در سال ۲۰۲۴، هوش مصنوعی می‌تواند به یک شرکت کمک کند تا مصرف انرژی را اندازه گیری کند و سیستم‌های کارآمدتری ایجاد کند که آن را کاهش دهد. علاوه بر این، می‌تواند به شناسایی فرصت‌هایی برای کاهش اتلاف منابع مهم مانند آب طی فرآیندهای خاص کمک کند.آیا می‌دانستید که هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۰ مبلغ ۱۵.۷ تریلیون دلار به اقتصاد جهانی کمک خواهد کرد. علاوه بر مزایای اقتصادی، هوش مصنوعی مسئولیت ساده‌تر کردن زندگی ما را نیز برعهده دارد هوش مصنوعی در آینده نزدیک بر تمام حوزه‌های زندگی ما تاثیر می‌گذارد و در نهایت به نفع بشر است و همه مطالعات در زمینه روند پیشرفت فزاینده هوش مصنوعی باعث می‌شود فکر یک زندگی بدون AI را از سر بیرون کنیم.

هوش مصنوعی بخشی از دنیای امروز است، ۸۳ درصد از شرکت‌ها می‌گویند که هوش مصنوعی در اولویت برنامه‌های تجاری آنهاست.کاربردهای متداول هوش مصنوعی در محیط کار شامل خودکارسازی کارهای تکراری است که در نهایت باعث صرفه‌جویی در زمان و انرژی می‌شود از جمله ابتدایی‌ترین موارد است.

هوش مصنوعی در حال پیشرفت غیرقابل توقف است و در حال ترسیم آینده با دنیای فوق دیجیتال است. این تحولات که شامل تغییرات تکنولوژیکی و اجتماعی می‌شود، از اهمیت بالایی برخوردار است و ما را به مشارکت فعال در شکل دادن به آنها فرامی‌خواند.

سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی در زندگی روزمره ما جایگاهی دائمی پیدا کرده‌اند و تاثیر مثبتی در زمینه‌های مختلف، از آموزش گرفته تا تحقیقات آب و هوا دارند. همچنین در پزشکی، الگوریتم‌های هوش مصنوعی به ما اجازه می‌دهند تا تشخیص‌های دقیق‌تر و برنامه‌های درمانی مختص همان بیمار را انجام دهیم و مراقبت‌های بهداشتی را متحول کنیم. این موارد که رو به پیشرفت سریع هم هست، انقلابی در نحوه کار و زندگی ما ایجاد می‌کند. هوش مصنوعی به‌طور یکپارچه در دنیای واقعی فیزیکی و دیجیتالی ما ادغام می‌شود و ابعاد کاملا جدیدی را افشا می‌کند. یک پیشرفت کلیدی در این زمینه، درک هوش مصنوعی از متن است. این امر در سال‌های اخیر به سرعت توسعه یافته است. آخرین نسل از هوش مصنوعی مولد، به‌ویژه مدل‌هایی مانند ChatGPT، به انسان‌ها این امکان را می‌دهد تا بدون دانش خاصی در این زمینه با ماشین‌ها ارتباط برقرار کنند. آنها کلمات را بر اساس احتمالات کامل می‌کنند و در نتیجه متن‌هایی را تولید می‌کنند که شبیه ارتباطات انسانی است. با این وجود، تأکید بر این نکته مهم است که این مدل‌ از هوش مصنوعی به سطوح جدیدی از «هوش» انسانی نمی‌رسند. آنها هنوز فاقد توانایی‌های فرهنگی و اخلاقی برای تشخیص درست و غلط، معنادار و بی‌معنی کلمات و کاربرد آنها و جای‌گذاری در متن هستند. آنها می‌توانند دستور زبان را پردازش کنند، اما معنای اصلی کلمات را درک نمی‌کنند.

حال این سوال حائز اهمیت است که آیا هوش مصنوعی درکی از متنی که تولید می‌کند یا حرفی که می‌زند دارد؟ اینجا دقیقا همان نقطه هراس برای انسان است که اگر به‌جز اتصال داده‌ها و پردازش داده‌های موجود و جمع‌آوری و دسته‌بندی و دقت عمل همراه با سرعتی که علاوه بر انسان دارد بتواند به تحلیل هم بپردازد تا کجا پیش خواهد رفت و این تهدیدی برای ما محسوب می‌شود یا بازهم می‌توانیم از آسان‌تر شدن کارهای‌مان توسط هوش مصنوعی با خیالی راحت سخن بگوییم.

هوش مصنوعی، می‌تواند میزان اهمیت مطالب را درک کند. با این حال، توانایی درک تفاوت‌های ظریف می‌تواند برای هوش مصنوعی چالش‌برانگیز باشد، به‌ویژه زمانی که صحبت از درک معانی عبارات خاص باشد. علاوه بر این، هوش مصنوعی را می‌توان روی مجموعه داده‌های بزرگی از ارتباطات انسانی آموزش داد تا یاد بگیرد که چگونه زبان را به شیوه‌ای مناسب و محترمانه تفسیر کند و پاسخ دهد. نظارت مستمر و بهبود عملکرد آن برای جلوگیری از هرگونه سوگیری احتمالی یا پیامدهای مضر بسیار مهم است.

 لحن و زمینه گفت‌وگو، رابطه بین گوینده و شنونده و هنجارها و انتظارات فرهنگی از جمله مهم‌ترین مواردی است که می‌توان انحصارا تبعات تحلیلش را برای انسان در نظر گرفت و اطمینان حاصل کرد تا زمانی که هوش مصنوعی بتواند تفاوت لحن هایی را که گوینده کنایه‌آمیز مطرح می‌کند یا جدی است، بفهمد و تشخیص دهد، راه زیادی باقی است و البته که حل این ابهام برای رسیدن به هر نتیجه معنی‌داری در مورد اینکه آیا هوش مصنوعی می‌تواند درک مطلب کند یا خیر، ضروری است و این همان جاه‌طلبی‌هایی است که هوش مصنوعی در تکاپوی آن عنان و اختیار انسان را به تسخیر خواهد کشید که خود شروعی دوباره خواهد بود.