بانک مرکزی قصد داشت قبل از پایان سال ۱۴۰۱ «رمزریال» را وارد چرخه مالی کشور کند که متاسفانه این پروژه با تغییر رئیس کل بانک مرکزی مسکوت ماند. به‌هرحال استفاده از هرگونه پول دیجیتال نیازمند وجود زیرساخت‌هایی است که خود دربردارنده هزینه‌های بی‌شماری است. همچنین بانک مرکزی باید از فزونی منافع بر هزینه‌های مصروف اطمینان داشته باشد؛ تنها در این شرایط است که ضرورت توسعه «ریال دیجیتال» توجیه‌پذیر است.رمزریال، همان ارز دیجیتال ریال، رمزارز ایرانی است که قرار بود توسط بانک مرکزی ایران به‌صورت انحصاری مدیریت ‌شود. با فراگیر شدن جهان مجازی و دیجیتالی، بانک مرکزی ایران سعی کرد از طریق رمزریال‌ از شبکه و فناوری ارزهای دیجیتال در راستای اهداف خود استفاده کند.

پول دیجیتال بانک مرکزی اگر به همان شیوه اسکناس عرضه شود، هیچ تاثیر مثبتی بر بازار مالی کشور نخواهد داشت، زیرا در مقایسه با رقیبان امریکایی و اروپایی خود بسیار نوپا و ضعیف‌ است.از آنجایی‌ که بانک‌های مرکزی عرضه‌کننده انحصاری ذخایر، پول نقد و پول دیجیتال هستند، می‌توانند به‌عنوان بازیگر اصلی برای جا انداختن پول دیجیتال تلاش کنند؛ بنابراین به تعیین شرایط و ضوابط مرتبط پرداخته و به‌کمک ابزارها به اجرای سیاست‌های پولی ادامه خواهند داد. بااین‌حال، پول دیجیتال بانک مرکزی ممکن است تغییرات قابل‌توجهی را در رفتار عموم مردم ایجاد کند که در این صورت بازنگری در چارچوب سیاست پولی متناسب با این تحولات اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.بنا بر آنچه پیش‌تر رئیس کل بانک مرکزی توضیح داده بود رمزریال‌ها عمدتا وجود خارجی ندارند و تنها در شبکه مجازی می‌توانند مورداستفاده قرار گیرند، اما ارزش و بهای آنها بستگی به پول‌های حقیقی و نرخ ریال کاغذی در ایران دارد.

 بانک مرکزی اعلام کرد ارز ملی خلاف ارزهای دیجیتال خارجی مانند بیت‌کوین به‌هیچ‌وجه قابل‌استخراج نیست و میزان توزیع آنها تحت نظر و هدایت این بانک خواهد بود.در حال ‌حاضر به‌دلیل افت شدید ارزش پول ملی زمان برای ورود پول دیجیتال ایرانی به چرخه مالی کشور مناسب نیست؛ بنابراین ابتدا باید غبار تورم را از چهره اقتصاد کشور زدود و سپس همگام با اقتصاد دنیا از تکنولوژی‌های نوین در عرصه پولی و مالی بهره جست.دیجیتالی کردن ریال، با ارزش و پشتوانه فعلی، بی‌معنی است، زیرا با گذشت سال‌ها از مطرح شدن موضوع ارزهای دیجیتال در ایران، این حوزه هنوز مقررات‌گذاری نشده و بلاتکلیف مانده است؛ بنابراین تا سرنوشت سایر ارزهای دیجیتال بین‌المللی در کشور مشخص نشود به مصلحت نیست که ریال دیجیتال وارد چرخه مالی کشور شود، اما این موضوع نافی اهمیت حضور رمزریال در چرخه مالی کشور نیست، زیرا تمام اقتصاد‌های دنیا به‌سمت دیجیتالی کردن پول ملی خود گام برداشته‌اند و در دنیای آینده، اسکناس جایی ندارد.

همچنین از نظر برخی همکاران بنده که رمزارزهای جهانی را در بازه‌های مختلف تجربه کرده‌اند، ارائه رمزارز ملی جذاب نیست و با استقبال خوبی مواجه نخواهد شد، زیرا در این صورت اسکناس‌های مردم تبدیل به توکن‌هایی می‌شوند که بدون قابلیت کارکرد در بازار جهانی، از ارزشی برخوردار نیستند، زیرا تفاوتی با پول‌هایی که در حساب الکترونیک اشخاص هستند، نداشته و تاثیری بر توسعه فرهنگ ارزهای دیجیتال ایران نخواهد گذاشت. البته این مسئله در صورت بین‌المللی کردن رمزریال تا حدود زیادی رفع خواهد شد؛ بنابراین در گام‌های نخستین باید ریل‌گذاری مناسبی برای ورود ریال الکترونیک به چرخه پولی و مالی کشور صورت گیرد.