صادرات مجدد یکی از مقوله‌های مهم تجارت جهانی است که کشورها برای انجام آن باید بسترهای مناسب آن را فراهم کنند. بخشی از صادرات مجدد به توان لجستیکی و زیرساختی وابسته است؛ کشورها برای انجام صادرات مجدد باید با ایجاد زیرساخت‌ها و بسترهای حمل‌ونقل، مزیت‌های رقابتی را برای فعالیت‌های خود به‌وجود آورند. در حال‌ حاضر بسیاری از دولتمردان کشورهای مختلف با هدف تبدیل کشورهای خود، ترمینال‌های تجاری و زیرساخت‌های خود را توسعه داده و الزامات تجاری مناسبی را فراهم آورده‌اند. تامین نیازهای لجستیکی در امر حمل‌ونقل، بهبود روند ترانزیت کالاها، نگهداری مناسب بار صادراتی، بسته‌بندی و کاهش هزینه‌های صادراتی از جمله مهم‌ترین بسترهایی است که کشورهای توسعه‌یافته برای گسترش فعالیت‌های صادراتی خود به آن توجه کرده‌اند، از این‌رو اگر ایران خواستار بهبود تجارت خود به‌ویژه در امر صادرات و صادرات مجدد است، باید تمامی امکانات لازم را فراهم کند. کاهش هزینه‌های صادراتی، ایجاد مزیت‌های رقابتی برای صادرات مجدد کالاها، تقویت زیرساخت‌های حمل‌ونقل، راهسازی برای ورود کالاها به بازارهای هدف گسترده و سایر موارد این‌چنینی، از جمله فعالیت‌های مهمی است که ایران باید برای رشد صادرات مجدد خود به‌کار گیرد. به‌بیانی دیگر، ایران باید تمام شرایط مربوط به صادرات مجدد را داشته و با ایجاد مزیت‌های رقابتی، با دیگر کشورهای فعال در حوزه صادرات مجدد به رقابت بپردازد. بی‌توجهی به زیرساخت‌های ترابری و حمل‌ونقل کالاها، نقایص مربوط به انبارداری و نگهداری کالاهای واردشده و سایر موارد این‌چنینی از نقاط ضعف فعالیت‌های تجاری در ایران محسوب شده و باید در راستای بهسازی، نوسازی و تامین خلأهای فعلی اقداماتی موثر انجام دهیم.

برای تبدیل شدن ایران به یک هاب بزرگ تجاری در منطقه، علاوه‌ بر فراهم کردن بسترهای الزامی تجاری، باید قوانین و مقررات داخلی مربوط به این امر نیز تسهیل شوند. ایران برای تبدیل شدن به پایانه ورود و خروج کالاها از کشورهای مختلف، لازم است بسترهای قانونی خود را برای این موضوع آماده و مهیا کند. در حال‌ حاضر برخی قوانین موجود در کشور، برای فعالیت‌های تجاری کشور مانع‌آفرینی کرده و این قوانین باید اصلاح شوند. به‌طورکلی مناسب به‌نظر می‌رسد تا قوانین ورودی و خروجی کالاها تسهیل و در راستای توسعه تجارت اصلاح شده و هر نوع عامل بازدارنده مانند تعرفه‌های نامناسب برای واردات کالاها، حذف شوند. عوامل بازدارنده می‌توانند از جذابیت‌های تجارت با ایران کاسته و مانع واردات و صادرات کالاها شوند، همچنین باید ضمن افزایش ارتباطات جهانی، زمینه‌های مطلوب سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های تجاری در ایران را فراهم کنیم. در چنین شرایطی بازارهای هدف تجارت ایران گسترده شده و فرصت‌های صادراتی روشنی برای کشور شکل می‌گیرد. برای فعالیت‌های تجاری در سطح جهانی، باید تجار بین‌المللی در کشور ما دفتر کار داشته باشند، فروشگاه‌ها و مراکز تجاری بین‌المللی متعددی در ایران وجود دارد تا فعالان اقتصادی بتوانند با خریداران و فروشندگان جهانی کالاها، در ایران رابطه برقرار کنند، بنابراین نه‌تنها لازم است ضعف‌های حمل‌ونقل و زیرساخت‌های لجستیکی را برای افزایش صادرات به‌ویژه صادرات مجدد برطرف کنیم، بلکه باید روند فعالیت‌های تجاری داخلی و خارجی نیز تسهیل و بهبود یابند. تا زمانی که ایران برای سایر کشورها مزیت رقابتی نداشته باشد و واردات کالاها در بستری مناسب انجام نشود، امکانی برای صادرات مجدد وجود نخواهد داشت، اما متاسفانه در نگاه عموم به‌ویژه مسئولان بلندپایه، واردات امری نامطلوب است و قوانین همواره در راستای محدودیت ورود کالاها تدوین شده‌اند. تمامی توجهات تنها به میزان صادرات بوده و به‌بیانی دیگر، تنها به یک کفه ترازوی تجارت اهمیت داده شده است. در چنین شرایطی توازن در فعالیت‌های تجاری برقرار نشده و در نهایت توسعه‌های مدنظر رخ نخواهند داد. برای دستیابی به رشد و بالندگی در فعالیت‌های تجاری، باید واردات و صادرات را در کنار یکدیگر موردتوجه قرار دهیم و دیدگاه‌ها و قوانین نیز براساس واردات موثر در کنار توسعه صادرات تدوین و اصلاح شوند.