از سال ۱۳۹۸ و پس از به رسمیت شناخته شدن صنعت استخراج رمز ارز توسط دولت وقت، فعالان بخش خصوصی این عرصه انتظار ایجاد بسترهای مناسب و وضع حمایت‌های دولتی داشتند اما این اتفاق رخ نداده و در طول این مدت شاهد افزایش محدودیت‌های مختلف بر فعالیت‌های این صنعت بودیم. از جمله مهم‌ترین این محدودیت‌ها را می‌توان قطعی‌های مکرر برق و گاز در فصول پرمصرف سال عنوان کرد. در پیک مصرف برق و گاز، صنعت ماینینگ از جمله نخستین صنایعی است که همواره با قطعی انرژی مواجه شده و فعالیت‌ آنها محدود می‌شود. برق بسیاری از فارم‌های مجوزدار و قانونی ( که تعداد آنها زیاد نیست) در فصول پرمصرف به‌ویژه تابستان به طور کلی قطع شده و این موضوع صنعت استخراج رمز ارز را در کشور ما تحت فشار قرار داده است. غیر از کمبود برق و گاز، بحث اعطا یا تمدید مجوزهای فعالیت صنعت ماینینگ نیز در سال‌های گذشته با مشکلات و دست‌اندازهای زیادی مواجه بود. به دلیل وجود چالش‌های مختلف که اغلب از سیاست‌های ناصواب دولتی سرچشمه می‌گیرند، فرصت طلایی توسعه صنعت ماینینگ در ایران نادیده گرفته شده و ظرفیت‌هایی که برای این بخش تا پیش از این در کشور وجود داشت، از بین رفته‌اند. سرمایه‌های داخلی و توان مهندسان و متخصصان صنعت استخراج رمز ارز در کشور، بسیار مناسب است و از دیگر کشورهای پیشرفته جهان چیزی کم نداریم. اما باوجود چالش‌ها و دست‌اندازهای موجود، نمی‌توان انتظاری از ظرفیت‌های داخلی داشت. نه‌تنها در بحث استخراج رمز ارز، بلکه سرمایه‌های انسانی موجود در این حوزه توانایی رفع کمبود برق برای صنایع را نیز دارند. فعالان بخش خصوصی می‌توانند با سرمایه‌گذاری در مسائل زیرساختی این موضوع، نیروگاه‌های تولید برق احداث کنند. با این اقدام فعالان هم برق مصرفی صنعت استخراج رمزارز و هم دیگر مصارف کشور تامین خواهد شد. حتی صنعتگران سایر بخش‌های اقتصادی نیز می‌توانند به سرمایه‌گذاری در این بحث ورود کرده و برق مورد نیاز خود را تامین کنند. به عبارت دیگر بخش خصوصی توانایی رفع نیاز برق کشور را دارد و تنها حمایت‌های دولت از لحاظ اعطای مجوز برای ورود به این عرصه لازم است.

تکنولوژی جهانی استخراج رمز ارز متوقف نخواهد شد و با افزایش محدودیت‌‌های داخلی برای این اقدام، تنها صنعتگران رمز ارز ایرانی دچار عقب‌ماندگی می‌شوند. هر چه بیشتر بتوانیم از مزیت‌های موجود در کشور استفاده کنیم، به نفع اقتصاد کلان کشور حرکت کرده‌ایم. چراکه استفاده از رمزارزها در فعالیت‌های اقتصادی به‌ویژه تجارت می‌تواند در دور زدن تحریم‌ها کارساز باشد. اگر دولت دخالت‌های نادرست و سنگ‌اندازی‌های خود را کاهش دهد، فعالان صنعت ماینینگ می‌توانند در راستای کاهش فشارهای تحریمی و توسعه پایدار کشور حرکت کند. باید توجه کرد که صنعت ماینینگ در جهان توقفی ندارد و ایران هر چه زودتر بتواند بر این صنعت سرمایه‌گذاری کند، دستاوردهای بیشتری کسب خواهیم کرد. ارزآوری‌های فعالیت صنعت رمزارز در ایران می‌تواند به مشکل تامین ارز در کشور را برطرف کند. از سویی دیگر توسعه فارم‌های مجاز منجر به اشتغال‌زایی گسترده در کشور خواهد شد. علاوه بر آن زمانیکه ماینینگ در بستر مجاز مهیا و آسان باشد، فعالیت‌های زیرزمینی رشد نخواهند کرد.

فارغ از تمام موارد عنوان شده، صنعت ماینینگ از خام‌فروشی سوخت‌های فسیلی جلوگیری می‌کند. تا به امروز نفت و گاز ایران به صورت خام با تمامی مشکلات و محدودیت‌ها فروخته شده و ارزهای حاصل از فروش آن به سختی وارد کشور می‌شد. با توسعه صنعت ماینینگ و استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی، می‌توان گاز را تبدیل به برق و برق را تبدیل به کالای ارزشمند کنیم و نگران بازپرداخت کشورها نباشیم. از این رو صنعت رمز ارز می‌تواند از جنبه‌ها و ابعاد مختلفی به نفع اقتصاد کلان کشور باشد.