هفتم آوریل، ۱۸ فروردین را در تقویم به‌عنوان روز جهانی سلامت مشخص کرده‌اند. حوزه سلامت بعد از شیوع بیماری همه‌گیر کرونا دیگر از حیطه انحصاری مفهوم سلامت خارج شد و در کنار بهداشت و ضروریات آن محتوای سیاسی هم پیدا کرد؛ اتفاقی که پیامدهای اقتصادی و اجتماعی جهانی هم داشت و برای اولین بار رویدادی سلامت‌محور تمام جهانیان را فارغ از نژاد و نسل و قاره تحت تاثیر قرار داد. از آن پس معنای سلامت تغییر کرد و الگوهای فرهنگی و زیستی متفاوتی به ارمغان آورد. اپیدمی کرونا تبدیل به یک استعاره بیولوژیک شد و نیروهای مستقر در قرارگاه‌های بهداشت و سلامت در قامت نیروهای مبارزه با یک مهاجم بیگانه ظاهر شدند. در ایران ایده مدافعان سلامت مطرح شد و انسجامی که در ادامه این درد مشترک رخ داد شبیه نوعی اتحاد جهانی بود؛ اتحادی که به‌دنبال تهدید زمین و سلامت ساکنان آن رخ داد.

از نگاه شارحان و متفکران وضعیت کنونی جهان، بیماری‌های همه‌گیر مانند سارس و ابولا و حسن ختام آن کرونا بیماری‌های مرتبط با عصر نئولیبرال هستند. دیوید هاروی، متفکر بریتانیایی در کتاب خود با عنوان «بیماری همه‌گیر در عصر نئولیبرال» چنین نتیجه می‌گیرد که ویروس کرونا انتقام طبیعت در ازای بیش از ۴۰ سال رفتار تعدیگرایانه نوع بشر و استخراج خشن و بی رویه نیروهای نئولیبرال از طبیعت است.

گرچه روز جهانی بهداشت در سال ۱۹۴۸ ازسوی مجمع جهانی بهداشت نامگذاری شد، اما امروز و در تاریخ کنونی بیش از هر زمان متوجه وضعیت سلامت ساکنان زمین است. روزی که از آن به‌مثابه فرصتی برای جلب توجه جهان به موضوع بهداشت یاد می‌شود. در چنین روزی سازمان جهانی بهداشت و کشورهای جهان رویدادهای بین‌المللی، منطقه‌ای و محلی را در زمینه بهداشت و سلامت برگزار می‌کنند.