مدیرعامل فولاد خوزستان گفت: هر قیمتی که در داخل کشور برای فولاد تعیین شود، حدود یک چهارم وابستگی خارجی خواهد داشت. لذا برای بومی کردن فرآیند مکانیزم قیمت‌گذاری باید به این اصل توجه داشت. اینکه گفته شود برای تعیین قیمت فولاد در داخل، با قیمت‌های جهانی هیچ کاری نداریم واقعا شدنی نیست. چون این موضوع زمینه‌ساز پارادوکس قیمتی در محصولات تولید داخل خواهد شد.

تولید فولاد بیش از نیاز داخلی

امین ابراهیمی عنوان کرد: محصولات تولیدی فولادی در کشور هم مازاد تولید دارد که بیش از نیاز داخلی است و هم وابستگی قیمت تمام‌شده به خارج از کشور دارد که هر دو عامل در تعیین قیمت محصولات فولادی اثرگذار است.

وی افزود: حدود نیمی از تولید فولاد کشور، امکان صادرات دارد و نمی‌توان زنجیره فولاد را از بازار خارج از کشور مستثنی کرد. نمی‌توان محصولی در داخل کشور تولید کرد که ده برابر قیمت به بازارهای خارجی فروخته شود و همزمان با یک دهم قیمت در داخل به فروش برسد. این مکانیزم دادوستد واقعاً غیرممکن به نظر می‌رسد و باید شرایط یکسان و همگن برای محصولات داخلی و خارجی فراهم شود.

تبعات شکاف نرخ‎های داخلی و جهانی بر تنظیم بازار فولاد

مدیرعامل فولاد خوزستان تأکید کرد: در واقع، فاصله‌گیری نرخ‌های داخلی بازار فولاد از نرخ‌های جهانی همواره مضر است و هر بار که این شکاف قیمتی وجود داشته با مشکلات بزرگی در بازار داخلی روبرو شده‌ایم که یکی از سویه‌های آن، رواج سوداگری و ایجاد رانت‌های بزرگ بوده است. برای توسعه پایدار صنعت فولاد به این نیاز داریم که رویه‌های دستوری در بازار فولاد وجود نداشته باشد.

ابراهیمی ادامه داد: گاه قیمت‌ها در بازار فولاد به‌صورت دو نرخی است که در میان بالاترین قیمت محصولات فولادی برای مصرف کننده نهایی خواهد بود ولی در عوض مابه‌التفاوت نرخ‌های دوگانه و سود سرشار ناشی از آن، نصیب رانت‌خواران و دلالان می‌شود.

تقسیم کار هوشمندانه در حوزه صادرات

مدیرعامل فولاد خوزستان خاطرنشان ساخت: صنعت فولاد کشور در حال جایگزین شدن به جای نفت است و شرایط کشور به‌صورتی است که از اقتصاد نفتی فاصله گرفته و به اقتصاد صنعتی و محصولات صنعتی متکی می‌شود. در این اقتصاد یکی از مولفه‌های مهم صادرات و ارزآوری است و صنعت فولاد جایگاه ویژه‌ای در ارزآوری دارد.

وی ادامه داد: بهتر است سیاست وزارت صمت این باشد که شرکت‌های فولادی که نزدیکی آب هستند بر صادرات و شرکت‌هایی که در فلات مرکزی قرار گرفته‌اند و از مرزهای آبی فاصله زیادی دارند، بر فروش داخل تمرکز کنند. هزینه‌های صادراتی از کارخانه‌های درون کشور تا مرز آبی و خاکی رقمی حدود ۱۸ دلار است اما همین رقم برای فولادسازان همجوار با مرزهای آبی حدود ۴ دلار است.