طوطی کاکادو یکی از گونه‌های محبوب به دلیل هوش بالا، زیبایی خاص و توانایی حرکت دادن تاج سرش است. این پرنده در سطح جهانی طرفداران زیادی دارد و در ایران نیز بازار خوبی دارد. افرادی که به پرورش و تربیت این پرنده زینتی می‌پردازند، می‌توانند درآمد قابل توجهی کسب کنند.

طوطی کاکادو، که به انگلیسی "Cockatoo" نامیده می‌شود، از زیباترین و جذاب‌ترین انواع طوطی‌ها به شمار می‌آید. این نوع طوطی همچنین به نام‌های کاکاتو و باراتا نیز شناخته می‌شود. ویژگی بارز این پرنده، تاج یا کاکل روی سر آن است که در مواقعی مانند خوشحالی، ترس یا جلب توجه، به زیبایی برافراشته می‌شود. در ایران و برخی کشورهای دیگر، بیشتر فروشندگان این پرنده‌ها را با نام باراتا می‌شناسند. همچنین، باید اشاره کرد که نوعی از کاکادو به نام "pink Cockatoo" نیز وجود دارد.

ویژگی ظاهری طوطی کاکادو

این طوطی بیشتر در مناطق معتدل و جنگلی اندونزی، استرالیا و فیلیپین زندگی می‌کند. کاکادوها پرندگانی بسیار احساسی هستند و در صورت بی‌توجهی صاحب خود، ممکن است دچار افسردگی شوند و در شرایط شدید، پرهای خود را بکنند.

این پرندگان بومی استرالیا هستند، اما به دلیل تجارت و بازرگانی به کشورهای مختلف صادر شده‌اند و نمونه‌های متنوعی از آن‌ها در هر خانه و شهری قابل مشاهده است. از انواع مختلف کاکادو می‌توان به سینه سولفوری، سینه سرخ، گوفین، گالا، آمبرلا، پالم، ملوکان، ماژور میشل و... اشاره کرد.

اگر قصد دارید کاکادو را برای آموزش سخنگویی پرورش دهید، باید به این نکته توجه کنید که سینه سرخ و رز برست‌ها قادر به صحبت کردن نیستند و کاکادوهای گوفین نیز فرایند اهلی‌سازی و آموزش دشواری دارند و به زمان زیادی نیاز دارند. رایج‌ترین گونه‌ای که در میان ایرانیان محبوب است و به راحتی می‌توان جوجه‌ها و تخم‌های آن را پیدا کرد، گونه سینه سولفوری یا کاکل زرد است که نسبت به سایر گونه‌ها پرورش آن آسان‌تر است.

ویژگی ظاهری طوطی کاکادو

کاکادو ها جزو طوطی های هوشمندی می باشد که اغلب به خاطر هوش بالای خود پرورش داده می شود و طی تحقیقی که دانشمندان در دانشگاه آکسفورد بر روی ۱۰ کاکادو انجام دادند ، بدین نتیجه رسیدند که این طوطی ها قادرند پازل های مکانیکی پیچیده را حل کنند .

رنگ : هم چنین این طوطی دارای ۲۱ گونه هستند ولی بیشترین گونه های دیده شده به رنگ سفید با تاج زرد ، صورتی با تاج قرمز و مشکی با تاج نخلی می باشد. ولی تنها گونه ای علاقه مندان زیادی دارد و به وفور در میان پرورش دهندگان طرفدار دارد همان گونه سفید با تاج زرد می باشد که بنام طوطی کاکل گوگردی نیز شناخته شده است.

طوطی کاکادو تاج قرمز

عمر و اندازه : درپرنده در طبیعت و دربدترین شرایط ۲۰ تا ۴۰ سال و در شرایط مناسب با تغذیه عالی ۷۰سال عمر می کند .طول کاکادو  ۳۰ الی ۶۰ سانتی متر است و وزن او نیز بین ۵۰۰ الی ۱۲۰۰ گرم می باشد.

تاج یا کاکل: تاج یا کاکل روی سر کاکادو نشان دهنده عواطف و احساسات این پرنده در شرایط مختلف می باشد. به عنوان مثال پرنده هنگام شنیدن آهنگ شاد ، هنگام خوشحالی یا در صورت داشتن هیجان بالا تاجش را باز می کند و یا در مواقعی مانند ترس یا خجالت تاجش را جمع می کند. باز و بسته شدن تاج او کاملا غیر ارادی بوده و تنها در صورتی تغییر شکل خواهد داد که طوطی تحت تاثیر احساسات و عواطف مختلفی قرار گرفته باشد.

پاهای این گونه خاکستری رنگ است و دارای ۴ انگشت می باشد که زمانی که روی شاخه درخت و یا مانند آن می نشیند، دو انگشت میانی رو به جلو و دو انگشت بیرونی در پشت قرار می گیرد. پاهای آنها کوتاه و دارای پنجه های قوی هستند و هنگام بالا رفتن از جایی از منقار خود به عنوان یک عامل سوم برای گرفتن جایی استفاده می کنند. منقار قوی آنها به گونه است که می توانند دانه های آجیل را در صورتی که دارای پوست باشند به راحتی بشکنند. منقار جنس نر طوطی کاکادو، نسبت به جنس ماده کمی بزرگتر است.

آنها عموما دارای بال های عریض بلندی هستند که در پرواز سریع مورد استفاده قرار می گیرند، با سرعت تا ۷۰ کیلومتر در ساعت (۴۳ مایل در ساعت) که برای نوعی طوطی گالا این مقدار ثبت شده است.

نگهداری کاکادو

آنها برای نگهداری به فضای زیادی نیاز دارند و بر خلاف پرنده های کوچک ، قابل پرورش در یک قفس کوچک نیستند. بسیاری از پرورش دهنده ها ، اقدام به نگهداری کاکادوهای خود در فضای خانه می کنند و اجازه حرکت آزادانه به آنها را در خانه می دهند.

اما این نکته مهم را به یاد داشته باشید که تنها در صورتی می توانید کاکادو را به صورت آزادانه در خانه رها کنید که کاملا اهلی شده باشد و به شما و محیط جدید عادت کرده باشد، چون در غیر این صورت با حرکات پرخاشگرانه او روبرو خواهید شد و امکان شکستن وسایل و شیشه پنجره را دارند.

هم چنین داشتن علاقه به نگهداری از این پرنده و تحمل بدخلقی ها و جیغ و دادهای او مهم ترین شرط برای نگهداری از آنها می باشد. برخی از مردم پس از خرید کاکادو انتظار روی دست آمدن و رقصیدن پرنده را دارند، در حالی که اینطور نیست و تا زمانی که کاملا به شما و محیط جدید عادت نکرده باشد، باید جیغ و دادهای گاه و بی گاه و حتی صبح هنگام او را تحمل کنید و با فراهم کردن شرایط مناسب ، محیط جدید را برای او کاملا دلپذیر کنید.

طوطی کاکادو پالم مشکی

شرط مهم دیگری که در نگهداری از کاکادو باید مورد توجه قرار دهید، وقت گذرانی و سرگرم کردن پرنده است. آنها بر خلاف صدای گوش خراشی که دارند، بسیار احساساتی هستند و روحیه لطیفی دارند و درست مانند یک بچه دو ساله نیاز به توجه و محبت شما دارند. روزانه باید چندین ساعت از وقت خود را صرف سرگرم کردن پرنده بکنید و با حرف زدن و غذا دادن به او، محبت و توجه خود را نشان دهید.

با توجه به صدای ناهنجار، جثه بزرگ و منقار قوی، آن‌ها می‌توانند به وسایل مختلف آسیب وارد کنند. بنابراین نگهداری از طوطی کاکادو آسان نخواهد بود. با وجود این اگر توجه کافی به این نوع طوطی دارید، به شما علاقه زیادی نشان می‌دهد و به پرنده‌ای بسیار رام و اهلی تبدیل می‌شود و وابستگی شدیدی به صاحبش دارد. در نوع صورتی کاکادو اگر به این پرنده توجه کافی نشود به عارضه پرکنی دچار می‌گردد و در صورت بروز این حالت، برطرف کردن آن بسیار دشوار خواهد بود. کاکادوها در همه حال چه خوشحالی و چه ناراحتی و یا برای جلب توجه کردن همیشه جیغ‌های وحشتناکی می‌زنند که همین جیغ‌ها طرفداران آن‌ها را کم کرده است.