دوستی داشتم که متخصص منطق موزاییکی بود و با چیدن فرضیات منطقی حکم می داد و آنقد استدلال هایش قوی بود که معمولا برآورد صحیحی از مشکل یا موضوع ارایه می داد .

اوایل همین هفته ناصر نبی پور رئیس هیات مدیره اتحادیه مرغ تخم گذار استان تهران گفت: در هفته های اخیر قیمت تخم مرغ در برخی مناطق به ٩٧ تا ١٠٠ هزار تومان در هر شانه رسیده است با احتساب کرایه حمل و سود برای فروشنده، قیمت ١٠٠ هزار تومان برای مصرف کننده منطقی است ! وی با اشاره به افزایش قیمت نهاده های دامی و هزینه های تولید، پر زورتر سخنان خود را تکمیل کرده که : قیمت تخم مرغ باید درب مرغداری به ١٠٠ هزار تومان برسد و در حال حاضر تولیدکننده زیان می کند!

به نظر می رسد اقتصاد به شدت متزلزل و شکننده مدیریت اجرایی کشور دیگر نیازی به محاسبات پیچیده ریاضی وزیر محترم اقتصاد آقای دکتر سید احسان خاندوزی و ایشالله ماشالله ! و دستور پشت دستور! رییس جمهور محترم خوشبین آقای دکترسید ابراهیم رییسی ندارد که : برخورد می کنیم و فلان وفلان ! ....... حتی نیاز به منطق موزاییکی پیچیده برای برآورد آینده هم نیست همان منطق شانه تخم مرغی تکلیف این صنعت را روشن می کند.

اجازه بفرمایید سه سوراخ شانه تخم مرغ را کنار هم قرار دهیم :

سوراخ اول شانه تخم مرغ

تنها طی خرداد ماه گذشته ٩ میلیون قطعه مرغ تخم گذار کشتار شده در حالی که میانگین کشتار در یک ماه حداقل بین ٢.۵ تا ٣ میلیون قطعه بوده است ! یعنی تقریبا بیش از سه برابر مرغ تخم گذار بیشتر کشتار شده که بسیار بعید است با هدف بهینه سازی و جوانسازی خط تولید تخم مرغ صورت گرفته باشد.

سوراخ دوم شانه تخم مرغ

قیمت نهاد های تولید تقریبا به صورت ادواری ماهانه و حتی هفتگی در حال تغییر است به عبارتی واحد های صنفی کوچک و متوسط که در گذشته با کمک تسهیلات بانگی در گردش امکان تولید را به سختی فراهم می کردند با شرایط متغییر فعلی توان تولید و ریسک پذیری خود را عملا از دست داده اند و مانند سایر صنایع یا برنامه ریزی تولید را تعلیق کرده اند یا عطایش را به لقایش بخشیده و فعلاً در حال رایزینی برای پرداخت بدهی های بانگی ، کارگری ، بیمه و ...... معوق خود هستند.

سوراخ سوم شانه تخم مرغ

در همین وضعیت شایعاتی مبنی بر صادرات روزانه 100تن تخم مرغ به کشور دوست و برادر افغانستان منتشر شده که اگر حقیقت داشته باشد هر چند اندک مصداق مثل "چراغی که به خانه روا است به مسجد حرام است " می شود

ودر انتها جیب سوراخ کارگران و کارمندان حداقل بگیر که به جهت وضعیت تولید کارگاه های کوچک و متوسط بعضا بیش از دو ماه حقوق طلبکارند .... با حقوق خوشبینانه 57میلیون ریال ! و بافرض سرپا ماندن صنعت ،چگونه خواهد توانست حداقل معیشت بخور و نمیر ، و هزینه های مسکن خود را تامین کند؟

به راستی با منطق شانه تخم مرغی در همین گوشه کوچک از اقتصاد کلان تامین معیشت دولت سید ابراهیم رییسی چه برنامه راهبردی را برای بهبود یا حل مشکل در نظر گرفته ؟

ما عوام که "امیدمان" به " تعجب" و سپس به "ابهام" و بعدش به "حیرت" تبدیل شده و چیزی نمانده که همین "حیرت" به "ترس از آینده" تبدیل شود ! یادش بخیر آقای محسن رضایی حین مناظره های انتخاباتی از قول یک دانشجو شعری گفت :

صبح و شب نشئه از خالی پریم / بگو از گشنگی داریم امید می خوریم !