در سال 1402، سینمای ایران پس از انتشار نسخه غیرقانونی فیلم « برادران لیلا » به استقبال حاشیه های فراوان رفت. این خبر به سرعت به مهمترین عنوان بسیاری از رسانه های داخلی تبدیل شد و بحران زده‌ی صنعت سینما با توجه به چالش‌هایی همچون بیم از بین رفتن فضای سینما و مخاطبان در دوران التهابات اجتماعی و کرونا، به یکی از مهم‌ترین موضوعات روز شد.

در زمانی که سینماداران به دنبال حضور مخاطبان در سالن‌های سینما بودند، این مصرع معروف شعر سعدی «من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود» به یاد می‌آمد. آن‌ها با تعجب می‌دیدند که چگونه فرصت طلایی نمایش فیلم «برادران لیلا» را از دست می‌دهند