سومین طلای بازی های همبستگی کشورهای اسلامی آسیا و البته اولین طلای دختران ایران را در این رقابت ها به دست آورد تا کم تر از ۱۰ روز دیگر با روحیه مضاعف راهی رقابت های فرانسه شود. ناهید کیانی دختر المپیکی تکواندو ایران برای رسیدن به سکوی المپیک سخت تلاش می کند و این را می توان از مدال های خوشرنگش در مسابقه های اخیر دید، او دیگر حتی دختر تکواندوی المپیک توکیو هم نیست، حالا با ناهیدی قوی تر و مصمم تر روبرو هستیم که انگار حساب همه چیز را دارد و اجازه نمی دهد تمرکزش از هدف دور شود. او تلاش می کند و از مردم می خواهد برای موفقیت با دعای خیر همراهی اش کنند.

اولین روز رقابت های تکواندو با شما شروع شد و سومین طلای کاروان و اولین طلای خانم ها را هم مال خودت کردی، سخت نبود مسئولیت اولین نفر و شروع مسابقات؟

مسئولیت برای همه ی ورزشکاران حرفه ای به خصوص برای ما که تجربه مان بیشتر است، هست و از ما در مسابقات مختلف انتظار می رود و در این مسابقات هم انتظار طلا بود که برای مواجهه با مسئولیت دو نوع برخورد وجود دارد، می شود این مسئولیت را زیر پایت بگذاری تا برای بالا رفتن کمکت کند و برای خوشحالی آن هایی که از تو انتظار دارند و مردم کشورت بجنگی و یا می شود این را بگذاری روی شانه هایت تا باری بر دوشت بشود و نگذارد حرکت کنی و قدرت را از تو بگیرد. من هم این مسئولیت را با این که می دانستم مسئولیت سنگینیست و جزو اولین کاروان هایی هستیم که راهی مسابقات می شویم زیر گام هایم گذاشتم و خداراشکر موفق شدم که از پس آن بر بیایم.

از مسابقات و عملکردت بگو، رقیبی بود که اذیتت کند؟ طلا را با اقتدار گرفتی ولی مثلا حریف مراکشی رقیب خیلی خوبی بود.

از عملکرد خودم در این مسابقات راضی بودم، رقیب ازبکی من رنک یک جهان بود، همینطور رقیب ترکیه ای من که در وزن من شرکت کرده بود قهرمان جهان بود و همین حریف مراکشی در المپیک حضور داشت و یکی از المپین های کشورش بود که مدال های مختلفی را هم در کارنامه اش داشت. اگر بخواهم توصیف کنم که کدام حریف بیشتر من را به چالش کشید به نظرم حریف عربستانی ام من را به چالش کشید چرا که از لحاظ جسمی و فیزیکی از من قد بلندتری داشت که شرایط فیزیکی بهتری داشت و همین هم باعث شده بود که کار من در مقابل این بازیکن کمی سخت شود و برای همین فکر می کنم این بازیکن من را به چالش کشید، بقیه بازیکنان را در دو راند پیاپی توانستم ببرم و موفق به کسب مدال طلا شوم که این برای من اتفاق خوبی بود که توانستم رقیبان خیلی خوبی را پشت سر بگذارم که این من را برای مسابقات جهانی و المپیک خیلی امیدوار کرد.

تیم تکواندو ایران در مجموع ۱۳ مدال از ۱۵ نفر اعزامی به دست آورد و دست پر به ایران برگشت، از حس و حال تیم اعزامی به مسابقات بگو و بازخوردی که از مسئولان فدراسیون، وزارت ورزش و حتی کمیته ملی المپیک گرفتی.

بازخورد مسئولان خوب بود و انگار همه شان به ما ایمان داشتند و مطمئن بودند که تیم ما قهرمان می شود و امید شان به این رشته بود که این ما را هم برای این مسابقات و هم مسابقات آتی خیلی دلگرم کرد. حس خیلی خوبیست که تیم همه با هم روی سکو برویم و این خوشحالی را تقدیم مردم کنیم، این اتفاق بسیار خوبی بود و توانستیم قهرمانی را تقدیم مردم و آن هایی که از مدال آوری ما خوشحال شدند، کنیم.

مسابقه بعدی ات کجاست؟

مسابقات گرند پریکس است که نزدیک ده روز دیگر عازم فرانسه هستیم، مسابقاتی بین برترین های دنیاست و سطح خیلی بالایی دارد. من تمام تلاشم را برای سربلند بیرون آمدن از آن مسابقه انجام خواهم داد.

دو ماه پیش هم قهرمان آسیا شدی، فشردگی تمرینات و مسابقات زیاد نبود؟ فرصت ریکاوری هم که نداری.

فشردگی تمرین خیلی زیاد است و این فشردگی اصلا به ما اجازه نمی دهد که بخواهیم به سمت استقامت یا قدرت برویم چون تا از مسابقه برمیگردیم دوباره باید راهی مسابقه دیگر شویم ولی بعد از مسابقات فرانسه احتمالا استراحتی داشته باشیم البته منظورم از استراحت این است که مدل تمرینی مان را تغییر بدهیم ولی در هر صورت خداراشکر توانستیم آمادگی را حفظ کنیم تا در این مسابقات مدال آورده و موفق شویم.

پاریس نزدیک است، برای رسیدن به المپیک پاریس چه برنامه ای داری؟

این مسابقاتی که شرکت می کنیم مسیریست برای المپیک و تمام این ها هدف گذاری شده که در نهایت به المپیک برسیم. من در دفتر روانشناسی ام درختی را ترسیم کردم که روی شاخه هایش مسابقات مختلف و تاریخ شان را نوشتم و راس این درخت به المپیک پاریس می رسد؛ این یعنی من باید از آن شاخه ها عبور کنم تا به راس آن درخت برسم و امیدوارم بتوانم از آن مسابقه که بر بلندای درخت رسم شده ی هدف هایم هست دست پر برگردم چون بزرگ ترین رویداد دنیاست و آرزوی هر ورزشکاریست که روی سکوی آن رقابت ها قرار بگیرد.

عملکرد کادر فنی تیم تکواندو دختران را چطور دیدی ؟

کادر فنی و سرمربی تیم صد در صد نقش موثری در موفقیت داشتند، هیچ تیمی نمی تواند تیم شود اگر کادر فنی خوبی نداشته باشد و ما به لطف همین سرمربی و کادر فنی تیم شدیم و برای موفقیت مان تلاش کردند، خداراشکر جواب زحمات شان را با مدال هایی که می گیرم می دهم.

برای ادامه ی مسیر به چه چیزهایی نیاز داری تا با آرامش بیشتر به المپیک برسی؟

در ادامه ی این مسیر اگر بخواهم نیازهایم را بگویم باید به این نکته اشاره کنم که هر ورزشکاری در ادامه مسیر از لحاظ روحی و مالی نیاز به حمایت برای رسیدن به المپیک دارد چون مسابقه ای نیست که بشود با موارد پیش پا افتاده بگذرانی اش و نیاز به یک زندگی حرفه ای و روتین دارد و این لازمه اش ساپورت ورزشکار از هر لحاظ است.

حرف پایانی ناهید برای این گفت و گو

از هر فردی که در این راه حتی یک قدم، یک حرف، یک جمله، به من گفت تا به من در این راه کمک کند ممنونم چرا که آدم نمی تواند تک تک حرف ها و رفتارهایی که به او انگیزه داده را یادش بماند ولی من از هر فردی که فکر می کند حتی ذره ای در موفقیت من نقش داشته همین جا تشکر می کنم و امیدوارم که در این مسیر خدا به من کمک کند و محتاج دعای مردم هستیم.