بازار مسکن طی ماه‌های اخیر در رکود عمیقی فرو رفته؛ فضایی که نه خریداران مصرفی در آن حضور دارند و نه انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاران باقی مانده است. معاملات به حداقل رسیده و دفاتر مشاوران املاک روزهای کم‌رمقی را سپری می‌کنند.

پس از جنگ ۱۲ روزه، گزارش‌هایی از کاهش ۱۵ تا ۳۰ درصدی قیمت مسکن در برخی مناطق تهران منتشر شد که بازتاب گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی داشت. برخی کارشناسان این کاهش را تأیید کرده و نسبت به پیامدهای رکود هشدار دادند، اما گروهی دیگر آن را رد کرده و از احتمال افزایش قیمت‌ها در آینده سخن گفتند.

آمارها نشان می‌دهد تورم مسکن در تیرماه با شیب ملایمی حرکت کرده و نسبت به خرداد کاهش داشته است. در برخی برج‌های لوکس نزدیک مناطق آسیب‌دیده از حملات اخیر، افت قیمت تا ۳۰ درصد گزارش شده است. با این حال، مسیر آینده بازار همچنان مبهم است.

منصور غیبی، کارشناس بازار مسکن، معتقد است که القای دیدگاه کاهش شدید قیمت‌ها نوعی چانه‌زنی روانی و رسانه‌ای است که ممکن است با اهداف سیاسی یا مدیریتی دنبال شود. او همچنین احتمال می‌دهد برخی سرمایه‌گذاران بزرگ برای تعدیل قیمت‌ها و انجام معاملات مطلوب، به این جریان دامن بزنند. این رویکرد می‌تواند با هدف تأثیرگذاری بر بازارهای موازی نیز باشد.

غیبی با اشاره به آمار رسمی تیرماه ۱۴۰۴، اعلام کرد که میانگین قیمت مسکن در تهران به حدود ۱۲۰ میلیون تومان به ازای هر متر مربع رسیده است. او تأکید کرد که برخلاف تبلیغات مربوط به ترکیدن حباب مسکن، دلایل کاهش قیمت‌ها پیچیده‌تر از آن چیزی است که در رسانه‌ها مطرح می‌شود.

او هشدار داد که القای کاهش شدید قیمت‌ها باعث می‌شود مصرف‌کنندگان واقعی از خرید منصرف شوند و این امر رکود تورمی را تشدید می‌کند. به گفته او، رکود در بخش مسکن که نقش مهمی در اقتصاد ملی دارد، می‌تواند پیامدهای گسترده‌ای برای صنایع وابسته و اقتصاد کشور داشته باشد.

غیبی همچنین توضیح داد که بازار مسکن به‌شدت تحت تأثیر موج‌های خبری و انتظارات روانی قرار دارد، اما در نهایت مسیر خود را بر اساس واقعیت‌های اقتصادی تعیین خواهد کرد، نه تحلیل‌های غیررسمی یا آگهی‌های فروش. او تأکید کرد که تصمیم‌گیری مردم باید بر پایه داده‌های واقعی باشد، نه فضای رسانه‌ای.