پروژه اتصال بندر فاو در جنوب عراق به ترکیه، به عنوان یک گام بلند در جهت توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل و تجارت منطقه‌ای، می‌تواند رقابتی جدی برای کانال سوئز ایجاد کند. این اتصال، که شامل ساخت راه‌آهن و جاده به ترکیه است، علاوه بر تسهیل حمل کالا و مسافر، امکان ایجاد مسیری جدید برای انتقال کالا از شرق آسیا به اروپا را فراهم می‌آورد. این پروژه می‌تواند به عراق فرصت‌هایی برای تبدیل شدن به یک هاب حمل‌ونقل کلیدی و افزایش اهمیت ژئوپلیتیکی این کشور در منطقه بدهد.

با اجرای این پروژه، عراق به یک مرکز ترانزیتی برای کالاهای بین‌المللی تبدیل خواهد شد و ممکن است باعث کاهش ترافیک ترانزیتی ایران و تغییر مسیرهای تجاری به سمت عراق و ترکیه شود. علاوه بر این، با ساخت بندر جدید و پایانه‌های نفتی، ظرفیت حمل‌ونقل در این منطقه به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت. این تحول در نهایت می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر بندرهای ایران بگذارد و به کاهش توانایی رقابتی ایران در بخش حمل‌ونقل دریایی منجر شود.

ترکیه با حمایت از این پروژه و سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی، به دنبال تقویت موقعیت خود در حمل‌ونقل سریع‌تر کالا و گاز و نفت است. با توجه به تحولات ژئوپلیتیک و رقابت‌های منطقه‌ای پس از جنگ روسیه و اوکراین، این پروژه می‌تواند بر موازنه‌های اقتصادی و سیاسی تاثیرگذار باشد و عراق را به یک کریدور حمل‌ونقل جدید تبدیل کند. در این میان، ایران باید به سرعت تدابیر لازم را برای حفظ جایگاه خود در حوزه ترانزیت و حمل‌ونقل اتخاذ کند، زیرا این پروژه می‌تواند به از دست دادن موقعیت‌های اقتصادی ایران در این عرصه منجر شود.