موجی از برگزاری کنفرانسها و سمینارها
قربانعلی تنگشیر استاد ارتباطات
برگزاری همایشها و سمینارها یک ابزار مهم در عرصه تبادل دانش اطلاعات و تجارت است. این رویدادها فرصتی برای کسب و کارها فراهم میکنند تا به تبلیغات، تبادل دانش و برقراری ارتباط با مخاطبان جدید بپردازند.
باتوجه به برگزاری تعداد زیادی کنفرانس، همایش و سمینار سالانه در ایران، آیا هیچ توجهی به نتایج برگزاری آنها میشود و هیچ نظرسنجی برای برگزاری آنها انجام میگیرد؟ آیا نتایج ارزشمندی از آنها بهدست آمده و آیا کاربردی بودن نتایج آنها موردبررسی قرار گرفته است؟ چرا سال بعد با همان شرایط برگزاری، باز هم آنها در سراسر ایران برگزار میشوند؟
یک سازماندهی برای برگزاری همایش و سمینارها وجود ندارد یا آیا مراکز برگزاری آنها مورد تایید است و از نظر رفتوآمد، ترافیک و دسترسی آسان محل مناسبی برای بازدیدکنندگان است؟
برای برگزاری همایش باید معیارهای مهم و استانداردهایی را در نظر بگیریم که به شرح زیر هستند:
تعیین استراتژی و اهداف واضح ، تحقیق و شناخت مخاطبان، انتخاب موضوع و محتوای سمینار، جذابیت برنامه و سخنرانان، تبلیغات و بازاریابی قبل از برگزاری همایش، پوشش تصویری حرفهای همایش، استفاده از فناوریهای روز، مدیریت مالی و هزینهها، لوکیشن برگزاری همایش، ارزیابی بهبود عملکرد، ایجاد شبکه ارتباطات و نتیجهگیری از مهمترین استانداردهای برگزاری اینگونه مراسمها است.
ممکن است برخی همایشها به دلایل مختلف از جمله عوامل متعدد مانند کیفیت محتوای ارائهشده، انتخاب سخنرانان یا مدیریت رویدادها ارزش و کاربرد کمتری داشته باشند.
برخی از دلایل مهم برگزاری همایش و کنفرانسها و سمینارها:
۱ـ جوایز و اعتبار علمی: برای برخی پژوهشگران و دانشجویان با امتیازهای علمی و پژوهشی که از شرکت یا ارائه مقاله در کنفرانسها بهدست میآید.
۲ـ حمایتهای دولتی و مالی: در نظر گرفتن بودجههایی برای برگزاری کنفرانسها برای حمایت از فعالیتهای علمی و پژوهشی
۳ـ فقدان ارزیابی و نظارت گاهی: اوقات عدمنظارت و ارزیابی موثر بر کیفیت کنفرانسها باعث میشود که تعداد زیادی از آنها بدون توجه به نیاز واقعی برگزار شود.
۴ـ در برخی دانشگاهها و موسسات برگزاری کنفرانس و سمینار بهعنوان یک نیاز فرهنگی و علمی تلقی میشود و به فرصتی برای تبادلنظر و تجربیات در نظر گرفته میشود.
البته باید توجه داشت که بخش خصوصی ایران خیلی عملکرد بهتری نسبت به بخش دولتی در برگزاری همایشها با امکانات مدرنتر، سخنرانان خوب، بهروز بودن آنها و با نیازسنجی موثر برگزاری همایشها داشته است.
در نتیجه هنوز هم آمار دقیقی از تعداد برگزاریهای همایشها در سراسر ایران وجود ندارد و باید دید واقعا متولی برگزاری این همه همایش و سمینار در کشور کیست؟ و آیا باتوجه به گستردگی شبکههای اجتماعی و هوشمصنوعی در دنیای ارتباطات چقدر نیاز به برگزاری اینگونه مراسمها وجود دارد؟