بازگشت به روابط استراتژیک و دوستانه با همه همسایگان، ماموریت مهم دولت در حوزه سیاست خارجی است که در این زمینه موفق عمل کرد و توانست گره روابط با همسایگان را باز کند. در واقع اسناد و تفاهمنامه‌های امضا شده در سفرهای خارجی رئیس‌جمهوری از آنجا اهمیت دارد که می‌تواند سبب گشایش بازارهای جدید به روی بخش خصوصی و دولتی ایران شود، اینکه سفر و رفت و آمدهای دیپلماتیک میان مقامات کشورها برقرار باشد، مهم است، اما مهم‌تر از آن، این است که اسناد رد و بدل شده بین ۲ کشور یا کشورها به مرحله اجرا درآید. دلیل آن نیز منافع اقتصادی کشورها است. لازم است خرید و فروش و واردات و صادرات میان تجار و بخش‌های دولتی و خصوصی انجام شود، اما برای تحقق آن، دولت باید بسترهای لازم را فراهم کند، تا روابط ایران با دیگر کشورها بتواند به سطح استراتژیک ارتقا یابد.

تگاهی به آمار تجارت در سال ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱

در سال ۱۴۰۰، ۱۲۲ میلیون تن کالای ایرانی به ارزش ۴۸میلیارد دلاربه اقصی نقاط جهان صادر شد که این میزان ۱۴ میلیارد دلار بیشتر از سال قبل بوده و رشد ۴۱درصدی داشته است. بیش از ۴۰ میلیون تن کالا، به ارزش ۵۲میلیارد دلار نیز وارد کشور شد که عمدتا کالای اساسی، مواد خام و ماشین‌آلات تولید بودند، میزان کالاهای وارداتی در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با سال ۹۹ رشد ۲۱درصدی در وزن و ۳۶ درصدی در ارزش را به همراه داشت که نشان از اهتمام دولت سیزدهم در تامین کالاهای اساسی مردم دارد. بر اساس آمار، ۱۱۲ میلیارد دلار تجارت خارجی در دولت سیزدهم رقم خورده‌ که این میزان در ۴۰ سال اخیر بی‌سابقه بوده‌ است.