ادغام هوش مصنوعی با برنامه‌ریزی شهری طی سال‌های اخیر بطور چشمگیری تکامل یافته است. در اوایل دهه ۲۰۰۰، کاربردهای اولیه و ضعیف‌تری از هوش مصنوعی به تجزیه و تحلیل و مدل‌سازی اولیه داده ها، با تمرکز پیش‌بینی‌ برای مدیریت ترافیک و ایمنی عمومی محدود شده بود و این پیاده سازی‌های اولیه عمدتاً به دلیل قدرت محاسباتی، در حد تئوری بودند اما هوش مصنوعی می‌تواند مجموعه داده‌های بزرگ را از منابع مختلف، مانند الگوهای ترافیک، مصرف انرژی، حسگرهای اینترنت اشیا و شبکه‌های تلفن همراه تجزیه و تحلیل کند و با پردازش این داده ها، می‌تواند حمل‌ونقل را بهینه کند، زیرساخت‌ها را بهبود بخشد، بهره‌وری انرژی را افزایش دهد و از برنامه‌ریزی‌های شهری پایدارتر و کارآمدتر حمایت کند. در اواخر دهه ۲۰۱۰، ظهور داده‌های بزرگ و فناوری‌های اینترنت اشیا (IoT) زمینه را برای کاربردهای پیچیده تر هوش مصنوعی برای برنامه‌ریزی شهری فراهم کرد. سیستم‌های هوش مصنوعی شروع به جمع آوری و ارجاع متقابل اطلاعات از چندین نقطه به‌طور همزمان کردند و تجزیه و تحلیل جامع تری را ممکن ساختند. بهینه‌سازی استفاده از انرژی، و تشکیل شبکة حمل‌ونقل عمومی از کاربردهای واقعی این فناوری نوظهور بودند. با ادامه رشد جمعیت شهری، برنامه‌ریزی پایدار برای شهرها ضروری است و دیدگاه توسعه پایدار برای مدیریت شهری، یک اصل است. هوش مصنوعی (AI) قرار است نقش مهمی در مقابله با چالش‌های شهری مدرن ایفا کندو لذا اندازه بازار جهانی برنامه‌ریزی شهری بوسیلة هوش‌مصنوعی تا سال ۲۰۳۰ به ارزش ۵۴.۸ میلیارد دلار پیش‌بینی می‌شود.

هوش مصنوعی (AI) نقش مهمی در برنامه‌ریزی شهری و توسعه شهرهای هوشمند دارد و می‌توانند داده‌ها را تجزیه و تحلیل کند و تصمیمات آگاهانه‌تری برای بهبود محیط‌های شهری بگیرد، و رویکردی جامع‌تر و سازگارتر برای طراحی، مدیریت و ارائه خدمات شهری اتخاذ کند.

هوش مصنوعی درحال‌حاضر شروع به شکل دادن عمیق دنیای دیجیتال زندگی ما کرده است. پیش‌بینی اینکه چگونه نقش آن گسترش می‌یابد و بر هر جنبه از زندگی روزمره ما تأثیر می‌گذارد، از جمله اینکه کجا و چگونه زندگی می‌کنیم، غیر قابل انکار است.  هوش مصنوعی یک نیروی دگرگون‌کننده است که چشم‌انداز شهری را متحول کرده و شهرها را پایدارتر، کارآمدتر و هوشمندتر می‌کند. پیاده‌سازی هوش مصنوعی در برنامه‌ریزی شهری به شهر کمک می‌کند تا کیفیت زندگی را بهبود ‌بخشد. سیستم هوش مصنوعی می‌تواند مسیر طوفان را در شهر پیش‌بینی و ردیابی کند، سیستم‌های واکنش اضطراری را بر این اساس فعال می‌کند، و در نتیجه استفاده از منابع را به حداقل می‌رساند و کارایی را به حداکثر می‌رساند. با توجه به اینکه اکنون بیش از ۵۶ درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می‌کنند، برنامه ریزان شهری برای همگام شدن با سرعت رشد تلاش می‌کنند. روش‌های برنامه‌ریزی سنتی اغلب بر داده‌های قدیمی تکیه می‌کنند که منجر به طراحی‌های ناکارآمد می‌شد که نمی‌توانست نیازهای پویای جمعیت رو به رشد شهری را برطرف کند اما هوش‌مصنوعی می‌تواند این محدودیت‌ها را با ظرفیت خود در تجزیه و تحلیل چندین نقطه داده و پیش‌بینی دقیق برطرف کند.

هوش مصنوعی نیروی قدرتمندی است که می‌تواند به حل پیچیده‌ترین مشکلات جهان، بهبود زندگی ما و ساختن آینده‌ای بهتر کمک کند. رشد گسترده شهرها غیرقابل توقف به نظر می‌رسد و هوش مصنوعی این ظرفیت را دارد که شهر را برای همه ساکنان عادلانه و پایدار از کاهش ردپای کربن گرفته تا بهبود زندگی ساکنان با رویکرد سند ۲۰۳۰ اهداف توسعه پایدار یونسکو، و حمایت از برابری و کیفیت زندگی حفظ کند. همچنین هوش مصنوعی راه‌حل‌هایی را برای چالش‌های اجتماعی، انرژی و زیست محیطی ارائه می‌دهد.

شهرهای هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی قرار است نقش برجسته‌ای در ایجاد شهرنشینی فراگیر و پایدارتر ایفا کنند. شهرهای پایدار آینده به ویژگی‌های پیشرفته‌ای مجهز خواهند شد تا مردم بتوانند در آن زندگی کنند، قدم بزنند، خرید کنند، تا از زندگی ایمن و راحت‌تر لذت ببرند. شهرهای هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی معیارهای جدیدی را در طراحی، اقتصاد، زیرساخت و فراتر از آن تصویر می‌کنند. با استفاده از هوش مصنوعی، شهرهایی مانند زوریخ، آمستردام، اسلو، کپنهاگ و سنگاپور درحال‌حاضر جوامع پایدارتر و قابل زندگی‌تری ایجاد می‌کنند که آمادگی بیشتری برای پاسخگویی به نیازهای شهروندان خود دارند. محیط‌زیست در برنامه‌ریزی شهری در این شهرهای پایدار پیشرو و محور است. به عنوان مثال، سنگاپور دارای یک ناوگان مستقل برای کمک به افراد مسن با محدودیت حرکت است. چت ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی نیز با ارائه اطلاعات مفید و جلوگیری از احساس تنهایی به سالمندان کمک می‌کنند! اینها فقط بخش کوچکی از پرکردن خلاء‌های انسانی و مورد نیاز شهروندان به‌وسیله هوش مصنوعی است.