مفهوم گردشگری مجازی براساس توسعه ابزارهای جدید مبتنی بر فناوری اطلاعات شکل گرفته است. این ابزارها با تنوع گوناگون خود زمینه لازم برای تقویت گردشگری فیزیکی را فراهم می‌کند. مهم‌ترین هدفی که در رویکرد گردشگری مجازی دنبال می‌شود، تقویت صنعت گردشگری کشورها و متعاقب آن منافع این صنعت است. گردشگری مجازی فرآیندی است که چند سالی می‌شود، در ایران راه افتاده، اما تاکنون دربردارنده هیچ حس پویایی برای کاربران یا گردشگران نبوده است. برهمین اساس در سیستم گردشگری مجازی پویا تلاش کردیم، مولفه دیگری به این آن اضافه کنیم و آن هم پویایی و زنده بودن تصاویر دریافتی است. در این سیستم، افراد می‌توانند مکان موردنظر خود را در یک نمای واقعی و زنده با استفاده از دوربین‌های چندبعدی و مجازی ببینند. همچنین، این سیستم قابلیت این را هم دارد که افراد بدون حضور فیزیکی در مراسم‌ها یا آیین‌های جمعی شرکت کنند و با دید چندبعدی به این رویدادها اشراف داشته باشند. برای پویا شدن گردشگری مجازی از سیستم پهپادها که کاربرد گسترده‌ای در بیشتر صنایع دارند، استفاده شده است. در واقع، این سیستم در یک بسترسازی مجازی و برمبنای اینترنت طراحی شده است. گفتنی است، فرآیند گردشگری مجازی پویا این‌گونه است که با پرواز پهپادها و ارسال تصاویر به گردشگر، وی می‌تواند با فناوری واقعیت مجازی یک گردشگری مجازی پویا را تجربه کند. همچنین، قابلیت اجرایی واقعیت‌افزوده را دارد و گردشگر می‌تواند با استفاده از عینک، تصاویر دریافتی را علاوه بر چندبعدی بودن در قالب واقعیت‌افزوده ببیند. گفتنی است، طرح آزمایشی گردشگری مجازی پویا برای نخستین‌بار در تابستان سال گذشته بر فراز یک قلعه در استان اصفهان عملیاتی شد؛ در گام نخست این فرآیند، در ابتدا 5 نقطه گردشگری از یک مکان انتخاب می‌شود و پهپاد با پرواز و تصویربرداری روی این نقاط، گردشگر در هر جای این کره خاکی که باشد، می‌تواند تصاویر دریافتی را در چند بعد و در بستر زنده ببیند. در حقیقت، گردشگران با چشم مجازی که همان دوربین‌های چندبعدی نصب‌شده روی پهپادها است، می‌توانند بر مکان اشراف بصری داشته باشند و  خودشان زاویه دیدشان را تغییر دهند و تصویری را که می‌بینند، کنترل کنند.

اضافه شدن واقعیت‌افزوده به این سیستم، این امکان را می‌دهد که گردشگر ‌بتواند تصاویر را بسیار بهتر از گردشگری فیزیکی ببیند. همه‌چیز در سیستم گردشگری مجازی پویا به‌صورت زنده رخ می‌دهد و تصاویر دریافت‌شده از مکان‌ها در قالب سه‌بعدی‌شده بر بستر اینترنت قرار می‌گیرد و در اختیار گردشگر در هر نقطه از کره زمین قرار داده می‌شود. گفتنی است، دوربین‌های نصب‌شده قادر هستند، به انتخاب گردشگر هم تصاویر دوبعدی و هم تصاویر سهبعدی را دریافت کنند. برای هر پهپاد یک ایستگاه محلی و یک اپراتور که مسئولیت هدایت و کنترل آن را برعهده داشته باشد، در نظر گرفته می‌شود. این اپراتور با در نظر گرفتن آب و هوا، امنیت و دیگر شرایط محلی تصمیم می‌گیرد که پهپاد را به پرواز در بیاورد یا خیر و در واقع همه‌چیز تحت‌کنترل است. تاکنون نمونه خارجی از این سیستم مشاهده نشده و خوشبختانه در 2 رویداد فناوری بین‌المللی موفق به کسب مقام‌های قابل‌قبولی شده؛ یکی جشنواره بین‌المللی اختراعات و ابداعات که از سوی فدراسیون جهانی مخترعان برگزار شده بود که در این جشنواره به رتبه نخست رسیدیم. همچنین، در یک مسابقه در لهستان هم رتبه اول را در بخش ایده در باب پهپادها کسب کردیم. این سیستم نمونه خارجی نداشته است.

گفتنی است، گردشگر در این سیستم بسان یک عقابی است که در خانه نشسته و می‌تواند با دیدن تصاویر زنده هرجا را که انتخاب کرده است، ببیند و یک بازدید بسیار نزدیک به واقعیت را تجربه کند. اینجا است که لازم است،بگوییم این روزها، فناوری این امکان را به ما داده است که بدون حضور فیزیکی به مکان‌های گردشگری سفر کنیم.