در پی تغییرات اساسی در سیاست‌های محیط‌زیستی اتحادیه اروپا، کشورها و صنایع گوناگون به‌دنبال تجدیدنظر در برخی از این تصمیمات هستند. یکی از این سیاست‌ها، ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید از سال ۲۰۳۵ است که هدف آن کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و تسریع استفاده از خودروهای برقی است. اما این سیاست با واکنش‌های متفاوتی از سوی کشورهایی همچون ایتالیا و آلمان و همچنین صنعت خودرو اروپا روبه‌رو شده است. این کشورها خواستار تجدیدنظر در این ممنوعیت و کاهش اهداف سخت‌گیرانه محیط‌زیستی هستند.

ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی و دیزلی به تعویق افتاد؟

اورسو در ادامه می‌گوید صنعت خودرو اروپا با بحران روبه‌رو است و اگر اتحادیه اروپا تصمیمات فعلی خود را تغییر ندهد، هزاران شغل در این صنعت به خطر خواهد افتاد. او تاکید کرده که اتحادیه اروپا باید یا شرایطی برای تحقق این اهداف تعیین کند یا اینکه اهداف محیط‌زیستی را به تعویق بیندازد.

این اظهارات پس از آن بیان شد که جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا، ممنوعیت خودروهای بنزینی و دیزلی را با عنوان جنون ایدئولوژیک رد کرد. انجمن خودروسازان اروپا (ACEA) نیز اخیرا درخواست مشابهی برای به تعویق انداختن این محدودیت‌ها ارائه کرده است. این درخواست در پی کاهش فروش خودروهای الکتریکی و مشکلات زیرساختی مرتبط با این نوع خودروها مطرح شده است. ACEA هشدار داده میزان ثبت‌نام خودروهای جدید در ماه اوت، کاهش چشمگیری پیدا کرده و خودروهای برقی با کاهش بیشتری روبه‌رو شده‌اند.

به گزارش یورونیوز، خودروسازان موظفند مطمئن شوند که متوسط انتشار گازهای گلخانه‌ای خودروهایشان از ۱۱۵.۱ گرم در هر کیلومتر تجاوز نکند. این رقم قرار است از سال آینده به ۹۳.۶ گرم کاهش یابد که رسیدن به این هدف با کاهش فروش خودروهای برقی و استقبال بازار از مدل‌های SUV بزرگ، بسیار دشوار به نظر می‌رسد.

در همین حال، کمیسیون اروپا معتقد است خودروسازان زمان کافی برای انطباق با این قوانین داشته‌اند. کمیسیون اروپا در سال ۲۰۱۹ این قوانین را تصویب کرد و به صنعت خودرو فرصت کافی برای تطبیق داده است. از سال ۲۰۳۵، تنها خودروها و ون‌هایی که به‌هیچ‌وجه دی‌اکسید کربن تولید نمی‌کنند، اجازه فروش در اتحادیه اروپا خواهند داشت. با این حال، بندی در این قانون وجود دارد که به‌دلیل فشار آلمان اضافه شده و امکان بازنگری در سال ۲۰۲۶ درباره ادامه ثبت‌نام خودروهایی که با سوخت‌های مصنوعی کم‌کربن کار می‌کنند را فراهم می‌کند.

لابی خودروسازی اروپا (ACEA) خواستار آن است که این بازنگری و همچنین بررسی مربوط به خودروهای سنگین نیز تا سال ۲۰۲۵ انجام شود تا از پیامدهای شدید اقتصادی و اجتماعی ناشی از اجرای سریع این قوانین جلوگیری شود.

آیا اروپا به‌طور کامل از شر سوخت‌های فسیلی خلاص می‌شود؟

اتحادیه اروپا مدت‌هاست به‌طورجدی در تلاش است با افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، به اهداف خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و دستیابی به بی‌طرفی آب‌وهوایی دست یابد. در سال‌های اخیر، اروپا موفقیت‌های چشمگیری در حوزه تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر، مانند باد و خورشید، به‌دست آورده است.

گزارش جدید کمیسیون اروپا نشان می‌دهد در نیمه نخست

سال ۲۰۲۴، انرژی‌های تجدیدپذیر برای نخستین‌بار از سوخت‌های فسیلی پیشی گرفته‌اند و سهم عمده‌ای در تولید برق اتحادیه اروپا داشته‌اند.

دستاوردهای انرژی تجدیدپذیر در اتحادیه اروپا

در گزارش یورونیوز، آمده که در شش ماه نخست سال ۲۰۲۴، نیمی از برق اتحادیه اروپا از منابع تجدیدپذیر تامین شده است. این منابع شامل انرژی خورشیدی، بادی و سایر منابع پاک هستند. یکی از مهم‌ترین دستاوردها این است که انرژی باد برای نخستین‌بار از گاز طبیعی به‌عنوان دومین منبع بزرگ تولید برق پس از انرژی هسته‌ای پیشی گرفته است. همچنین در سال ۲۰۲۳، اتحادیه اروپا موفق شد با نصب ۵۶ گیگاوات انرژی خورشیدی، رکوردی جدید به ثبت برساند. در کنار افزایش تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر، تقاضا برای برق نیز کاهش‌یافته است. این کاهش مصرف بخشی از تلاش‌های اتحادیه اروپا برای بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش مصرف تا ۱۱.۷ درصد تا سال ۲۰۳۰ است. با این حال، همچنان نیاز به تلاش‌های بیشتری برای رسیدن به این هدف وجود دارد. یکی از چالش‌های اصلی اتحادیه اروپا در سال‌های اخیر، تامین امنیت انرژی و کاهش وابستگی به واردات گاز از روسیه بوده است. سهم گاز روسیه در واردات اتحادیه اروپا از ۴۵ درصد در سال ۲۰۲۱ به ۱۸ درصد در سال ۲۰۲۴ کاهش ‌یافته است. این کاهش تا حد زیادی به دلیل افزایش واردات از کشورهای دیگر مانند نروژ و امریکا و همچنین کاهش تقاضای گاز در این دوره بوده، همچنین قیمت‌های انرژی نسبت به اوج بحران انرژی در سال ۲۰۲۲، کاهش‌یافته و به ثبات رسیده است.

چالش‌های متعدد

اگرچه اتحادیه اروپا در مسیر درستی حرکت می‌کند، اما هنوز چالش‌های بزرگی باقی مانده است. این چالش‌ها شامل شکاف بین اهداف بهره‌وری انرژی و انرژی‌های تجدیدپذیر و واقعیت فعلی، فقر انرژی، تفاوت نرخ انرژی با رقبا در بازارهای جهانی و همچنین وابستگی‌های استراتژیک جدید است. برای حل این مشکلات، کمیسیون اروپا خواستار تلاش‌های بیشتر در سطح سیاست‌گذاری و همکاری کشورهای عضو است. یکی از اقدامات مهم برای دستیابی به اهداف اقلیمی ۲۰۳۰، ارائه و بروزرسانی برنامه‌های ملی انرژی و آب‌وهوای (NECP) کشورهای عضو اتحادیه اروپاست. این برنامه‌ها باید نشان دهند هر کشور چگونه به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر کمک می‌کند. اما تابه‌حال تنها ۱۰ کشور از کشورهای عضو این برنامه‌ها را نهایی کرده و بسیاری از آنها هنوز از مهلت مقرر عبور کرده‌اند.

گزارش‌ها نشان‌دهنده پیشرفت‌های چشمگیر اتحادیه اروپا در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر است. با این حال، برای رسیدن به اهداف بلندمدت اقلیمی و حفظ امنیت انرژی، تلاش‌های بیشتری نیاز است. کشورهای عضو باید برنامه‌های ملی خود را بروزرسانی کنند و در راستای اهداف ۲۰۳۰ قدم‌های مؤثرتری بردارند تا بتوانند به یک آینده پایدارتر و کمتر وابسته به سوخت‌های فسیلی دست یابند.

سخن پایانی

ممنوعیت فروش خودروهای بنزینی و دیزلی جدید در سال ۲۰۳۵ یکی از سیاست‌های کلیدی اتحادیه اروپا برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای است. اما این تصمیم چالش‌های جدی ایجاد کرده است. کشورهایی همچون ایتالیا و آلمان و همچنین صنعت خودرو اروپا به‌دنبال تجدیدنظر در این ممنوعیت و کاهش اهداف محیط‌زیستی هستند. آینده صنعت خودرو اروپا وابسته به تصمیمات سیاست‌گذاران اتحادیه اروپا خواهد بود و این احتمال می‌رود که با بازنگری‌های لازم، تغییراتی در این مسیر رخ دهد تا هم اهداف محیط‌زیستی تحقق یابند و هم اقتصاد و اشتغال در این صنعت دچار آسیب نشود.