فرجام‌خواهی فیلم «بی‌همه چیز»
جناب آقای محمدمهدی اسماعیلی
وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی
بنده نه تهیه‌کننده فیلم بی‌همه چیز هستم و نه سرمایه‌گذار؛
بنده صاحب معنوی این فیلم سینمایی باارزش هستم.
فیلمی که هم در دولت قبل و هم در دولت شما مجوز پخش گرفته است.
آیا تایید و مجوز شما برای اکران فیلم فاقد اعتبار است که حوزه هنری برای اکران فیلم در سینماهایش ممیزی و سانسور می‌خواهد؟
و وقتی صاحب اثر به استناد مجوز قانونی شما زیر بار سانسور نرفته، حوزه هنری برای مصلحت‌اندیشی فیلم را از بهترین سانس‌ها محروم و با بدترین ساعات، فیلم را اکران کند؟
آن هم فیلمی که مخاطبان‌اش با رضایت کامل از سینما بیرون می‌آیند؟
تا کی این وضع ادامه خواهد داشت؟
مگر حوزه هنری اختیار دارد فیلمی را سانسور کند؛ آن هم در حالی که وزارت ارشاد صاحب صلاحیت است؟
آیا سینماهای حوزه هنری ملک شخصی است؟
آیا حوزه هنری متعلق به کشور دیگری است؟
آیا فیلم خوب و باارزش ساختن در این مملکت جرم است؟
در میان اخبار
آیا همه فیلم‌هایی که حوزه هنری اکران می‌کند تافته جدابافته است؟
آیا همه فیلم‌هایی که حوزه هنری اکران می‌کند، در راستای اهداف سازمان تبلیغات اسلامی است و این فیلم نقطه مقابل اهداف؟
چه کسی باید این مشکلات را حل کند؟
تا کی یک سازمان باید مقابل یک وزارتخانه بایستد؟
آن هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؟
اتفاقا، برای فیلم بی‌همه چیز باید شرایطی فراهم شود که همه مردم بتوانند در بهترین زمان ممکن آن را ببینند.
بنده به هیچ کس و هیچ چیز کاری ندارم؛ فقط دلم به حال فیلم می‌سوزد.
فیلم «بی‌همه چیز» فیلم باارزشی است.
مردم عزیز و سینمادوست را از دیدن این فیلم محروم نکنیم!
آقای وزیر، امید دارم در این زمینه خودتان ورود و این مشکل دیرینه را برای همیشه حل کنید.
حق فیلم بی‌همه چیز این نیست که با بی‌تدبیری حوزه هنری اعدام شود.
بیاییم مردم را با آثار خوب به سینما بکشانیم؛ فیلم‌هایی امثال بی‌همه چیز نیاز جامعه است.
