هم‌اکنون در کلانشهر تهران، ۳۳ هزار ساختمان ناایمن و23 هزار و ۵۶۱ ساختمان کم‌خطر وجود دارد. نکته قابل‌توجه و فاجعه‌بار این است که اکنون 3هزار و ۴۸۸ ساختمان پرخطر و ۱۲۹ ساختمان بحرانی و پرخطر در سطح شهر وجود دارد؛ ساختمان‌هایی که هرکدام به‌تنهایی می‌توانند در صورت نشست شدید یا ریزش؛ جا پای ریزش و آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو، حادثه شرکت کروز و انفجار در کلینیک سینااطهر بگذارند و حوادث غیرقابل‌جبران دیگری رقم بزنند و بمب‌های ساعتی شهر تهران هستند.

این چنین است که هرچند وقت یک‌بار، با اتفاقاتی ناگوار داغی بر دل‌ می‌نشیند. هرچند وقت یک‌بار، حادثه‌ای رخ می‌دهد که حجم سوءمدیریت و بی‌توجهی به هشدارها و رعایت نکردن استانداردهای لازم ایمنی نمایان می‌شود.  پیش از مقدمه‌چینی و ربط دادن جملات به یکدیگر بهتر است به اصل مطلب اشاره‌ کنیم؛ مطلبی که از دل آوارهای ساختمان متروپل برمی‌آید. آوارهایی که این روزها فریادها و ضجه‌های زیادی را شنیده، اما هنوز چنان عمیق تلنبار شده که عمق فاجعه ناپیدا است. در همین راستا، سعی بر این است در سطور پیش‌رو به ساختمان‌های ناایمن شهر تهران بپردازیم؛ ساختمان‌هایی که به‌قدری ناایمن هستند و تعدادشان زیاد است که هرکدام‌شان ممکن است، هر لحظه فاجعه عظیم دیگری را رقم بزند. آن‌هم در حالی‌ که تاکنون به‌دفعات مختلف با هشدارهای زیادی روبه‌رو  و خودشان از وخامت اوضاع مطلع هستند و می‌دانند بمب ساعتی تهران شده‌اند! متاسفانه سوءمدیریت و بی‌توجهی به هشدارها در کشور ما به‌قدری شدید است که تنها زمانی که فاجعه‌ای رخ می‌دهد، توجهات به علل و چرایی و راه جلوگیری از تکرار حوادثی مانند ریزش ساختمان گلاسکو در تهران یا ساختمان مترو پل آبادان جلب می‌شود و بعد از آن‌همه چیز فراموش می‌شود. متاسفانه سالیان متمادی است که برخی سازندگان و مالکان، بی‌قاعدگی را مبنای کار خود کرده‌اند و کشورمان جولانگاه تاخت‌وتاز بسازبفروش‌ها شده بود. به آمارهای زیر دقت کنید.

به‌هنگام وقوع حوادث هولناک ساختمانی گفته می‌شود که اخطارها و هشدارهای لازم درباره نقص موارد ایمنی به مالکان آن ابلاغ ‌شده، اما همان‌طور که شاهد بودیم هیچ تاثیری نداشته است. به‌طورمثال، در حادثه آتش‌سوزی کلینیک سینااطهر همین عبارت مطرح شد و به‌گفته سخنگوی آتش‌نشانی تهران، وضعیت ایمنی این ساختمان از سال ۹۴ تاکنون توسط کارشناسان بررسی و حدود ۴ اخطار در زمینه توجه به ایمنی این ساختمان صادر شده بود. بااین‌حال، مدیران شهری سال‌ها است، معتقدند ابزار لازم قانونی را در اختیار ندارند و نمی‌توانند ساختمان‌های ناایمن را پلمب کنند. بااین‌وجود که تجربه حوادث این چنینی را داشته‌ایم، مدت‌ها است که اقدام جدی نظارتی یا قضایی برای برخورد با بی‌توجهی این ساختمان‌ها به هشدارها و ایمن‌سازی و رفع خطر انجام نگرفته است و می‌توان در تصدیق این موضوع، اشاره کرد که علاوه بر افزایش روزافزون تعداد ساختمان‌های پرخطر و بحرانی، همچنان ۱۶۷ گودبرداری ساختمانی غیراصولی با شرایط ایمنی نامناسب نیز در تهران انجام گرفته است. رئیس قوه قضاییه نیز بااشاره به مقوله اهمیت توسعه پایدار شهر تهران، بیان کرد: در دستگاه قضایی این آمادگی را داریم که در راستای نیل به توسعه پایدار کلانشهر تهران، ضمن تشکیل کارگروه‌های مشترک با اعضای شورای اسلامی شهر و مدیران شهری پایتخت، نسبت به برشمردن مسائل و مشکلات و اصلاح قانون و رویه‌های مرتبط با مدیریت شهری، اقدامات و ترتیبات لازم را اتخاذ کنیم. بنابراین آنچه برای رفع شرایط خطرناک فعلی ساختمان‌های بحرانی نیاز است، اقدامات قضایی و اجرایی برای برخورد و حمایت ساکنان با آنها است. هرچه سریع‌تر باید جلوی بروز فجایعی مانند پلاسکو و متروپل را گرفته و با نهادها و مالکان مرتبط با ساختمان‌های ناایمن و پرخطر برخورد شود. تکرار چنین حوادثی یادآوری می‌کند که این مسئله به‌هیچ‌وجه یک موضوع ساده نیست که امکان موکول کردن به زمان دیگری را داشته باشد.