول برای تولیدکننده بالا تمام شود؛ بنابراین موانع به هر نحوی که شده باید از سر راه تولید برداشته شود و حمایت از طرح ‌ ها و پروژه ‌ های توسعه ‌ ای دانش ‌ بنیان، کسب ‌ وکارهای نوپا و دانش ‌ محور در اولویت برنامه ‌ های اقتصادی قرار گیرد. در همین راستا و برای توسعه تولید داخلی، بخش ‌ های قانون ‌ گذاری و اجرایی کشور باید در جهت حمایت مالی از تولید داخلی، هر نوع تسهیلات و امکاناتی را برای بخش ‌ های تولیدی کشور فراهم کنند، زیرا در عصری که همه چیز در حال تغییر و تحول است و رقبا همواره در پی توسعه سهم بازار داخلی و خارجی خود از طریق کسب مزیت رقابتی هستند، توجه به تولید نوآورانه به ‌‌ عنوان یکی از راهکارهای افزایش مزیت رقابتی در محیط کسب ‌ وکار امری اجتناب ‌ ناپذیر
است.