آیا دولت جدید به روابط حرفه‌ای و علمی نیاز دارد؟
خسرو رفیعی - رئیس انجمن روابط عمومی ایران
انجمن روابط عمومی ایران از سال ۱۳۷۰ به عنوان نخستین نهاد مدنی کشور آغاز به کار کرد ه و با حضور دانشمندانی مانند دکتر نطقی، دکتر معتمدنژاد به هر دولت جدیدی اعلام می‌کرد برای تسهیل برنامه‌ها و پروژه‌ها و اعتمادسازی در میان مردم، لازم است روابط عمومی حرفه‌ای و علمی را بشناسند و از این دانش برای پیشبرد اهداف خود بهره برند. افسوس که هیچ دولتی برای این پیشنهاد گوش شنوایی نداشت. خرد، پاکی، شفاف بودن. اصل اولیه یک روابط عمومی حرفه‌ای است در دولت مهندس موسوی نخستین بخشنامه برای بخش دولتی ابلاغ شد و جایگاه روابط عمومی در آن بخشنامه تعیین گردید. در دولت آقای هاشمی دومین بخشنامه توسط شادروان جیبی ابلاغ شد و همان مطالب به نحو دیگری به عنوان وظیفه روابط عمومی سازمان‌های دولتی روشن شد. در دولت آقای خاتمی اهمیت بیشتری به روابط عمومی داده شد و مشاهده کردیم سازمان‌ها روان‌تر و بهتر حرکت می‌کنند و برای اصلاح ساختارها از متخصصین این بخش بیشتر استفاده شد. جلسات منظم و مستمر برگزار و برای ایجاد اعتماد و همکاری متقابل بین مردم و سازمان برنامه‌ریزی گردید. در دولت آقای احمدی‌نژاد علیرغم اینکه روز روابط عمومی به عنوان یک روز ملی شاخته شد ولی به دلیل تشکیل شورای اطلاع‌رسانی و اهمیت به ارتباط یک طرفه، نقش روابط عمومی‌ها بسیار کمرنگ و رقابت و دوستی خانوادگی و تبلیغات و کمی هم رسانه جای روابط عمومی را پر کرد و آنچه نیاز نداشتند یک روابط عمومی حرفه‌ای.
با تشکیل دانشکده‌های علمی، کاربردی که استاد علمی، حرفه‌ای و تخصص نداشت و رشته روابط عمومی به جمع سایر رشته‌ها اضافه شد و بطور کلی میخ آخر را به تابوت روابط عمومی زدند و از روابط عمومی فقط نامی باقی ماند و اصالت آن از بین رفت.
دوران دولت یازدهم و دوازدهم همان روال تکرار شد و به دلیل دغدغه‌های بسیاری که داشتند و عدم شناخت از روابط عمومی حرفه‌ای به حال خود رها کردند. با دولت سیزدهم هم نامه نگاری کردیم و توانمندی‌های روابط عمومی را معرفی و چندین دیدار هم داشتیم تا بتوانم روابط عمومی، علمی، حرفه‌ای را معرفی کنیم و درخواست کردیم از پذیرش افراد غیر متخصص در این بخش استفاده نکنند.
آقای رئیس‌جمهوری امروز بار دیگر شاهد تغییر مدیران روابط عمومی هستیم که بدون هیچ شناختی از مدیران قبلی جایگزین می‌کنند و معلوم نیست این مدیران جدید را چه کسامی تایید می‌کنند. عزیزانی که در شورای اطلاع‌رسانی یا دبیرخانه یا جایگاهی که به روابط عمومی ارتباط دارند مشغول فعالیت شده‌اند. اکثراً فاقد دانش روابط عمومی بوده و درک صحیحی از
روابط عمومی ندارند و بار دیگر شاهد مدیر روابط عمومی مدیریت هستیم نه مدیریت روابط عمومی این یعنی دوباره به قهقرا رفتن و شاهد ایجاد نارضایتی، عدم ارتباط صحیح با مردم و کاهش باور و بی‌اعتمادی.
به راستی دولت چهاردم همان راه قبلی را طی می‌کند؟ یعنی چهل سال برای شناخت روابط عمومی حرفه‌ای و شناخت تخصص و متخصص کافی نبود؟
روزهای اول گفتیم انقلابی هستند و یاد می‌گیرند امروز چه پاسخی برای مردم داریم؟
اگر قرار باشد بار دیگر در هر بخشی از افراد غیرمتخصص و کوچک استفاده کنیم،
با شناختی که طول این ایام داشته‌ایم بار دیگر شاهد رانت و پارتی بازی هستیم و آنرا جایگزین تخصص و دانش می‌کنیم و این موضوع فاصله عمیقی بین گفته‌های شما با آنچه در حال اتفاق افتادن است دارد.
آیا به راستی همکاران شما از نهادهای مدنی که در رابطه با روابط عمومی فعالیت می‌کنند شناختی دارند!؟ آیا با آنها گفت‌وگو می‌کنند؟ و آیا برای انتخاب افراد شایسته با این نهادها که سرشار از دانش بخش خود هستند رایزنی و مشاوره می‌گیرند؟ اجازه دهید نامی از فرد خاصی نیاوریم تا دچار سوء تفاهم نشویم. احساس نشود با فرد خاصی مشکل داریم.
انجمن رابط عمومی ایران بعنوان نخستین نهاد مدنی بعد از انقلاب بسیاری از استادان، مدیران باسابقه و متخصصین این رشته را به دور خود دارد و هر بار اعلام کرده‌ایم آمادگی همکاری و مشاوره در هر بخشی را داریم ولی گویا اهالی علم و دانش به سال‌ها تجربه حرفه‌ای روابط عمومی را بر دوش دارند و دلسوز این آب و خاک و مردم ایران زمین هستند و خود بخشی از این مردمند و بحران‌های متفاوتی را پشت سر نهاده‌اند، بزرگترین سد و مزاحم برای دولت در بخش روابط عمومی هستند اجازه ندهید دوباره تکرار کنیم.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!
انجمن روابط عمومی ایران آمادگی شنیدن پاسخ دولتمردان را دارد و توفیق دولت چهاردهم را از پروردگار یکتا خواستار است.
