پیشینه تاریخی معدنکاری در آرژانتین

قبل از حضور استعمارگران در نزدیکی شهرهای وینچینا و فاماتینا در استان لاریوخا، نشانه‌هایی از فعالیت‌های معدنی بومیان در قرن ۹ بعد از میلاد مشاهده شده است. در استان‌های کاتامارکا، سالتا و خوخوی نیز اثرات فعالیت‌های معدنی برای یافتن طلا در آن دوران دیده می‌شود، اما فعالیت‌های جدی معدنی در آرژانتین به دوران آغاز استعمار در نیمکره غربی باز می‌گردد. استعمارگران اسپانیایی به طمع یافتن معادن طلا و نقره، پای بر قاره امریکا گذاشتند و در آرژانتین نیز به‌دنبال یافتن این منابع گرانبها بودند. نام آرژانتین با ریشه‌ای لاتین به‌معنای نقره، نشان از هدف استعمارگران در این کشور دارد.

نخستین تلاش‌ها برای یافتن فلزات گرانبها در آرژانتین توسط استعمارگران در اواخر قرن ۱۶ توسط گروهی از یسوعیان در شهر فاماتینا آغاز شد. استعمارگران پس از تقریبا یک قرن و بعد از ناامیدی از یافتن طلای زیاد به‌سوی مکزیک رفتند و موضوع معادن و کاوش‌های معدنی تا زمان استقلال آرژانتین دیگر موردتوجه قرار نگرفت.

در سال ۱۸۱۳ و پس از استقلال آرژانتین، ایجاد چارچوب‌های قانونی برای استفاده از معادن در این کشور به تصویب مجمع موسسان این کشور رسید و تا سال ۱۸۵۳ به‌منظور بهره‌برداری از معادن آرژانتین (به‌ویژه طلا و نقره) اصلاحاتی در قوانین انجام و در سال ۱۸۸۷ قانون معادن این کشور به‌صورت مدون تصویب و به‌اجرا گذاشته شد.

 براساس این قانون، کلیه معادن آرژانتین ملی و اداره آن به دولت واگذار شد. در آن زمان علاوه بر فلزات گرانبها، اهمیت زغال‌سنگ برای استفاده در کارخانجات و حمل‌ونقل نیز افزایش یافته است و از همین‌رو بود که ضرورت تدوین قوانین و تنظیم مقررات استفاده از معادن به‌چشم می‌خورد.

توسعه معادن آرژانتین تا دهه ۱۹۴۰ و به قدرت رسیدن خوان دمینگو پرون به‌کندی پیش می‌رفت؛ تا اینکه در سال ۱۹۴۶ برنامه توسعه معادن و زیرساخت‌های آرژانتین به‌اجرا گذاشته شد و طی ۱۰ سال (۱۹۴۶ تا ۱۹۵۵) استخراج معادن آهن ۱۴۳درصد،طلا ۱۳۱درصد، مس ۱۲۷درصد، نقره ۱۱۷درصد و سیمان ۱۰۳درصد افزایش پیدا کرد و در سال ۱۹۶۹ سهم معدن در تولید ناخالص داخلی به ۱.۲درصد رسید. توسعه صنایع سنگین همچون فولاد و ضرورت تامین مواد اولیه، در سال ۱۹۴۵ اکتشاف دو معدن سنگ‌آهن در استان خوخوی در منطقه سیرا د زاپلا، سیررا گرنده و معادن آهن در استان ریو نگرو را به‌همراه داشت و تولید انواع سنگ معدن در آرژانتین در پایان سال ۱۹۵۵ به ۲۹۳ هزار تن رسید و این میزان تا اواخر قرن ۲۰ با نوساناتی ادامه داشت. در همین دوران اکتشاف معادن مس نیز از منطقه تیناگاستا در استان کاتامارکا آغاز شد.

توسعه معادن آرژانتین در ابتدای قرن ۲۱

در دهه ۱۹۸۰ فلزات در حدود ۶۰ درصد از محصولات معدنی آرژانتین را به‌ خود اختصاص می‌داد. در این دهه معدن سولار دل اومبره موئرتو (لیتیوم) و باخو د لا آلومبررا (طلا، مس، نقره) در کاتامارکا و معدن طلای سررو د وانگواردیا در استان سانتا کروز مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۹، توسعه معادن آرژانتین ۱۰۴درصد رشد کرد و میزان تولید محصولات معدنی در ابتدای سال ۲۰۰۱ به ۵۰۰ هزار تن رسید.

توسعه معادن آرژانتین در ابتدای قرن ۲۱ بیش از پیش موردتوجه سیاست‌گذاران این کشور قرار گرفت. در حالی که تا سال ۲۰۰۳ در حدود ۷۹ هزار نفر در حوزه معادن کار می‌کردند، میزان اشتغال در این حوزه در سال ۲۰۱۳ (پس از ۱۰ سال) به ۵۰۵ هزار نفر رسید.

 نرخ رشد سرمایه‌گذاری خارجی در بخش معادن طی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ بالغ بر ۴۷درصد بود و صادرات محصولات معدنی آرژانتین طی سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳، از ۲.۹ میلیارد پزو به ۲۳ میلیارد پزو افزایش پیدا کرد. رشد بخش معدن در آرژانتین بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۳ بیش از ۸۰۰ درصد بود.

در سال ۲۰۱۴ صادرات مواد معدنی به ارزش ۳.۹۰۵ میلیارد دلار، ۵.۸درصد از درآمدهای صادراتی آرژانتین را به خود اختصاص داد که عمده محصولات صادراتی این کشور شامل طلا و مس بود. در این سال حدود ۹۰۰ تن طلا و نقره و ۶۲۵ هزار تن آلومینیوم، مس، سرب و روی از معادن آرژانتین استخراج شد.

بهره‌برداری از معادن مینا پیرکیتاس در استان خوخوی (در سال ۲۰۰۹)، پوتاسیو ریوکلرادو در استان مندوزا (۲۰۱۰)، سرو نگرو در استان سانتاکروز (۲۰۱۵)، ولادرو و گائول کامایو (۲۰۰۵)، پاسکوا لاما و ال پاچون در استان سان خوان، (۲۰۱۳) و آگواریکا در استان کاتامارکا (۲۰۱۹) که بیشتر به‌منظور استخراج طلا، نقره و مس احداث شده‌اند، آرژانتین را به یکی از صادرکنندگان مهم طلا در منطقه مبدل کرده است.

مقامات آرژانتین تخمین می‌زنند که آرژانتین ممکن است صادرات معدنی خود را تا سال ۲۰۳۰ سه‌برابر کند. طبق پیش‌بینی‌های به‌عمل‌آمده، صادرات مواد معدنی آرژانتین از ۳.۴ میلیارد دلار (۲۰۱۹) به بیش از ۱۰میلیارد دلار (۲۰۳۰) افزایش می‌یابد.

مقامات آرژانتینی انتظار دارند که سرمایه‌گذاری خصوصی در پروژه‌های مس، لیتیوم، طلا، نقره، پتاسیم و اورانیوم در سال‌های آینده بالغ بر ۲۷ میلیارد دلار شود.

جزئیات منابع معدنی آرژانتین

در حال‌ حاضر آرژانتین توسعه ۲۷۰ معدن در این کشور را در برنامه دارد. نزدیک به یک‌چهارم از فعالیت‌های معدنی آرژانتین مربوط به استخراج لیتیوم است. علاوه بر این، همزمان با استخراج لیتیوم، بور و پتاسیوم نیز به‌عنوان محصولات فرعی استخراج می‌شود.

 ۱۷پروژه معدنی در استان کاتامارکا، ۸ پروژه معدنی در استان چوبوت، ۲۱ پروژه در استان خوخوی، ۲۳ پروژه در استان لاریوخا، ۱۹ پروژه در استان مندوزا، ۱۹ معدن در استان نئوکن، ۱۷ پروژه در استان ریونگرو، ۳۳ معدن در سالتا، ۸۵ معدن در سان خوان، ۲۶ معدن در سانتاکروز در برنامه توسعه این کشور قرار دارد.

طلا، مس، آهن، نقره، سرب، روی، قلع، بور، لیتیوم، پتاسیوم، مولیبیدن، روبیدیوم، سزیوم، منگنز، باریوم، تنگستن، کبالت، آرسنیک، گرافیت، بیسموت، نیکل، اورانیوم، وانادیوم و زغال‌سنگ عمده‌ترین منابع معدنی آرژانتین در این استان‌ها را تشکیل می‌دهند.

سهم معدن در تولید ناخالص داخلی آرژانتین حدود ۴ درصد است. با این حال، سهم معدن در تجارت خارجی مهم‌تر است: کل صادرات مواد معدنی در سال ۲۰۱۹ به ۳میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار رسید که تقریبا ۵ درصد از کل فروش خارجی را نشان می‌دهد.

سخن پایانی

آرژانتین به‌دلیل وسعت و تمرکز بر تولید محصولات غذایی، کمتر به توسعه معادن خود توجه کرده و از همین‌رو معادن، زمینه بکری برای سرمایه‌گذاری خارجی است.

این کشور به‌منظور جلب سرمایه‌گذاری خارجی در این بخش، اقدام به تسهیل قوانین سرمایه‌گذاری، معافیت‌های مالیاتی، تسهیل صادرات و... کرده است.