همچنین بهره‌مندی از فناوری‌های جدید ازجمله مهم‌ترین پیامدها و دستاوردهایی است که ورود این سرمایه‌های می‌تواند با خود به همراه داشته باشد. حال زمانی که کشوری با تحریم‌های حداکثری و بین‌المللی اقتصادی روبه‌رو می‌شود، بالطبع مراودات و تعاملات آن با سایر کشورها دچار تنش شده و درگیر چالش‌های گسترده‌ای می‌شود. محدودیت‌های بانکی و تجاری و همچنین ریسک سرمایه‌گذاری بر فعالیت‌های این کشور تا حدی افزایش می‌یابد که از رغبت سرمایه‌گذار خارجی کاسته می‌شود.

به عبارت دیگر، به سبب نابسامانی‌های اقتصادی، سرمایه‌گذار امنیت و ضمانت‌های لازم را برای ثبات در فعالیت اقتصادی ندیده و در ادامه به بازارهای کشور تحریم شده، پشت می‌کند. در این شرایط کشور با کاهش شدید حضور سرمایه‌گذاران و فعالان بین‌المللی در عرصه‌های اقتصادی خود رو‌به‌رو خواهد شد؛ دقیقا اتفاقی که در چند سال اخیر با افزایش تحریم‌ها برای ایران رخ داد. تحریم‌های بین‌المللی به‌ویژه در سال‌های اخیر باعث شدند صاحبان شرکت‌های بزرگ، دارندگان فناوری‌های پیشرفته و سازندگان تجهیزات معتبر یکی پس از دیگری کشور را ترک کنند. حتی در برخی موارد هم دیده شده عده‌ای نیز قراردادهای خود را ناتمام رها کردند و این اتفاق خسارت‌های زیادی را برای کشور ما به همراه داشت.

در چنین شرایطی معادن و صنایع معدنی تلاش کردند از طریق راه‌های مختلف مانند اتکا به توان داخلی، خرید از شرکت‌های واسطه خارجی، ایجاد روابط تجاری با تامین‌کنندگان تجهیزات و حتی مواد اولیه درجه ۲ خارجی برای رفع مشکلات پیش آمده تلاش کنند. همچنین جلب همکاری متخصصان خارجی بازنشسته از دیگر روش‌هایی بود که صاحبان معادن و صنایع برای ادامه حیات اقتصادی خود به کار گرفتند.

از سوی دیگر، در فقدان سرمایه‌گذاری خارجی، صنایع معدنی ما در احداث واحدهای بزرگ فرآوری و تولیدی، کم‌توان شدند. از این رو، برای جبران نسبی این خلأ و نقص پیش آمده، به پروژه‌های بهینه‌سازی و افزایش ظرفیت خطوط موجود بیشتر روی آوردند.

بخش‌های پرهزینه در فرآیند معدنکاری در کشور، همواره بیش از سایران نیازمند منابع مالی گسترده است.

می‌توان گفت عملیات اکتشافاتی، پرهزینه‌ترین و پرریسک‌ترین بخش از زنجیره فعالیت‌های معدن و صنایع معدنی به شمار می‌رود.

گذر از این مرحله معدنکاری نیازمند تجهیزات و فناوری‌های پیشرفته و همچنین صرف هزینه‌های سنگین است که گاه فعالان این بخش به دلیل نداشتن منابع مالی مناسب، دچار مشکل در فرآیندهای اکتشافی خود می‌شوند. از این رو، بخش اکتشافات معدنی در کشور اولویت بیشتری برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی داشته و باید همواره در سیاست‌گذاری‌های مختلف به آن توجه داشت.

بهره‌مندی حداکثری از توان داخلی تنها بخش کوچک اما مهمی از پازل توسعه است. درواقع برای دستیابی به توسعه پایدار، ایجاد روابط بین‌المللی باثبات امری اجتناب‌ناپذیر است. همچنین باید توجه داشت بدون همکاری با شرکت‌های صاحب فناوری بین‌المللی و دستیابی پیوسته به دانش و تجهیزات روز، به‌‌ویژه در بخش اکتشافات و معدنکاری زیرزمینی و همچنین افزایش صادرات بی‌وقفه، توسعه پایدار در صنایع معدنی ما تحقق نخواهد یافت.