طرح صیانت طرحی است که همچنان در برزخ تصمیم ‌ گیری است و هنوز مشخص نیست چه زمانی به مرحله اجرایی می ‌ رسد، اما طبق اطلاعات منتشر شده درباره این طرح، در صورت همکاری نکردن پلتفرم ‌ های خارجی، محدودیت استفاده از آنها برای کاربران ایرانی ادامه خواهد داشت. تاثیر مخرب اجرای این طرح بیش از هر قشری، برای کسب ‌ وکارهای اینستاگرامی نمایان است و بر فعالیت افراد عادی که روزانه از فضای مجازی استفاده می ‌ کنند، تاثیر جدی نخواهد داشت. برای اجرایی شدن این طرح، ابتدا باید بستری جایگزین در راستای عرضه کالا در فضای مجازی ایجاد شود و مردم هم از آن استقبال کنند که این مرحله یعنی جلب اعتماد مردم، مهم ‌ تر از ایجاد بستری جدید برای کسب ‌ وکارهای مجازی است، چرا که تاکنون تجربه نشان داده، مردم از پیام ‌ رسان ‌ ها و شبکه ‌ های اجتماعی داخلی استقبال چندانی نکرده ‌ اند و به اپ ‌ های ساخته ‌ شده در داخل اعتماد ندارند. البته برخی نیز با این گزاره مخالف هستند چرا که در چند سال اخیر اپلیکیشن ‌ های داخلی متعددی وجود داشته که مورداستفاده گسترده عموم مردم قرار گرفته ‌ اند. مانند اپ ‌ هایی که در نظرسنجی برنامه ‌ های صداوسیما معرفی شده و مردم هم از آن استفاده کرده ‌ اند. بنابراین، در حوزه عمومی می ‌ توان اپ ‌ هایی را پیدا کرد که در این عرصه عملکرد موفقی داشته ‌ اند، اما در زمینه کسب ‌ وکارهای اینترنتی هنوز اپی ساخته نشده که از استقبال حداکثری مردم برخوردار باشد. دلیل اصلی که مردم از اپ ‌ های داخلی استفاده نمی ‌ کنند، نداشتن اعتماد و بخشی دیگر هم به نداشتن کیفیت نرم ‌ افزاری لازم برمی ‌ گردد. برای حل معضل کیفیت نرم ‌ افزاری می ‌ توان با خرید اپ از کشورهای چین و روسیه که روابط سیاسی خوبی هم با آنها حاکم است، این مشکل را برطرف کرد، اما در بحث اعتمادسازی برای مخاطبان داخلی، راهکار چندانی پیش رو نداریم. برخی از شهروندان همچنان ترس استفاده از اپ ‌ های داخلی را دارند، از این ‌ رو نمی ‌ توان آحاد مردم را در این مسیر همراه کرد. نبود اعتماد برای استفاده از اپ ‌ های داخلی بیشتر جنبه روانی دارد. این درحالی است که در طرح صیانت، مسئله اقتصادی اهمیت بیشتری نسبت به ابعاد سیاسی دارد، اما موضع ‌ گیری ‌ ها برای حل آسیب ‌ های آن بیشتر جنبه روانی با گرایش ‌ های سیاسی دارد.

در واقع، برای عملیاتی کردن طرح صیانت، ابتدا باید اعتماد مردم را به اپ ‌ های موردتایید جلب کرد که کار راحتی نیست. مشکل اصلی این است که از روز نخست ورود اپ ‌ های خارجی به کشور، فکر جدی برای بروز مشکلات احتمالی آنها نشد، حالا وقتی تعداد کاربران ایرانی به بیشترین حد ممکن رسید؛ مسئولان به ‌ صرافت افتاده ‌ اند که چگونه مردم را به ‌ سمت اپ ‌ های موردتایید داخلی هدایت کنند. نمونه این روند را می ‌ توان بعد از فیلتر شدن تلگرام دید؛ باوجود اینکه این پیام ‌ رسان در چند گذشته فیلتر بوده، از تعداد کاربران آن کم نشده است و هنوز افراد زیادی هستند که در آن به فعالیت می ‌ پردازند. اگر دولت می ‌ خواهد روندی نظیر طرح صیانت از فضای مجازی ایجاد کند، از بدو ورود این اپ ‌ ها به فضای اینترنتی باید سیاست ‌ های لازم را شناسایی و عملیاتی کرد، نه آنکه پس از استفاده گسترده مردم و درست زمانی که کسب ‌ وکارهای بسیاری بر پایه این فضا راه افتاده است، استفاده از آنها محدود شود و در نتیجه، آسیب اقتصادی چندبرابری به مردم وارد شود. نبود آینده ‌ نگری نسبت به فضای مجازی از سوی مسئولان، موجب بروز مشکلات عدیده برای کاربران به ‌ ویژه فعالان اقتصادی در این فضاها است. این روند باعث به ‌ وجود آمدن بحران ‌ ها و از بین رفتن کسب ‌ وکارهای افرادی است که ممکن است به ورشکستگی شدید مالی برسند. با این روند، کشور همیشه با معضل فضای مجازی و استفاده از اپ ‌ های خارجی مواجه است و اگر امروز فکری به حال این آشفته ‌ بازار نشود، ممکن است برای بستر جدید ارتباطی متاورس هم مشکلات مشابهی به ‌ وجود ‌ آید. در این بین توجه بیش از حد به آسیب ‌ های احتمالی ناشی از اجرای طرح صیانت به کسب ‌ وکارها باعث شده، فضا تیره ‌ تر از آنچه هست، نمایش داده شود. برای مثال، برخی صاحبان فروشگاه ‌ های اینترنتی مواردی علیه این طرح عنوان می ‌ کنند که صحت بالایی ندارند. در حالی که حتی برخی معتقدند استفاده محدود از اینستاگرام به ‌ نفع فروشگاه ‌ های مجازی است، چرا که بیشتر فروشگاه ‌ ها خودشان دارای اپلیکیشن هستند. با این همه صیانت از اطلاعات در فضای مجازی با توجه به توسعه تکنولوژی و اینترنت از مواردی است که باید مورد توجه همگان باشد.