ارتباطات یکی از مهم‌ترین ابزارهای تبلیغات پیشبردی محسوب می‌شود و عاملی برای ایجاد تعاملات و مناسبات مطلوب با اقشار و جوامع مختلفی که با سازمان یا شرکت سروکار دارند، به‌شمار می‌آید، از این‌رو نمی‌توان از نقش اساسی ارتباطات مدرن در ارتقا و توسعه برند غافل  شد.

از آنجا که برنامه‌های موسسات مالی و اقتصادی به‌طورمداوم در حال تغییر است، هرگونه اقدام از طرف رقبا انتظارات ذی‌نفعان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و اقدامات یک شرکت یا سازمانی که به‌طورکامل خارج از حوزه مالی قرار داشته باشد، می‌تواند تا اندازه‌ای طرزتلقی ذی‌نفعان بنگاه‌های اقتصادی را درباره اینکه چگونه باید به آنان خدمت‌رسانی شود، تحت‌تاثیر قرار دهد. علاوه بر مالکان و صاحبان سهام، افراد و گروه‌های دیگر نیز در سازمان‌ها و شرکت‌ها علایقی دارند و رفتار سازمان‌ها و نحوه راهبری آن بر علایق آنها اثر می‌گذارد. بنابراین باید حقوق و علایق این طیف گسترده از ذی‌نفعان در سیاست‌ها و رفتار شرکت لحاظ شود. در طیف گروه‌های ذی‌نفع در بنگاه‌ها، این گروه‌ها را می‌توان مشاهده کرد؛ مالکان (سهامداران)، مدیران، کارکنان، مشتریان، تامین‌کنندگان، توزیع‌کنندگان، دستگاه‌های ناظر بر حسن اجرای قوانین، سازمان‌های پاسدار محیط‌زیست، شهروندان، فعالیت بنگاه، دولت، رقبا، بانک‌ها و موسسه‌های مالی، رسانه‌ها و جامعه علمی.

بنابراین متولیان حوزه‌های مالی و اقتصادی باید با هدف توسعه ارتباطات تجاری خود با گروه‌های یادشده و به‌منظور افزایش اثربخشی و کارآیی در کسب‌وکار علاوه بر مدیریت ارتباط با مشتریان، با مدیریت نوین ارتباط با شرکای تجاری نیز ایجاد کنند تا شاهد توسعه صنعتی و تحولی عظیم در بخش ارتباطات سازمان با شرکای تجاری باشند. اکنون در مواردی عدم‌یکپارچگی زیرساخت‌ها، ضعف فرهنگ نوآوری و مشارکت در حوزه ارتباطات، توجه بیشتر به ارتباط با مشتریان و بی‌توجهی به ارتباط با شرکا به‌عنوان چالش‌های اصلی بانک‌ها و شرکت‌های بیمه برای توسعه روابط با شرکای تجاری هستند.

امروزه راهبرد ارتباطات مدرن برای برقراری ارتباط با شرکا و ذی‌نفعان یکی از چالش‌های پیش‌روی هر کسب‌وکاری است. در موسسات مالی، بانک‌ها و شرکت‌های بیمه، ارتباطات تجاری (Business communication) زبان مشترک کسب‌وکارهای گوناگون است و تمام روابطی که یک سازمان با هدف توسعه برند، افزایش سهم بازار، ارتقای جایگاه در بازار با مشتریان و مخاطبان خود برقرار می‌کند را شامل می‌شود. در واقع ارتباطات تجاری با شرکا به‌عنوان راهبرد توسعه کسب‌وکار و تجارت، بخش مهمی از اهداف بنگاه‌های اقتصادی در راستای سودآوری و توسعه برند است و موضوعاتی مانند تبلیغات، روابط بین‌الملل، نام و نشان تجاری (برند)، مدیریت رویدادها، بازاریابی و سایر موضوعات مرتبط را در بر می‌گیرد.

ارتباط با شرکای تجاری (PRM) در حقیقت یک راهبرد تجاری برای بهبود ارتباطات بین شرکت‌ها و شرکای آنهاست و در سازمان‌ها و شرکت‌ها اهمیتی استراتژیک دارد، به‌طوری‌که مدیران تمایلی روزافزون به ارزیابی دوباره روابط سازمان‌شان با ذی‌نفعان دارند؛ به‌ویژه برای توسعه و بهبود مستمر فناوری اطلاعات، ارتباطات و تجربیات مبتنی بر ارائه مدل‌های نوآورانه برای خدمت، مدیریت ارتباط با شرکا و ذی‌نفعان را به‌عنوان مقوله‌ای پیشگام در مدیریت استراتژیک معرفی کرده است.

 به‌طورکلی نوآوری در ارتباطات وکسب‌وکار، ابزارهای قدرتمندی برای مقابله با رقبا محسوب می‌شوند.

به این منظور پیاده‌سازی یک مدل نوآورانه برای توسعه ارتباطات تجاری و هماهنگی با شرکا، ارائه خدمات جدید و پاسخگویی سریع به‌عنوان یک استراتژی، بسیار بااهمیت و ضروری است. بنگاه‌های اقتصادی، سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ و مطرح جهان برای پیاده‌سازی PRM برای تبیین مدل‌های نوآورانه خدمت و شناسایی نیازهای آنان، اغلب از بازگشت سرمایه حاصل از آن غافل می‌مانند که در نتیجه طرح‌ها و مدل‌ها و خدمات‌شان با شکست مواجه می‌شود.

در حال ‌حاضر می‌بایست با تقویت فرهنگ نوآوری برای ارائه مدل نوآورانه ارتباط با شرکا و ذی‌نفعان و رفع چالش‌های موجود تلاش کرد تا نحوه پشتیبانی PRM به‌خوبی تعریف و سپس با درک کامل خواسته‌ها و انتظارات آنان و برنامه‌ریزی متناسب برای بکارگیری روش‌های مرتبط و مدل‌های نوآورانه خدمات به‌منظور تامین خواسته‌های آنان، ارتقای سطح رضایتمندی و در نهایت حفظ و صیانت آنان اقدام شود. درباره «شرکای تجاری نوظهور بانک‌ها و بیمه‌ها» باتوجه به اهمیت شراکت برای این نوع بنگاه‌های اقتصادی در تمامی حوزه‌ها به‌ویژه در حوزه دیجیتال؛ براساس مطالعات صورت گرفته، حدود ۵۳ درصد از مدیران معتقدند؛ شرکت‌ها بدون شراکت موفق نمی‌شوند و برای ساختن آینده بهتر باید جزئی از یک شبکه باشند. همچنین بیش از ۴۰ درصد معتقد هستند که بدون داشتن شریک، نمی‌توانند ادامه حیات  بدهند.

 مدیریت ارتباط با شرکای تجاری (partner relationship management) در بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و موسسات مالی به مجموعه‌ای از فرآیندها و استراتژی‌هایی اشاره دارد که با هدف ایجاد و حفظ روابط بلندمدت و سودآور با شرکایی نظیر سرمایه‌گذاران، سایر بانک‌ها و شرکت‌های بیمه‌ای، موسسات مالی، شرکت‌های فناوری اطلاعات، تامین‌کنندگان که برای حفظ قدرت در اکوسیستم مالی انجام می‌شود. این مدیریت (PRM) شامل شناسایی، ارزیابی شرکا، جذب، توسعه و حفظ شرکای کلیدی و همچنین مدیریت تعاملات و همکاری‌ها با آنهاست.

اهمیت مدیریت ارتباط با شرکای تجاری (PRM) در بانک‌ها و شرکت‌های بیمه از این جهات حائزاهمیت است:

۱ـ کاهش هزینه‌ها و افزایش درآمد و سودآوری و دسترسی به بازارهای جدید.

۲ ـ توسعه ارتباطات با شرکا، موجب بهبود خدمات نوآورانه به مشتریان می‌شود.

۳ ـ همکاری با شرکای نوآور سبب افزایش نوآوری شده و منجر به توسعه محصولات و خدمات جدید و بهبود فرآیندهای داخلی شود.

۴ ـ مدیریت صحیح ارتباط با شرکا به کاهش ریسک‌های مالی و عملیاتی کمک می‌کند.

۵ ـ در بانک‌هایی که مناسبات و روابط قوی با شرکا دارند، رقابت‌پذیری افزایش یافته و می‌توانند در بازار رقابتی عملکرد بهتری داشته باشند.

بدیهی است، تحقق این امر و توسعه ارتباطات تجاری، مستلزم ایجاد یک ارتباط دوسویه برای پاسخگویی به ذی‌نفعان و شرکای تجاری در چارچوب ارائه خدمات موردنیاز به آنهاست؛ به‌نحوی که همه انتظارات شرکا به‌منظور توسعه کسب‌وکار پوشش داده شود که در این راستا، انتخاب مدل نوآورانه ارتباطات تجاری و راهبرد مناسب در راستای توسعه کسب‌وکار و تجارت، امری ضروری است.