در اغلب صنایع و اصناف فعال کشور عمدتا می‌توان نقش پر‌رنگ دولت را حس کرد. نقش متولی‌گری نهادهای بالادستی گاها به قدری تشدید می‌شود که بخش خصوصی دیگر چندان به چشم نمی‌آید.

برای مثال صنعت خودرو یکی از همین بخش‌هاست که حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم دولتی از دو خودروساز باعث شده تلاش دیگر مجموعه‌های فعال در این زمینه آنقدری مورد توجه نباشد.

مثال در این زمینه البته بسیار است. از صنایع فعال در حوزه فناوری‌ها و زیرساخت‌های ارتباطی گرفته تا هلدینگ‌های بزرگ در حوزه نفت و پتروشیمی را می‌توان نام برد که اثرگذاری فعال نهادهای دولتی در آنها بیش از نقش بخش خصوصی نمود دارد.

در این میان شاید یکی از معدود بخش هایی که همواره ابعاد فعالیت بخش خصوصی در آن بسیار پر رنگ تر و ویژه تر از عملکرد دولتی بوده، حوزه برگزاری رویدادهاست. جایی که شریان حیاتی تجارت و توسعه درآمدهای ارزی با عملکرد ویژه صنعتگران پیوند خورده و در واقع صنعتی به نام صنعت نمایشگاهی پدید می‌آید.

در رابطه با برگزاری رویدادهای نمایشگاهی بخش‌های مختلفی با موضوع درگیر می‌شوند. سایت داران، برگزارکنندگان، فعالان حوزه رسانه و تبلیغات، غرفه سازان و البته غرفه داران. که اگر چه بخش آخر، یک حوزه کاملا مرتبط با بدنه صنعت نمایشگاهی نیست اما نقش مهمی را در نوک پیکان آن برای رسیدن به اهداف حوزه بازرگانی بر عهده دارد.

هر یک از این مشاغل به تنهایی دارای اهمیت بوده و به عنوان یک رسته شغلی تخصصی به حساب می‌آیند اما نکته مهم اینجاست که قالب اصلی در همه این مشاغل مربوط به بخش خصوصی است و دولت نقش خاصی در این مسیر ایفا نمی‌کند.

به بیان دیگر اگر مسئولیت صدور مجوز و نظارت بر چگونگی برگزاری رویدادها را در نظر نگیریم، صنعت نمایشگاهی در ایران کاملا مستقل و بی‌نیاز از دولت و دیگر ارکان حکومتی تعریف می‌شود.این بدان معناست که فعالان بخش خصوصی در حوزه رویدادها می‌توانند تمام نیازهای مربوط به زنجیره تجارت و معرفی صنایع به فعالان خارجی را بر اساس توانمندی‌های موجود پاسخ بدهند.

نکته مهم‌تر آنکه در حوزه رویدادها نیازی به هزینه‌های دولتی نیست و اغلب سایت‌های نمایشگاهی با درآمدهای مربوط به برگزاری رویدادها به صورت خودگردان اداره می‌شوند. صنعت نمایشگاهی نه ردیف بودجه دارد و نه کسی نسبت به امنیت شغلی افراد فعال در این حرفه احساس مسئولیت می‌کند. اما با وجود تحریم‌ها و شرایط ویژه‌ای که کرونا در سراسر جهان ایجاد کرد، خیلی زود دوباره به چرخه فعالیت بازگشت و اکنون در مسیر رشد و توسعه از نظر کمی و کیفی قدم بر می‌دارد.

به عنوان یکی از فعالان رسانه‌ای صنعت نمایشگاهی کشور آرزو می‌کنم روزی فرا برسد که باز هم بتوان در حوزه رویدادها به تجارت آزاد و توسعه درآمدهای ارزی در شرایطی که این صنعت صد در صد مستقل از دولت باشد، فکر کرد.