افت ۳.۴ درصدی تولید فولاد

تشدید رکود در بازار محصولات فولادی در بسیاری از کشورهای جهان مانند چین، امریکا و ترکیه منجر به کاهش شدید نرخ محصولات فولادی شد. اگرچه فولادسازان با سیاست کاهش تولید، در تلاش برای کنترل قیمت‌ها هستند،اما نرخ محصولات فولادی همچنان در حال کاهش است. آخرین گزارش‌ها نشان می‌دهد رکود فولادسازان آلمانی را نیز طی نیمه اول سال ۲۰۲۵ با مشکلات بسیاری مواجه کرده است.

تولید در صنعت فرآوری فولاد و فلزات آلمان طی ۶ ماه ابتدایی سال ۲۰۲۵ نسبت به مدت مشابه سال قبل با افت ۳.۴ درصدی همراه بود. انجمن فرآوری فولاد و فلزات آلمان (WSM) مشکلاتی مانند کاهش تقاضای داخلی، قیمت‌های بالای انرژی و مالیات، بروکراسی سنگین، انگیزه‌های سرمایه‌گذاری ناکافی و زیرساخت‌های ضعیف را مانع از حرکت رو به جلوی صنعت فرآوری فولاد و فلزات آلمان دانست. ویت مایر، مدیرعامل انجمن فرآوری فولاد و فلزات آلمان (WSM) در این‌باره گفت: ما به یک پاییز پر از تصمیمات سیاسی جسورانه نیاز داریم. مایر با بیان اینکه تعرفه‌های وارداتی ایالات‌متحده فشار زیادی بر بخش صنعتی آلمان وارد کرده است، درباره شرایط تولیدکنندگان این کشور گفت: تولیدکنندگان بزرگ صنعتی آلمان در معرض تهدید قرار دارند، شرکت‌های متوسط اکنون در انتظار اقدامات سریع و موثر برای حفظ رقابت‌پذیری هستند. داده‌ها از کاهش تولیدات محصولات فولادی در آلمان حکایت می‌کند. براساس آخرین گزارش انجمن صنعت فولاد آلمان (WV Stahl) تولید فولاد این کشور در ماه ژوئن ۲۰۲۵ برای ششمین ماه متوالی کاهش یافت. تولید فولاد آلمان در ژوئن ۲۰۲۵ با کاهش ۱۵.۴ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۲.۶۸ میلیون تن رسید. این سطح تولید نسبت به ماه می‌نیز بیش از ۹ درصد کاهش یافته است.

 تبعات جدی برای بخش‌های اقتصادی

تولید فولاد خام این کشور در ماه ژوئن با کاهش ۱۸.۸درصدی به ۱.۶۳ میلیون تن رسید. تولید فولاد با کوره‌های اکسیژنی نیز با کاهش ۲۰درصدی نسبت به سال گذشته به ۱.۷۴ درصد رسید و تولید فولاد نورد گرم آلمان با افت ۱۰درصدی در ژوئن ۲۰۲۵ به عدد ۲.۴۹ میلیون تن کاهش یافت.

انجمن صنعت فولاد آلمان (WV Stahl) نیز مانند انجمن فرآوری فولاد و فلزات آلمان (WSM) متقاضی اقدام فوری دولت شد.

 کریستین ماریا ریپل، مدیرعامل صنعت فولاد آلمان در این‌باره گفته است که تولید فولاد در آلمان به شرایط بحران مالی سال ۲۰۰۹ رسیده است و می‌تواند تبعات جدی برای بخش‌های اقتصادی کشور داشته باشد. رکود در بازار فولاد و افت سطح تقاضا شرایط زنجیره فولاد در بسیاری از کشورهای جهان را بحرانی کرده است و به‌دلیل افت شدید تقاضا همچنان چشم‌انداز مثبتی از بهبود شرایط نیست.

منشأ فلزکاری در آلمان

در دوره رومیان هیچ معدن نقره و اصولا معدن مهمی در جنوب رود دانوب شناخته‌شده نبود. در سال ۹۸ میلادی، تاسیت در کتاب جرمانیای خود نوشت: «...زر و سیم را که نمی‌دانم نعمتند یا مایه ذلت، خدایان از ایشان دریغ داشته‌اند، با این همه نمی‌توانم گفت که در هیچ کانی از جرمانیا زر یا سیم یافت نخواهد شد: مگر کسی آن را کاویده است؟»

در واقع پس از آنکه آلمانی‌ها به جست‌وجوی معدن‌های نقره پرداختند، در سال ۹۶۸ میلادی در زیر تپه راملسبرگ در گوسلار رگه‌هایی از سرب و نقره را کشف کردند، همچنین ذخایر عظیمی از مس یافتند. از سده یازدهم، بهره‌برداری کانی بسیار رونق یافت. در سال ۱۱۳۶ میلادی، بازرگانانی که ازهال به بوهم سنگ نمک می‌بردند و از منطقه فرایبرگ می‌گذشتند، به نمونه‌هایی از سنگ معدن برخوردند که طغیان بهاری رودخانه در پای کوه باقی گذاشته بود و آنها را سنگ نقره پنداشتند. نمونه‌هایی از این سنگ‌ها را به گوسلار بردند و پس از آزمایش معلوم شد که میزان نقره آنها بیش از مال گوسلار است. هجوم به سوی فرایبرگ آغاز شد و این شهر، با ۳۰ هزار جمعیت، از سال ۱۱۷۰ به بعد به‌صورت یک مرکز مهم استخراج و ذوب نقره درآمد.

این واقعیت که بیشتر اصطلاحات معدنکاری، ریشه آلمانی دارد، دلیل دیگری بر نقش مهمی است که معدنکاران آلمانی در کشف و بهره‌برداری کانه‌های اروپا داشته‌اند. همگام با حرکت اقوامی که به شرق و جنوب‌شرقی اروپا می‌کوچیدند، معدنکاران ژرمنی هم به‌سوی سرزمین‌هایی رفتند که اسلاوها و مجارها آنجا می‌نشستند. به‌نوشته ت.ا. ریکارد در انسان و فلزات «کوچ آلمانی‌ها به سوی آلب در سده دوازدهم را می‌توان به هجوم امریکایی‌ها بعد از جنگ ۱۸۱۲ شبیه دانست که از ایالت‌های کنار اقیانوس اطلس به غرب و به‌سوی دره اوهایو رفتند. خاور نو در آن سوی آلب، در سرزمین اسلاوها، ماجراجویان ساکسون را همان‌گونه جلب می‌کرد که سرزمین‌های سرخپوستان آن سوی میسوری امریکایی‌ها را به سوی خود می‌کشید.»

مهاجران آلمانی به ایگلاو و سپس به مناطق معدنی شمنیتس و کرمنیتس در مجارستان رسیدند. شهریاران اروپایی که می‌خواستند از ذخایر زیرزمینی کشور خود بهره‌برداری کنند، آنها را دعوت کردند تا از دانش و مهارتشان بهره بگیرند. این شهریاران خواستار بهره‌برداری از کان‌های طلا و نقره، سرب و مس، قلع و روی و همچنین آهنی بودند که به مقدار کم در نزدیکی سطح زمین یافت می‌شد. در سده دوازدهم، شهریان ترانسیلوانی و در سده سیزدهم شاهان صربستان این معدنکاران آلمانی را به‌خدمت گرفتند. این کشورها در آن زمان زیر یوغ عثمانی بودند. در ترکیه همه اصطلاحات معدنکاری ریشه آلمانی دارد. از سده چهاردهم معدنکاران آلمانی در کان‌های مس استورا کوپالبرگ کار می‌کردند.

بسیاری از داستان‌ها در دست است که نشان می‌دهد، جست‌وجوی ذخایر تازه کانی همیشه با موفقیت همراه نبوده است. در سال ۱۳۰۳ میلادی، والیان منطقه فلینت در وینز انگلیس از 4معدنکار آلمانی دعوت کردند تا در منطقه به جست‌وجوی معدن بپردازند. دستمزد کلانی که به این کارشناسان داده شده است، نشان می‌دهد که تا چه اندازه برای کارشان ارزش قائل بوده‌اند.

تاریخچه فولاد در آلمان

برای نخستین‌بار در آلمان بود که این کشور شروع به تولید فولاد کرد. علت اینکه روهر به‌عنوان منطقه‌ای مناسب برای تولید فولاد انتخاب شد، این بود که این منطقه به مواد اولیه ارزان نرخ دسترسی آسان داشت و فرآیند حمل‌ونقل مواد اولیه به کارخانجات بسیار راحت بود. در سال ۱۸۵۰ میلادی واحدهای فولادسازی زیادی در این منطقه تاسیس شد. تخمین زده می‌شود، بیش از ۵۰ واحد فولادسازی در این منطقه فعال بودند و این صنعت برای بیش از ۲هزار و۵۰۰ نفر اشتغالزایی کرده بود. تاریخچه فولاد در آلمان و در این سال‌ها، روند تولید فولاد به سرعت رشد در این کشور پیدا کرد تا جایی که در سال ۱۸۷۱ توانست خود را به بزرگ‌ترین فولادسازان دنیا نزدیک کند، اما هنوز نخستین نبود. در آن زمان کشور بریتانیا بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در دنیا حساب می‌شد.

پیشرفت فولادسازی آلمان و ورشکستگی سایر فولادسازان

در دهه ۱۸۷۰ میلادی بود که واحدهای فولادسازی در بریتانیا مشکلات زیادی را تجربه کردند و بسیاری از این شرکت‌ها دچار زیان‌های اقتصادی بسیار بالایی شدند. همزمان با این اتفاق در کشور آلمان شرکت فولادسازی «فردریک کراپ‌ای جی» که یکی از بزرگ‌ترین واحدهای فولادسازی این کشور، با استفاده از سیاست‌های خاصی توانست قدرت خود را در بازار حفظ کند و فولادسازی را با قدرت ادامه بدهد. از جمله سیاست‌هایی که این شرکت انجام داد، می‌توان به تعدیل نیرو، کاهش دستمزدها و ایجاد تغییراتی در حسابداری و… اشاره کرد. سیاست‌های شرکت «فردریک کراپ‌ای جی» به نقطه عطف تولید فولاد در تاریخچه فولاد در آلمان تبدیل شد، تا جایی که در اوایل قرن ۲۰ ام میلادی این کشور به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان فولاد در جهان تبدیل شد. در سال ۱۸۸۵ میلادی کشور آلمان توانست یک میلیون تن فولاد را تولید کند که یک رکورد محسوب می‌شد. این رقم کم‌کم به‌شدت افزایش پیدا کرد و کشور آلمان در سال ۱۹۰۵، ۱۰ میلیون تن و در سال ۱۹۱۸، ۱۹ میلیون تن فولاد را توانست به تولید برساند.

در سال ۱۹۲۶ میلادی بود که شرکت‌های فولادسازی امریکا ادغام شدند. این ادغام نتایج بسیار مثبتی بر جای گذاشت و صنایع فولادسازی در کشور امریکا را به رشد بسیار بالایی رساند. این ادغام در تاریخچه فولاد درآلمان تاثیر بسزایی داشت. در همین سال ها، ۴ شرکت فولادسازی در آلمان با الگوبرداری از کشور امریکا با هم ادغام شدند تا جایی که این دوران به دوران «امریکایی شدن صنعت فولاد آلمان» معروف شد. این ادغام‌ها باعث شد که سرمایه گذاری‌های زیادی در تولید انبوه فولادسازی در آلمان انجام شود. همزمان با این ادغام‌سازی و سرمایه‌گذاری‌ها، تکنولوژی جدیدی وارد صنعت فولاد آلمان شد و به جایی رسید که گفته می‌شد، صنعت آلمان یکی از باکیفیت‌ترین فولادهای جهان را تولید می‌کند.

فولاد آلمان در قرن ۲۱

در حال‌ حاضر آلمان یکی از غول‌های تولید فولاد در کل جهان است، به‌طوری‌که شرکت تیسن کروپ یکی از تولیدکننده‌های فولاد این کشور، در سال ۲۰۱۹ توانست سی و پنجمین تولیدکننده فولاد در جهان و دومین تولیدکننده فولاد در اروپا باشد. این شرکت در سال ۲۰۲۰ توانست بیش از ۷ میلیارد یورو سفارش فولاد ثبت کند که رقم سرسام‌آوری است. این شرکت دارای بیش از ۱۰۴هزار کارمند بوده و برای کشور آلمان اشتغالزایی فراوانی کرده است. در قرن حاضر، کشور آلمان تکنولوژی‌های زیادی را در صنعت فولاد به‌کار برد که نتیجه آن تولید فولاد با وزن بسیار پایین است. از فولادهای با وزن پایین می‌توان برای ساخت بدنه خودرو استفاده کرد.

سخن پایانی

در جنگ جهانی دوم بود که صنعت فولادسازی آلمان افت کرد. این کشور در سال ۱۹۴۷ توانست تنها ۳ میلیون تن فولاد تولید کند. در زمان جنگ جهانی بود که مردم و سرمایه‌گذاران انگیزه‌شان را برای کارآفرینی و کار کردن از دست دادند و مردم درگیر مشکلات جنگ جهانی دوم شدند.