تصادفات رانندگی، آب‌وهوای نامساعد و شرایط اضطراری تاثیرات قابل‌توجهی بر عملکرد رانندگان دارند و در نهایت میزان تراکم تصادفات را افزایش می‌دهند. داده‌های به‌دست‌آمده از خودروهای متصل، به پیش‌بینی تصادفات رانندگی و کاهش تلفات ناشی از آن کمک شایانی می‌کند. اجرا کردن محدودیت‌های متفاوت سرعت و ارسال هشدار به رانندگان می‌تواند میزان شرایط خطرناک را کاهش دهد و مانع بروز تصادفات شود. شرکت Waycare بستری متمرکز برای استفاده از داده‌های ترافیکی زمان واقعی در شرایط اضطراری ارائه کرده که شناسایی تصادفات و زمان واکنش را بهبود می‌بخشد. رفع معضلات شهری و بسترسازی برای توسعه ترافیک هوشمند، جزو اهدافی است که همواره به‌دنبال تحقق آن بودیم، برهمین مبنا توانستیم خدمات گوناگونی در این زمینه ارائه کنیم، در واقع دوربین‌های نظارتی متعدد ترافیک شهری با اتصال به سامانه‌های هوشمند، خدمات متنوعی در بحث ترافیک هوشمند ارائه می‌دهند، اعم از سامانه ترافیک هوشمند که شامل سامانه‌های ثبت تخلف، کنترل ترافیک و مدیریت آن است. با بهره‌گیری از سیستم‌های هوشمند می‌توان به‌صورت آنلاین و شبانه‌روزی و در لحظه، تمامی رخدادها و رویدادهای ترافیکی را تشخیص دهیم و محاسبه کنیم.

به‌عبارت دقیق‌تر، می‌توانیم با سامانه‌های موجود، به مدیریت و ارزیابی یکپارچه رویدادهای ترافیکی بپردازیم؛ رخدادهایی نظیر تصادف، آتش‌سوزی، افتادن شیء ثابت در خیابان، وجود خودروهای ایستا یا خودروهای کند و حرکت در خلاف جهت. حال هوشمندسازی با استفاده از دوربین‌های ترافیک به کاربر این امکان را می‌دهد که برای هر رخداد یا واقعه ترافیکی، زودتر از شرایط فعلی و به‌صورت مستقیم به مراکز امدادی متصل شود، برای مثال اگر آتش‌سوزی در ناحیه دید دوربین رخ دهد، هشدار آنلاین به مراکز مربوطه داده می‌شود تا رسیدگی با سرعت بیشتری اتفاق بیفتد.

امروز بیشتر دولت‌ها به ایجاد و توسعه شهر هوشمند توجه ویژه نشان داده‌اند. شهر هوشمند، شهری است که ارکان آن هوشمندانه مدیریت شود و تاثیر جدی بر کیفیت زندگی شهروندان بگذارد. عمر زیادی از روش‌های سنتی باقی نمانده است، در واقع شهر هوشمند با خلاقیت و ابزارهای نوآورانه، چالش‌ها را به‌صورت نظام‌مند مرتفع می‌کند. به‌اعتقاد من، چالش‌های شهری نباید شهر را به بن‌بست بکشاند و یک تهدید به‌حساب بیاید. فناوری‌های زیادی از جمله هوش‌مصنوعی، داده‌کاوی، اینترنت اشیا، پردازش تصویر و حتی بلاک‌چین می‌تواند در بهبود خدمات شهر کمک شایانی کند. امروزه عموم مردم از ابتدای روز تا پایان آن با خدمات شهری سروکار دارند و هیچ‌گاه این رابطه قطع نمی‌شود، چرا که همیشه در تعامل با شهر قرار دارند. حال اگر این خدمات بهینه باشد، منجر به تعامل مثبت و سازنده با شهر می‌شود و کیفیت زندگی شهروندان بالاتر می‌رود.

۲ عامل موجب شکاف عمیق میان فناوری و خدمات شهری می‌شوند؛ ابتدا باید به ترس سیاست‌گذاران از راه‌اندازی ساختارهای فناورانه اشاره کرد که در بیشتر شهرهای دنیا چنین روندی وجود دارد و دوم اینکه سیستم مدیریت یکپارچه در شهر و شهرداری‌ها وجود ندارد، چرا که بیشترشان جزیره‌ای عمل می‌کنند و رویکرد خلاقانه در رفع مشکلات را در پیش نمی‌گیرند. اگر شهرداری‌ها اختیار عمل بیشتری داشتند، می‌توانستیم شاهد ایجاد شهرهای هوشمند به‌معنای واقعی باشیم. اگر می‌خواهیم شهر هوشمند را در کشور ایجاد کنیم، باید آخرین نسل فناوری‌ها در حوزه بهره‌برداری از امکانات شهری فراهم شود. از آنجایی که رفتن به آینده تصمیم ما نیست و اجبار ما است، برهمین اساس، ۲ مسیر پیش‌روی خود داریم؛ یک راه این است که تنها آینده را تجربه کنیم و راه دیگر مدیریت آینده است. اگر بخواهیم با داده‌کاوی تنها به تجربه آینده بپردازیم، می‌توانیم با کمک آن و دیگر ابزارهای فناورانه آن را پیش‌بینی و مدیریت کنیم. با دوربین‌های موجود در سطح شهر و سنسورهایی که می‌توان گذاشت، توانایی تشخیص صدا و آلودگی هوا هم پیدا خواهیم کرد، در واقع داده‌های بیشتری از ترافیک شهری را می‌توانیم برای کنترل آن دریافت و می‌توانیم داده‌ها را با سنسورها جمع‌آوری کنیم و داده‌کاوی را انجام و رفتارهای ترافیکی را تشخیص دهیم. وقتی مدیریت یکپارچه شهری اتفاق بیفتد، شهر هوشمند به‌معنای کامل ایجاد می‌شود، چرا که چندپارگی وجود ندارد، در حقیقت با مدیریت یکپارچه، شهر هوشمند عملیاتی‌تر است و باوجود فناوری‌های موجود، می‌تواند اتفاقات خوبی در بحث ترافیک شهری رخ دهد. یکی از زیرساخت‌های موردنیاز فیبر نوری است، همچنین مکان‌یابی مناسب از دیگر زیرساخت‌های مهم است.