درخشش پالایشگاه بندرعباس در کارنامه مردادماه صنعت پالایش کشور
اسماعیل رحیمی – صمت بندرعباس، مردادماه ۱۴۰۴ را باید نقطه عطفی در تاریخ صنعت پالایش کشور دانست؛ ماهی که در آن، تفاوتهای مدیریتی و راهبردی میان پالایشگاههای بورسی بیش از هر زمان دیگری خود را نشان داد. در حالی که برخی مجموعهها با افت تولید و کاهش بهرهوری مواجه شدند، پالایشگاه نفت بندرعباس با مدیریت احمد هاشمی، درخشانترین عملکرد را از خود به جا گذاشت و به عنوان نماد موفقیت، تحولگرایی و تابآوری صنعتی در صدر جدول ایستاد.

بر اساس گزارش عملکرد منتشرشده، تولید پالایشگاه بندرعباس در مردادماه به بیش از یک میلیون و ۶۰۹ هزار مترمکعب رسید؛ رقمی که نسبت به مدت مشابه سال گذشته، رشد قابل توجه ۶ درصدی را نشان میدهد. این جهش تولیدی در شرایطی رقم خورد که صنعت پالایش با چالشهایی نظیر نوسانات قیمت جهانی نفت، محدودیتهای تأمین خوراک، فشارهای ناشی از تحریمها، و رکود اقتصادی داخلی دستوپنجه نرم میکرد. در چنین فضایی، دستیابی به رشد نهتنها دشوار، بلکه نیازمند نگاهی راهبردی و مدیریتی جسورانه بود.
*مدیریت هوشمندانه، کلید موفقیت بندرعباس*
این موفقیت را نمیتوان صرفاً به افزایش تولید نسبت داد؛ بلکه باید آن را نتیجه یک مدیریت هوشمندانه، آیندهنگر و مبتنی بر تحلیل دقیق دادهها دانست. احمد هاشمی، مدیرعامل پالایشگاه بندرعباس، با بهرهگیری از ظرفیتهای فنی، ارتقای زیرساختها، و سرمایهگذاری هدفمند بر نیروی انسانی متخصص، توانست پالایشگاه را در مسیر رشد پایدار قرار دهد. او با ایجاد فضای تعامل میان بدنه کارشناسی و تصمیمگیران، بستری برای نوآوری، بهبود مستمر، و چابکی سازمانی فراهم کرد.
در کنار این اقدامات، توجه به استانداردهای زیستمحیطی، بهینهسازی مصرف انرژی، و ارتقای کیفیت محصولات پالایشی نیز از جمله محورهایی بود که در دستور کار مدیریت جدید قرار گرفت. نتیجه این رویکرد، نهتنها افزایش تولید، بلکه ارتقای جایگاه برند پالایشگاه بندرعباس در میان فعالان صنعت و بازار سرمایه بود.
*مقایسهای عبرتآموز با عملکرد ضعیف شتران*
در نقطه مقابل، پالایشگاه نفت تهران با مدیریت عباس محسنی، تنها مجموعهای بود که در بخش تولید با کاهش مواجه شد. افت بیش از چهار درصدی تولید شتران، آن را در قعر جدول تولید قرار داد و نشان داد که در نبود برنامهریزی دقیق، تعامل مؤثر با بدنه کارشناسی، و نگاه توسعهمحور، حتی مجموعههای باسابقه نیز میتوانند از مسیر رشد منحرف شوند.
این تفاوت عملکرد، بار دیگر اهمیت نقش مدیریت در صنایع راهبردی را برجسته میکند؛ جایی که تصمیمات کلان، نحوه تخصیص منابع، و نوع تعامل با چالشها میتواند سرنوشت یک مجموعه را رقم بزند.
*بازتاب موفقیت در بازار سرمایه و افقهای منطقهای*
عملکرد درخشان پالایشگاه بندرعباس نهتنها اعتماد سهامداران و فعالان بازار سرمایه را جلب کرده، بلکه ظرفیت این مجموعه برای حضور مؤثر در بازارهای منطقهای و بینالمللی را نیز افزایش داده است. رشد تولید در کنار ارتقای کیفیت محصولات، میتواند زمینهساز توسعه صادرات، جذب سرمایهگذاریهای جدید، و تقویت دیپلماسی اقتصادی کشور باشد.
در شرایطی که منطقه خلیج فارس به عنوان یکی از قطبهای انرژی جهان شناخته میشود، پالایشگاه بندرعباس با موقعیت جغرافیایی ممتاز و زیرساختهای توسعهیافته، میتواند نقشی کلیدی در تأمین نیازهای انرژی کشورهای همسایه و فراتر از آن ایفا کند.
*چشمانداز آینده: از موفقیت تا نوآوری*
برای استمرار این روند موفقیتآمیز، ضروری است که پالایشگاه بندرعباس همچنان بر توسعه فناوریهای نوین پالایشی، تقویت ارتباط با نهادهای پژوهشی و دانشگاهی، و ارتقای بهرهوری تمرکز کند. این مجموعه میتواند با تبدیل شدن به قطب نوآوری در صنعت پالایش، الگویی الهامبخش برای سایر واحدهای صنعتی کشور باشد.
سرمایهگذاری در پروژههای تحقیق و توسعه، تربیت نسل جدیدی از متخصصان، و حرکت به سوی پالایشگاههای هوشمند و دیجیتال، از جمله مسیرهایی است که میتواند آیندهای روشنتر برای این مجموعه رقم بزند.
در نهایت، مردادماه ۱۴۰۴ را باید نقطه عطفی در تاریخ پالایشگاه بندرعباس دانست؛ نقطهای که نشان داد با اراده، تخصص، و برنامهریزی دقیق، میتوان حتی در شرایط دشوار نیز به قلههای موفقیت دست یافت و صنعت را به سوی آیندهای پایدار، رقابتی و نوآورانه هدایت کرد.