تاثیر اینترنت بر کسب‌وکارهای صنعتی غیرقابل انکار است. به‌عنوان نمونه، وزارت صنعت، معدن و تجارت از ابتدای سال، شناسنامه‌دار کردن تمام قطعات وارداتی و تولید داخل را به‌طور جدی در دستور کار قرار داده است و بنابر این تصمیم، تمامی واردکنندگان و تولیدکنندگان قطعات یدکی خودرو موظف هستند برای ورود کالا به زنجیره تامین کشور، متناسب با مجوز فعالیت خود در سامانه جامع تجارت، نسبت به اخذ و نصب شناسه کد رهگیری اقدام کنند. در یک دهه اخیر، ارتباطات مستقیم کاهش پیدا کرده و نقش فضای مجازی در زندگی روزمره پررنگ‌تر شده است. دسترسی‌ها، وسیع و آنی شده و به‌جای مراجعه حضوری، بخش زیادی از امور به شکل مجازی انجام می‌شود.

انجام اینترنتی امور، بار ترافیکی و هزینه‌های مالی و زمانی را کاهش داده است. در دو سال اخیر در دوران اپیدمی کرونا مزایای این بستر ملموس‌تر شد و بسیاری از افرادی که بیگانه با اپلیکیشن‌ها بودند، ناگزیر به استفاده از اپلیکیشن‌های خبری و خدماتی شدند؛ به‌گونه‌ای که تقاضا در جهان برای خرید لپ‌تاپ و کامپیوترهای خانگی بسیار افزایش یافت. همین امر باعث شد تیراژ تولید چیپ‌ست‌ها، پاسخگوی بازار تقاضا نبوده و صنعتگرانی مانند خودروسازان با مشکل مواجه شوند. به‌طوری‌که نرخ این قطعات در بازار جهانی ۲۰ برابر شد. این امر برای شرکت‌های خودروساز داخلی به‌دلیل تحریم مشکل‌سازتر بود. بسترهای لازم در حوزه اینترنت در کشور فراهم نیست و برای کاهش واسطه‌گری، نظارت بیشتر بر چنین بسترهایی در صنعت مثلا خودروسازی لازم است تا التهاب بازار خودرو کاهش پیدا کند. اما اینکه آیا اینترنت کارآیی لازم را در حوزه فعالیت‌های صنعتی داشته و رضایت‌مندی کاربران فعال در صنعت را تامین کرده یا خیر، جای بحث بیشتری دارد. در حال‌حاضر، واحدهای صنعتی و حتی کارگاه‌های کوچک، انجام هر کاری نیاز به ورود به سامانه‌های گوناگون از وزارت صنعت، معدن و تجارت تا گمرکات دارند.

در عصر حاضر، بخش زیادی از بازار از شکل سنتی خارج شده و معاملات مجازی انجام می‌شود. در حوزه ثبت‌نام و فروش خودرو از طریق وب‌سایت‌های خودروسازان گلایه‌هایی به‌وجود آمد که به‌ مرور از حجم این اشکالات کاسته شد.