فناوری کلیدی که اینترنت FTTH را فعال می‌کند فیبر نوری است که یک موج‌بر استوانه‌ای است که از شیشه یا پلاستیک بسیار خالص ساخته شده است. این فیبرها برای هدایت امواج نور در فواصل طولانی با حداقل از دست دادن سیگنال یا اعوجاج طراحی شده اند. داده‌ها در پالس‌های نور کدگذاری شده و سپس از طریق فیبرهای نوری منتقل می‌شوند.

بر اساس برنامه وزارت ارتباطات تا پایان دولت، باید ۲۰ میلیون خانوار در کشور تحت پوشش فیبر نوری قرار گیرند که در پایان برنامه هفتم توسعه این ۲۰ میلیون پوشش باید به ۲۰ میلیون اتصال برسد. در این بین استان گیلان یکی از استان‌های پیش‌رو در زمینه فیبر نوری است. بسیاری از مشترکین و متقاضیان سرویس اینترنت فیبر نوری شرکت مخابرات اکنون می‌توانند از طریق مرجع و وبسایت اصلی تانوما برای ثبت آنلاین فیبر نوری رشت اقدام کنند. سرویس تانوما تا سقف ۳۰۰ مگابیت سرعت دارد.

اینترنت فیبر نوری چگونه عمل می‌کند؟

در رابطه با عملکرد سرویس اینترنت فیبر نوری به طور خلاصه:

• تبدیل داده: در نقاطی که ارائه دهنده خدمات اینترنتی (ISP) قرار دارند، داده‌ها با استفاده از تجهیزات تخصصی به نام پایانه‌های خط نوری (OLT) از سیگنال‌های الکتریکی به سیگنال‌های نوری تبدیل می‌شوند.
• انتقال: سیگنال‌های نور سپس از طریق فیبرهای نوری که از شیشه یا پلاستیک بسیار خالص ساخته شده‌اند، منتقل می‌شوند. این فیبرها در مقایسه با سیم‌های مسی سنتی قادر به انتقال پهنای باند بسیار بالاتری از داده‌ها هستند.
• تقویت سیگنال: در فواصل طولانی، سیگنال‌های نور ممکن است نیاز به تقویت یا بازسازی با استفاده از تقویت کننده‌ها یا احیاگرهای نوری داشته باشند تا قدرت و یکپارچگی سیگنال حفظ شود.
• دریافت داده: در گام آخر در محل مشترک یک پایانه شبکه نوری (ONT) یا یک مودم فیبر نوری سیگنال‌های نوری نصب و داده‌ها را دریافت کرده و آنها را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند که می‌توانند توسط رایانه‌ها، تلفن‌های هوشمند و سایر دستگاه‌ها تفسیر شوند.

تفاوت بین اینترنت فیبر نوری و سرویس‌های قدیمی مبتنی بر سیم مسی

• سرعت بیشتر: کابل‌های فیبر نوری می‌توانند داده‌ها را با سرعت‌های بسیار بالاتری انتقال دهند، که اغلب از 1 گیگابیت در ثانیه برای اتصالات مسکونی و تا 10 گیگابیت در ثانیه یا بیشتر برای ارتباطات تجاری و سازمانی بیشتر است.
• پهنای باند بیشتر: فیبرهای نوری ظرفیت پهنای باند بسیار بالاتری دارند و به آنها اجازه می‌دهد تا داده‌های بیشتری را به طور همزمان بدون تجربه کندی یا تنگناهای قابل توجه انتقال دهند.
• تاخیر کمتر: سیگنال‌های نور سریعتر از سیگنال‌های الکتریکی از طریق سیم‌های مسی از طریق فیبرهای نوری عبور می‌کنند و در نتیجه تأخیر کمتری (زمان لازم برای انتقال داده‌ها از یک نقطه به نقطه دیگر) ایجاد می‌شود.
• دسترسی بیشتر: کابل‌های فیبر نوری می‌توانند داده‌ها را در فواصل طولانی‌تر و بدون کاهش قابل توجه سیگنال ارسال کنند، که آنها را برای شبکه‌های پهناور و مخابرات دوربرد ایده‌آل می‌کند.
• مصونیت در برابر تداخل الکترومغناطیسی: بر خلاف سیم‌های مسی، فیبرهای نوری مستعد تداخل الکترومغناطیسی نیستند که می‌تواند انتقال داده‌ها را تخریب یا مختل کند.

منظور از FTTH چیست و چه فرقی با FTTX دارد؟

به طور کل FTTH مخفف (Fiber-to-the-Home) و FTTX مخفف (Fiber-to-the-X) است. این دو اصطلاحاتی هستند که برای توصیف انواع مختلف معماری شبکه‌های فیبر نوری و میزان استقرار کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌شوند.

FTTH به معماری شبکه فیبر نوری اشاره دارد که در آن کابل‌های فیبر نوری مستقیماً از شبکه ارائه‌دهنده خدمات تا خانه‌های فردی یا ساختمان‌های مسکونی اجرا می‌شوند.

در FTTH، کل اتصال از شبکه ارائه دهنده خدمات به محل مشتری با استفاده از کابل‌های فیبر نوری و بدون نیاز به سیم کشی مسی یا سایر فناوری‌های واسطه انجام می‌شود. این معماری بالاترین پهنای باند و قابلیت‌های سرعت ممکن را ارائه می‌دهد.

تفاوت اصلی بین FTTH و FTTX در نقطه توزیع نهایی کابل‌های فیبر نوری است. FTTH یک اتصال مستقیم فیبر نوری را در تمام طول مسیر به محل مشتری فراهم می‌کند، در حالی که FTTX از ترکیبی از کابل‌های فیبر نوری و سایر فناوری‌ها (مانند سیم کشی مسی یا کابل‌های کواکسیال) برای توزیع نهایی استفاده می‌کند. "X" می‌تواند به مکان‌های مختلفی اشاره داشته باشد، مانند:

1. FTTC مخفف (Fiber-to-the-Curb): کابل‌های فیبر نوری از شبکه ارائه دهنده خدمات به یک نقطه توزیع یا کابینت در نزدیکی یک محله یا گروهی از ساختمان‌ها اجرا می‌شوند. اتصال نهایی به خانه‌ها یا ساختمان‌های فردی با استفاده از سیم کشی مسی موجود یا کابل‌های کواکسیال انجام می‌شود.
2. FTTB مخفف (Fiber-to-the-Building): کابل‌های فیبر نوری از شبکه ارائه دهنده خدمات به یک مکان مرکزی در یک ساختمان چند مستاجر مانند یک مجتمع آپارتمانی یا ساختمان اداری اجرا می‌شوند. اتصال نهایی به واحدها یا دفاتر جداگانه با استفاده از سیم کشی مسی یا سایر فناوری‌ها انجام می‌شود.
3. FTTN مخفف (Fiber-to-the-Node): کابل‌های فیبر نوری از شبکه ارائه دهنده خدمات به یک کابینت یا گره در سطح خیابان اجرا می‌شوند، که سپس از سیم کشی مسی یا کابل‌های کواکسیال موجود برای اتصال به خانه‌ها یا ساختمان‌ها استفاده می‌کند.

موارد استفاده از اینترنت فیبر نوری

به طور خلاصه:

1. اینترنت پرسرعت برای مجتمع‌های مسکونی: اینترنت فیبر نوری سرعت دانلود و آپلود بسیار سریعی را فراهم می‌کند، که آن را برای خانواده‌هایی با چندین دستگاه و کاربرانی که به طور همزمان ویدیو، بازی، کنفرانس ویدئویی، و سایر فعالیت‌های با پهنای باند فشرده با کیفیت بالا پخش می‌کنند ایده آل است.
2. بازی آنلاین و بازی ابری: تأخیر کم و پهنای باند بالای اینترنت فیبر نوری، آن را به یک انتخاب عالی برای بازی‌های آنلاین تبدیل می‌کند، جایی که زمان واکنش در چند ثانیه و گیم پلی روان بسیار مهم است.
3. کار از راه دور و کنفرانس ویدیویی: با تعداد بیشتری از افراد که از راه دور کار می‌کنند، اینترنت فیبر نوری کنفرانس ویدیویی قابل اعتماد و با کیفیت بالا، اشتراک صفحه نمایش و انتقال فایل را بدون اختلال یا تاخیر تضمین می‌کند.
4. خانه‌های هوشمند و دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT): با ادامه افزایش تعداد دستگاه‌های متصل در خانه‌ها، اینترنت فیبر نوری پهنای باند لازم و تأخیر کم را برای پشتیبانی از برنامه‌های مختلف خانه هوشمند، مانند اتوماسیون خانگی، سیستم‌های امنیتی، فراهم می‌کند.
5. مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی از راه دور: قابلیت اطمینان بالا و تأخیر کم اینترنت فیبر نوری برای برنامه‌های پزشکی از راه دور، امکان مشاوره ویدیویی در زمان واقعی، نظارت از راه دور بیمار، و انتقال فایل‌های پزشکی بزرگ و داده‌های تصویربرداری بسیار مهم است.
6. اینترنت اشیا (IoT) و شهرهای هوشمند: از آنجایی که شهرها به طور فزاینده‌ای با دستگاه‌های اینترنت اشیا برای مدیریت ترافیک، ایمنی عمومی‌ و نظارت بر محیط زیست مرتبط می‌شوند، اینترنت فیبر نوری زیرساخت‌های لازم را برای پشتیبانی از این برنامه‌های کاربردی داده فشرده فراهم می‌کند.