سمپوزیوم فولاد هر ساله با حضور شرکت ‌ های بزرگ این حوزه برگزار می ‌ شود تا علاوه بر فرصتی برای تبادل تجربه و اطلاعات، فرصتی باشد تا مشکلات و چالش ‌ ها به ‌ گوش مسئولان برسد، اما نگاهی به این رویداد نشان می ‌ دهد که متاسفانه ضرورتی به حضور خبرنگاران احساس نمی ‌ شود و گاهی مجموعه ‌ ها یا خبرنگاران با هزینه ‌ های شخصی خود به پوشش این سمپوزیوم و نمایشگاه می ‌ پردازند. خلأ در اطلاع ‌ رسانی می ‌ تواند تبعات دیگری به ‌ همراه داشته باشد.

بیست و چهارمین همایش پژوهشگران صنعت فولاد کشور با عنوان سمپوزیوم فولاد 1401 توسط انجمن آهن و فولاد ایران در مرکز همایش ‌ های بین ‌ المللی کیش برگزار شد.

به ‌ گزارش صمت رویدادی که فرصت خوبی برای تبادل اطلاعات و تجربیات است و می ‌ تواند فولادی ‌ ها را در کنار یکدیگر جمع و با ارائه راهکارهای جدید به گذر از بحران ‌ های پیش ‌ آمده کمک کند.

صنعت فولاد در چند سال اخیر در کنار بحران ‌ هایی همچون تامین مواد اولیه و زیرساخت ‌ هایی همچون آب، گاز و برق سعی بر آن داشت با توسعه فعالیت بخش تحقیق و توسعه، کمیت و کیفیت تولید را به ‌ طور همزمان ارتقا دهد.

متاسفانه بخشی از این بحران ‌ ها ناشی از نداشتن نگاه کارشناسی است. به ‌ عنوان مثال در دهه ‌ های گذشته بی ‌ توجهی به موضوع آمایش سرزمین باعث شد تا بحران آب برای فولادی ‌ ها جدی شود. همین موضوع باعث شد تا ابرپروژه انتقال آب از خلیج ‌ فارس به فلات مرکزی ایران برای تامین نیاز صنایع معدنی و مردم منطقه کلید بخورد که عمده این صنایع در زنجیره ارزش فولاد فعالیت دارند. در واقع، بی ‌ توجهی به بدیهیات توسعه پایدار، می ‌ تواند هزینه ‌ های بسیاری را به تولید تحمیل کند.

اما این موضوع پایان بحران ‌ ها نیست؛ کمبود گاز و برق در چند سال اخیر به ‌ دلیل عدم ‌ توسعه کارشناسی در پارس ‌ جنوبی و افت فشار گاز در زمستان و همچنین کاهش ظرفیت تولید برخی نیروگاه ‌ های برق به دلایلی همچون کاهش باران و فرسودگی برخی تجهیزات، توانست بر برنامه ‌ های تولیدی اثرگذار باشد و همین مسئله صادرات را نشانه گرفت.

اما در کنار این موضوع، امروز صنعت فولاد با چالش دیگری مواجه است که باید برای گذر از آن، در کنار دیگر مسائل به ‌ دنبال راهکار، تامین تکنولوژی و مالی آن باشد.

تولید فولاد سبز از مهم ‌ ترین مسائلی است که اگر امروز راهکاری برای دستیابی به آن یافت نشود و مسیر تولید آن تسهیل پیدا نکند، در سال ‌ های آینده، سهم بازار اروپا را که باتوجه به شرایط تحریمی به ‌ سختی به آن دست یافته ‌ ایم، از دست خواهیم داد.

این موضوع، باعث پررنگ شدن کاهش کربن در تولید فولاد و اهمیت آن باعث می ‌ شود، سمپوزیوم فولاد در این دوره از برگزاری خود، به آن بپردازد.

از سویی دیگر، این رویداد با حضور شرکت ‌ های فعال در این صنعت برگزار می ‌ شود که با حضور در بخش نمایشگاه، با مدیران و کارشناسان خود به کیش آمده بودند. حضور مدیران و کترشناسان در چنین رویدادی، منجر به برگزاری جلسات هم ‌ اندیشی درون ‌ نمایشگاهی و تبادل اطلاعات و تجربه می ‌ شود و فرصت خوبی است تا صدای فولادی ‌ ها و خواسته ‌ های ‌ شان به ‌ گوش مسئولان برسد، هرچند این دوره از سمپوزیوم فولاد، خالی از حضور مسئولان دولتی از سوی وزارت صمت و سازمان ‌ های مربوط با صنعت فولاد بود که عده ‌ ای دلیل این موضوع را، همزمانی با جلسه استیضاح سیدرضا فاطمی ‌ امین، وزیر صمت می ‌ دانستند.

اما بی ‌ تردید چنین رویدادی که پس از محدودیت ‌ های کرونایی، به ‌ گفته مدیران و کارشناسان حاضر در نمایشگاه، پرشور بوده و مورد استقبال قرار گرفته، باید با حضور مسئولان صنعت فولاد در بخش دولتی و خصوصی برگزار می ‌ شد.

اما در کنار تمامی موارد یادشده، مهم ‌ ترین موضوعی که در میان خبرهای فولادی منتشرشده از این رویداد، گم شد، بحث حضور اصحاب رسانه در سمپوزیوم فولاد است.

بدون شک در سال ‌ های اخیر اگر اصحاب رسانه نبودند، آن ‌ طور که باید، خواسته فعالان این صنعت به ‌ گوش مسئولان نمی ‌ رسید.

در سال ‌ هایی که سمپوزیوم فولاد برگزار شد، چالش حضور خبرنگاران در این رویداد به ‌ خوبی قابل مشاهده بود. انجمن آهن و فولاد اصفهان به ‌ عنوان برگزارکننده این رویداد، هیچ ‌ گاه اقدام به دعوت رسانه ‌ های تخصصی نکرد و همین موضوع می ‌ تواند از ضعف ‌ های اصلی یک رویداد تخصصی برای صنعتی باشد که در حوزه صادرات غیرنفتی، سهم قابل ‌ توجهی را به خود اختصاص داده است.

پیش ‌ تر نیز گاهی برخی مجموعه ‌ های فولادی برحسب ارتباط ‌ هایی که با رسانه داشتند، برخی خبرنگاران را برای حضور در سمپوزیوم دعوت می ‌ کردند که بررسی این دوره نشان می ‌ دهد، بیشتر مجموعه ‌ ها با هزینه شخصی خود و برای 3 روز، خبرنگاران را به کیش فرستادند.

این در حالی است که اگر این رویداد در شهری دیگر از جمله تهران برگزار شود، بی ‌ شک هم حضور مدیران ‌ عامل باتوجه به حضور دفاتر شرکت ‌ ها در تهران، راحت ‌ تر خواهد بود و هم حضور خبرنگاران تسهیل پیدا می ‌ کند.

در چند دوره اخیر، جزیره کیش به منطقه موردعلاقه فولادی ‌ ها برای برگزاری سمپوزیوم فولادی ‌ ها تبدیل شده که می ‌ تواند هزینه ‌ های بیشتری را به شرکت ‌ ها تحمیل کند.

اما آیا در شرایطی که بازدیدکننده خارجی چندانی در نمایشگاه حضور ندارد، لازم است تا این سمپوزیوم در کیش برگزار شود و هزینه ‌ های برگزاری افزایش یابد و به ‌ نوعی خبرنگاران، قربانی این هزینه ‌ ها خواهند شد.

از سویی دیگر، شاید بخشی از این مشکل به تعامل انجمن آهن و فولاد اصفهان با خبرنگاران حوزه صنعت و معادن بازگردد.

در صورتی که تعامل رسانه ‌ ای این انجمن با خبرنگاران در سطح قابل ‌ قبولی قرار داشته باشد، تنها به تماسی درباره حضور یا حضور نیافتن خبرنگار در سمپوزیوم ختم نخواهد شد.

گاهی مجموعه ‌ هایی همچون انجمن آهن و فولاد اصفهان اقدام به برگزاری رویدادهایی می ‌ کنند که هزینه ‌ های بسیاری به ‌ همراه دارد، اما به ‌ دلیل نبود خبرنگاران، آن ‌ طور که باید اطلاع ‌ رسانی درستی انجام نمی ‌ شود.

اما مسئله مهم دیگر، شرکت ‌ های بزرگ فولادی هستند که می ‌ توانند در بحث حضور خبرنگاران نقش موثری داشته باشند.

متاسفانه نگاهی به سمپوزیوم فولاد در سال ‌ های اخیر نشان می ‌ دهد یا شرکت ‌ های بزرگ فولادی که به ‌ عنوان حامیان این رویداد در کنار انجمن آهن و فولاد حضور دارند، ضرورتی در بحث پوشش رسانه ‌ ای احساس نمی ‌ کنند یا گاهی خبرنگاران یا رسانه ‌ هایی را به ‌ صورت سفارشی برای پوشش خبری که بیشتر به اخبار شرکت خودشان محدود می ‌ شود، دعوت می ‌ کنند.

فراموش نکنیم که رسانه ‌ های تخصصی در تلاش هستند تا مشکلات و چالش ‌ های بخش معدن به گوش مسئولان برسد و در راستای حل آنها قدم برمی ‌ دارند، اما گاهی چنین اتفاقاتی می ‌ تواند ناشی از نداشتن نگاه تخصصی باشد که در نهایت به ضرر صنعتی همچون فولاد که صنعتی استراتژیک است، تمام می ‌ شود.