انتظار برای آینده‌ای مبهم
سال ۱۴۰۲ آغاز شد؛ سالی با مسئولیت بسیار که باید بار غمگین سال ۱۴۰۱ را با خود ببرد. امیدهای بسیاری برای این سال وجود دارد، اما پس ذهن هر فردی یک «نمی‌شود» هک شده که تمام امیدها را می‌شوید و می‌برد.
سال ۱۴۰۲ آغاز شد؛ سالی با مسئولیت بسیار که باید بار غمگین سال ۱۴۰۱ را با خود ببرد. امیدهای بسیاری برای این سال وجود دارد، اما پس ذهن هر فردی یک «نمی شود» هک شده که تمام امیدها را می شوید و می برد. البته از قدیم گفتند انسان به امید زنده است؛ ما هم به این امید بسنده می کنیم تا حداقل نوید سالی خوش را به خود دهیم. سالی که رخت بست و رفت سال خوبی نبود؛ از هیچ بعدی. سالی که گذشت برای اصناف نیز سال خوبی نبود و بسیاری را از نان خوردن انداخت. این در حالی است که قطع زنجیره درآمدی افراد اثرات بسیاری دارد که مهم ترین آن از بین رفتن بسیاری از خانواده هاست. البته کاری جز انتظار از دست مان برنمی آید؛ آن هم انتظار برای آینده ای مبهم! مدت هاست که نمی توان برای آینده که هیچ، برای یک ساعت بعد هم تصمیم گرفت. صمت در این گزارش پای حرف اصنافی ها نشسته تا پیش بینی آنها از وضعیت اقتصاد در سال ۱۴۰۲ را جویا شود.
سالی که سخت گذشت
سال ۱۴۰۱ با سختی های فراوانی همراه بود. در این سال شرایط پیچیده ای را در حوزه های گوناگون تجربه کردیم؛ از اقتصاد گرفته تا سیاست؛ به هر حال گذشت اما سخت! در این شرایط اصناف نیز رنج بسیاری را متحمل شدند، زیرا در هر ماجرایی نخستین زور نصیب کرکره های آنها شد تا پایین بیاید. در نتیجه این اقدام منبع درآمدی آنها تخلیه می شد؛ بدون توجه به عواقب این مسئله. در هر صورت باید تاکید کنیم سال ۱۴۰۱ سالی سخت بود که گذر از آن «گاو نر می خواست و مرد کهن»؛ اما به هر حال و احوالی که می شد، گذشت. در ادامه این روند سال ۱۴۰۲ نیز در حالی آغاز شد که کارگران ناامید از افزایش مطلوب دستمزد به فکر تامین معیشت خود هستند. سفره هایی که در سال گذشته کوچک شد، با تعیین رقم افزایش دستمزد سال جدید کوچک تر شد و کارگران را ناامید کرد. حال با دستمزدهایی که چنگی به دل نمی زند و اجناسی که هر روز گام بلندتری به سمت گرانی برمی دارند با سیلی از افرادی مواجهیم که هاج و واج به آینده ای مبهم خیره شده اند. در این بین اصناف که از سال گذشته دل خوشی نداشتند در انتظار وضعیت جدید هستند تا شاید معجزه ای رخ دهد و اوضاع آنها بهتر شود.
چراغ روشن تری را می بینم
قاسم نوده فراهانی، رئیس اتاق اصناف ایران: در سال ۱۴۰۲ برای اصناف چراغ روشن تری می بینم، زیرا تغییراتی در راه است. باتوجه به پیگیری های صورت گرفته برای رفع مشکلات اصناف و بهبود وضعیت اقتصادی در سال جاری وضعیت اصناف بهتر خواهد شد و کسب وکارها رونق خواهد گرفت. هرگز نباید فراموش کرد که این مردم، مردم بسیار خوبی هستند و در مقابل انتظار دارند مسئولان نیز به آنها احترام بگذارند و گوش شنوایی برای مشکلات آنها داشته باشند. اتاق اصناف ایران تمام تلاش خود را برای بهبود شرایط اصناف در سال جدید خواهد کرد. ظرفیت های کشور ما بسیار بی نظیر است و ما هیچ کمبودی نخواهیم داشت. امیدواریم نرخ ارز ثابت شود تا بتوانیم برنامه ریزی دقیق تری داشته باشیم. در زمینه قدرت خرید مردم نیز در سال ۱۴۰۲ وضعیت بهتری را شاهد خواهیم بود.
هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست
اکبر پازوکی، رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران: فقط می توانم بگویم هیچ چیزی قابل پیش بینی نیست و نمی توان برنامه ریزی خاصی کرد. وضعیت بازار به شیوه مدیریت ازسوی دولت، نرخ ارز و مواد اولیه برمی گردد.تنها در شرایطی می توان پیش بینی درستی داشت که دولت اعلام کند نرخ ارز در ۶ ماه اول سال ثابت است و می توان به راحتی به مواد اولیه دست پیدا کرد. همچنین دولت اعلام کند به علت ثبات نرخ ارز و مواد اولیه هیچ شرکتی حق افزایش نرخ محصول برای سال آینده را ندارد.
هر سال با افزایش حقوق کارگران چند درصد به نرخ اجناس افزوده می شد، اما در ۲ سال اخیر دیگر روال غیرعادی است. هنگامی که هیچ یک از راهکارهای یادشده اجرایی نمی شود، نمی توان تصمیم درستی گرفت.در سال گذشته ۹۰ درصد مردم به تعمیر لوازم خانگی قبلی خود روی آوردند و افرادی هم که برای جهیزیه خرید می کنند اغلب به صورت اقساط این کالاها را تهیه می کنند و اگر توان مالی بهتری داشته باشند، به بازار لوازم خانگی هم مراجعه می کنند و برخی از کالاها را به صورت نقدی برمی دارند.
سال خوبی را نمی بینم
ابوالفضل رجب زاده، رئیس اتحادیه خشکشویی و لباسشویی تهران: سال ۱۴۰۲ را برای هم صنفان خود خوب نمی بینم، این در حالی است که در سال گذشته نیز شاهد کاهش ۳۵ درصدی تقاضا بوده ایم. البته این رقم در سال ۱۴۰۲ بیشتر هم می شود.وقتی در سال ۱۴۰۲ با افزایش ۴۰ درصدی هزینه حمل ونقل عمومی روبه رو هستیم، صنف ما نیز با افزایش هزینه ها قطعا دچار افزایش نرخ خواهد داشت. در واقع هر اندازه که تورم افزایش یابد، هزینه های مردم نیز افزایشی می شود؛ در نتیجه تقاضا از صنف ما کمتر می شود، زیرا مردم طبیعتا اولویت خود را تامین معیشت قرار می دهند، نه شستن لباس. هنگامی که دخل وخرج جور در نمی آید ما مجبور به افزایش نرخ هستیم؛ هرچند همین افزایش نرخ هال نیز کفاف هزینه ها را نمی دهد.
تعطیلی برخی از واحدهای صنفی
غلامحسین شیرازی، رئیس اتحادیه فروشندگان دل و جگر و قلوه: در سال ۱۴۰۲ نمی توان برای محصولات مربوط به صنف ما نرخ خاصی را تعیین کرد زیرا این محصولات بسیار دچار نوسانات قیمتی می شود؛ به گونه ای که به محض اینکه کشتار دام کم شود، شاهد افزایش نرخ خواهیم بود. البته خود اتحادیه نیز نمی تواند نرخ مشخصی را تعیین کند؛ در نتیجه به دلیل نوسانات بسیاری که در بازار وجود دارد، تعیین نرخ را برعهده صاحبان واحدها گذاشتیم، چون نمی شود هر روز یک نرخ را به آنها اعلام کرد. تقاضا در سال گذشته روندی کاهشی داشت که در نتیجه آن شاهد بسته شدن بسیاری از واحدهای صنفی بوده ایم.قطعا در سال ۱۴۰۲ نیز با تعطیلی برخی از واحدهای صنفی روبه رو خواهیم شد، زیرا هزینه ها روندی افزایشی را طی می کند.
افزایش قیمت نداریم
شاهرخ محمدزاده، رئیس جامعه مهمانپذیران استان تهران: باتوجه به تغییرات نرخ لحظه ای مشخص نیست در آینده چه پیش می آید، اما ما همیشه دید روشنی نسبت به آینده داریم. سعی ما بر این است که افزایش قیمتی در سال ۱۴۰۲ نداشته باشیم تا مردم بتوانند باوجود این هزینه های سنگین اوقات خوشی را بگذرانند. متاسفانه شرایط اقتصادی مردم به گونه ای شده که تمایل مردم به سفر کاهش پیدا کرده است. همچنین برای هم صنفان ما هزینه تهیه مواد شوینده، ملحفه، یخچال و تلویزیون افزایش چشمگیری پیدا کرده است.
همه چیز به دلار وابسته است
ناصر اقبالی، رئیس اتحادیه رنگ فروشان تهران: نرخ دلار به یکباره در پایان سال ۱۴۰۱ افزایش یافت؛ به طوری که هر لحظه شاهد یک نرخ جدید در بازار بودیم، اما به مرور با کاهش نرخ ارز روبه رو شدیم که در نتیجه همین روند کاهشی، می توانیم امیدوار باشیم قیمت ها ثابت بماند، این در حالی است که هر سال با افزایش حقوق کارگران، واحدهای تولیدی افزایش نرخ را برای محصولات خود لحاظ می کنند. صنف ما در حوزه رنگ های ساختمانی در رکود است اما در حوزه رنگ های صنعتی و خودرو وضعیت مطلوبی داریم. در کل اگر نرخ ارز روند ریزشی داشته باشد، بازار افزایش نرخ آنچنانی نخواهد داشت؛ در غیر این صورت قطعا دچار تغییر نرخ خواهیم شد. در نتیجه همه چیز به نرخ ارز بستگی دارد.
کسی می داند فرداچه اتفاقی می افتد؟
علی اکبر ملک زاده، رئیس اتحادیه سنگ بر و سنگ تراش تهران: آیا کسی می داند فردا چه اتفاقی می افتد؟ هر روز بازار یک بازی جدید رو می کند. با افزایش مداوم نرخ تورم، اصلا نمی توان صحبتی در قالب پیش بینی آینده کرد. موضوع این است که مشکل اساسی ما با دولت است. با افزایش هزینه هایی مانند عوارض، قبوض آب و برق و مالیات و... در نهایت ما نیز برای تامین هزینه ها مجبور به افزایش نرخ هستیم. در کل این دولت است که باید یک سرمشق درست به ما بدهد تا ما نیز بتوانیم روش های درستی را به کار بگیریم. متاسفانه آن زمان که بازار مناسب بود به قدری سنگ های چینی وارد کشور شده که انبارهای سنگ مملو از سنگ های چینی است و این روزها که کشور نیاز به درآمد ارزی دارد و باید سنگ را صادرات کنیم مشکلات گوناگونی پیش پای صادرکنندگان وجود دارد.صنف سنگ بر و سنگ تراش با صنعت ساختمان در ارتباط کامل قرار دارد و اکنون به دلیل اینکه ساخت وساز مسکن در رکود قرار دارد، صنف سنگ فروشان نیز با مشکل مواجه است.
حاکمیت رکود شدید بر بازار
رضا کنگری، رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی تهران: باتوجه به نوسانات ارزی که در سال گذشته تجربه کردیم، رکود شدیدی بر بازار حاکم است و ازسوی دیگر وصول مالیات به بسیاری از اصناف فشار مضاعفی را وارد کرده است. اصناف به دلیل رکودی که بر بازار حاکم بود شرایط سختی را پشت سر گذاشتند؛ به گونه ای که بخشی از آنها در سال ۱۴۰۲ تصمیم به تعطیلی واحد صنفی خود گرفتند.
مردم اولویت های مهم تری دارند
علیرضا عباسی، رئیس اتحادیه درودگران و مبلسازان تهران: متاسفانه به دلیل افزایش نرخ ارز و چالشی که برای تهیه مواد اولیه داریم، نمی توان پیش بینی خوبی برای واحدهای صنفی داشت. تاکنون هم بسیاری از واحدهای تولیدی ما مجبور به تعطیلی شدند. همچنین به دلیل افزایش هزینه ها مردم اولویت های مهم تری دارند که خرید مبلمان جایی در آن ندارد.
سخن پایانی
با توجه به تلاطم های شدیدی که در سال ۱۴۰۱ آن را تجربه کردیم، پیش بینی وضعیت سال ۱۴۰۲ کاری دشوار است که هیچ آینده بینی نیز از پس آن
برنمی آید.
در یک کلام بهتر است همه چیز را به سرنوشت سپرد؛ سرنوشتی هرچند مبهم!
