در یک سال اخیر، انتقادات نسبت به تسلط بی‌چون و چرای فیلم‌های کمدی بر گیشه سینماها افزایش یافته است، به‌ویژه اینکه اکثر سالن‌های سینما و سانس‌های روزانه به اکران این کمدی‌ها اختصاص یافته است. در این مدت، این سوال مطرح شده که چرا صنعت سینما، گیشه و سالن‌های نمایش باید به این شکل به آثار کمدی اختصاص یابند. این موضوع از زوایای مختلف مورد بحث قرار گرفته و در حالی که بسیاری از سینماگران بر این باورند که ادامه این روند می‌تواند به نابودی سینمای متفکر ایران منجر شود، عده‌ای دیگر معتقدند که مخاطبان سینما تمایلی به تماشای فیلم‌های غیرکمدی ندارند، مگر اینکه اثر متفاوتی ارائه شود.

در این زمینه محمد شایسته - مدیر شرکت پخش «شایسته فیلم» - که فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» به کارگردانی سروش صحت را به تازگی در سینماها اکران کرده، علت فروش قابل توجه برخی فیلم‌های کمدی و ترجیح مخاطب به تماشای فیلم‌هایی از این جنس در سینماها پرداخت. 

این تهیه‌کننده که تا مدتی قبل فیلم «هتل» را هم روی پرده سینماها داشت، ابتدا درباره انتقادها به اکران پی‌درپی فیلم‌های کمدی و سانس‌ها و سالن‌های زیادی که برخی فیلم‌ها بیش از بقیه دراختیار دارند، به فیلم «زود پز» اشاره کرد و گفت، «فیلم‌هایی که وزارت ارشاد و شورای صنفی نمایش فکر می‌کنند از فروش بالایی می‌توانند برخوردار شوند، معمولا با سه - چهار هفته اختلاف نسبت به هم روانه اکران می‌شوند تا آسیبی به فروش هر کدام وارد نشود. «زودپز» هم زمانی به چرخه اکران اضافه شد که مدتی بود از اکران فیلم‌های روی پرده می‌گذشت و آن‌ها توان چندانی برای رقابت با این فیلم جدید نداشتند اما به طور کلی فکر می‌کنم تمام این فیلم‌ها از جمله «صبحانه با زرافه‌ها» حق خود را در اکران می‌گیرند و به اندازه‌ای که برای مخاطب جذابیت داشته باشند و ظرفیتشان اجازه دهد تماشاگر خواهند داشت و به فروش لازم می‌رسند. البته ممکن است برخی همکاران از این صحبت من ناراحت شوند ولی به عنوان کسی که به طور مرتب میزان فروش‌ فیلم‌ها را بررسی و رصد می‌کند، معتقدم وقتی بعضی فیلم‌ها با وجود بازیگران خوب یا یک قصه کمدی، صندلی سالن‌ها را پر نمی‌کنند، نمی‌توان نسبت به پرمخاطب بودن دیگر فیلم‌ها و ظرفیتی که در اختیارشان برای اکران گذاشته می‌شود گله‌مند شد.»

شایسته ادامه داد: سلیقه و مدل دلخواه من نیز فیلم اجتماعی است که این روزها درباره کم ساخته شدن آن‌ زیاد بحث می‌شود اما امروز آن نوع فیلم‌ در سینماها فروش زیادی نخواهند داشت و فیلم‌های پرمخاطب در سینما همچنان کمدی‌ها هستند یا فیلم‌های اجتماعیِ جنجالیِ خوش ساخت و پر بازیگر.

او درباره اینکه آیا نباید فیلم‌های کمدی‌ را هم در میان کم‌فروش‌ها دسته‌بندی کرد چرا که برخی از همین کمدی‌ها با بازیگرانی مطرح مثل رضا عطاران فروش موفقی در گیشه ندارند، گفت: بررسی وضعیت اکران نشان می دهد که مردم از چیدمان‌های جدید در فیلم‌ها خیلی استقبال می‌کنند مثل فیلم «زودپز» که نوید محمدزاده و محسن تنابنده در کنار هم بازی کرده‌اند و یک ترکیب جدید برای مخاطب هستند. علاوه براین، فیلم‌های دنباله‌دار مثل «تگزاس» هم برای مردم جذاب هستند. وقتی قرار بود «تگزاس ۳» اکران شود، از همان ابتدا می‌شد حدس زد که فروش خوبی خواهد داشت (در حال حاضر با حدود ۲۴۷ میلیارد تومان در صدر جدول فروش سینماها است) چون نسخه‌های اول و دوم آن هم جذاب بود؛ بنابراین پیش‌بینی می‌شد که «تگزاس ۳» هم در فروش موفق باشد. در واقع اگر سری اول موفق باشد نسخه‌های بعدی هم پرفروش می‌شوند حتی اگر کیفیتی در حد سری اول نداشته باشند.

وی در بخشی دیگر درباره کم بودن تعداد فیلم‌های غیرکمدی بیان کرد: در سینمای اجتماعی و ژانرهای دیگر مثل خانوادگی، معمایی یا یک ژانر جدیدی که در سینمای ایران خلق شده و صرفا قتل و غارت و لات بازی نشان می‌دهد، به نظرم کارگردان‌های محدودی هستند که اگر فیلم بسازند می‌توانند در گیشه موفق باشند به همین دلیل در پاسخ به برخی انتقادها درباره ساخت فیلم‌های کمدی و اکران پرشمار آن‌ها، یک واقعیت تلخ وجود دارد و آن هم این است که در شرایط فعلی، وزارت ارشاد چاره‌ای جز مجوز دادن به فیلم کمدی ندارد چون وقتی تمام کارگردان‌های اجتماعی‌ساز و درجه یک سینما مشغول ساخت سریال برای پلتفرم‌های نمایش خانگی هستند، وزارت ارشاد باید به چه کسی پروانه ساخت بدهد؟ 

او با اشاره به اینکه ترجیح خودش برای کار در سینما فعلا کمدی است اما در شبکه نمایش خانگی سریال اجتماعی می‌سازد، گفت:‌ در بین تمام کمدی‌هایی که برای شبکه نمایش خانگی ساخته شده، شاید فقط یکی دو مورد بوده که با استقبال مواجه شدند و نسبت به بقیه موفقیت بیشتری داشتند. تماشاچیِ پلتفرم می‌خواهد قصه ببیند؛ قصه‌ای که در پایان هر قسمت تعلیق داشته باشد ولی این‌ها را در کمدی نمی‌توان دید. نکته مهم دیگر این است که مخاطب ما وقتی وارد شبکه نمایش خانگی می‌شود، شهاب حسینی، امیر آقایی، نوید محمدزاده، امیر جعفری، آزاده صمدی، پیمان معادی، سحر دولتشاهی و ... را در پلتفرم‌های مختلف می‌بیند، حالا وقتی خوراک لازم را از پلتفرم‌ها می‌گیرد، چرا باید برای دیدن همین بازیگرها آن هم در همین ژانرها به سینما برود؟ به نظرم وقتی تماشاچی هر هفته با یک قصه خوب، با کارگردانی خوب و با ستاره‌های محبوبش در پلتفرم‌ها همراه می‌شود، باید خوراک خارق‌العاده‌ای به او داده شود تا برای تماشای همین جنس فیلم به سینما بیاید چون الان کسانی که اهل تماشای فیلم و پلتفرم‌ها هستند، فقط به سینما می‌روند که بخندند.

شایسته در پایان به بخش تولید هم اشاره کرد و افزود: الان بیش از ۵۰ درصد سریال‌های پلتفرم‌ها کیفیت سینمایی دارند، بیشتر کارگردان‌های کاربلد، فیلمبرداران تاپ سینمای ایران و بسیاری دیگر از عوامل حرفه‌ای سینما مشغول کار در سریال‌ها هستند، چه کسی باید برای سینما فیلم تولید کند؟ وضعیت در حدی است که اطلاع دقیق دارم یک پروژه بزرگ سینمایی با داستانی اجتماعی بخاطر نبود عوامل حتی با وجود اینکه سرمایه تولید هم داشت، تعطیل شده است. تمام این‌ها در حالی است که در خارج از ایران پلتفرم‌ها ستاره و بازیگر را کشف می‌کنند ولی اینجا تمام کشف شده‌های تلویزیون و سینما در ۲۰ سال گذشته به پلتفرم‌ها رفته‌اند و دیگر به راحتی نمی‌توان برای یک پروژه سینمایی تیم جمع کرد.