طرح نهضت ملی مسکن و ساخت سالی یک میلیون مسکن در دوره ۴ ساله ریاست‌جمهوری، مهم‌ترین وعده انتخاباتی رئیسی بود. طرحی که نزدیک به ۲ سال از آن گذشته است و سردرگمی عجیبی در آن دیده می‌شود. با این حال، حتی یک واحد هم تحویل ثبت‌نام‌کنندگان داده نشده است و از طرفی، بانک‌هایی که اعلام آمادگی برای اعطای تسهیلات کرده بودند هم، پا پس کشیده‌اند. نوسان نرخ دلار و در راستای آن افزایش شدید نرخ مصالح ساختمانی سازندگان خصوصی و دولتی را برای ساخت مسکن متضرر می‌کند که باعث عقب‌نشینی آنها شده است.نداشتن زمین در دولت برای ساخت مسکن هم مزید بر علت این موضوع شده تا طرح نهضت ملی مسکن در همان حد کلمه و حرف باقی بماند. مرداد سال ۱۴۰۰، طرح نهضت ملی مسکن در مجلس تصویب شد و قرار بود این طرح به اجرا برسد و سالی یک میلیون مسکن ساخته، به مردم تحویل داده شود. همچنان پس از 2 سال، این طرح به‌طورکامل اجرایی نشده و تنها نزدیک به ۵۱۰ هزار واحد آن از ۱۰ تا ۷۰ درصد ساخته شده است، یعنی چیزی حدود ۲۱۰ تا ۲۲۰ هزار واحد در سال ساخته شده که با وعده داده‌شده فاصله زیادی دارد.به‌طورتقریبی، ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر واجد شرایط در این طرح ثبت‌نام کرده‌اند، اما تنها ۹۰۰ هزار نفر افتتاح حساب داشته‌ و ۴۰ میلیون تومان سهم خود را پرداخت کرده‌اند. کف هزینه برای ساخت مسکن، متری ۱۰ میلیون تومان اعلام شده است و ساخت یک واحد ۶۰متری، ۶۰۰ میلیون تومان هزینه برای خریدار در بر‌دارد. به‌طورمشخص، عدم افتتاح حساب نشان‌دهنده آن است که متقاضیان توان پرداخت این مبلغ را ندارند.

تعداد کمی از این واحدها، آماده تحویل هستند، اما با وعده ساخت سالی یک میلیون مسکن فاصله زیادی داریم. با روند پیش‌رو انتظار نمی‌رود دولت سیزدهم از پس ساخت ۴میلیون مسکن تا سال ۱۴۰۴ برآید. در ۲ سال گذشته، باید ۲ میلیون مسکن تحویل داده می‌شد که تنها حدود ۵۱۰ هزار واحد این خانه‌ها استارت خورده و پیشرفت فیزیکی داشته است. ۳۵۰ تا ۴۵۰ میلیون تومان به‌صورت وام به خریداران مسکن در این طرح تسهیلات داده می‌شود، بسیاری از متقاضیان توان پرداخت ۴۰ میلیون تومان را هم ندارند. باید دید از پس بازپرداخت این وام برخواهند آمد یا خیر؟ این منابع باید توسط دولت تامین شود تا افراد با مشکل روبه‌رو نشوند.در آغاز این طرح، ۲۶ بانک و موسسه اعتباری برای پرداخت تسهیلات این طرح اعلام آمادگی کردند. در حال ‌حاضر از این تعداد، تنها بانک مسکن کار خود را درست انجام داده است؛ در انتهای سال ۱۴۰۱ ، قرار بر همکاری ۵ بانک دیگر هم بود که هنوز آثاری از آن دیده نمی‌شود.خانه‌های نهضت ملی مسکن قرار بود به‌صورت ۱۸ تا ۲۴ماهه تحویل داده شوند، زمانی که از تحویل موعد مقرر فاصله بگیریم، اعتماد مردم سلب می‌شود. فاصله زیادی تا انتهای دولت رئیسی نداریم که متاسفانه هنوز نصف قولی که داده شده، عملی نشده است. این طرح زیرساخت‌های موردنظر خود را می‌خواهد. قبل از وعده دادن باید بررسی می‌شد که آیا توان تولید مصالح و نهاده‌های ساختمانی برای ساخت یک میلیون مسکن را دولت دارد یا خیر که متاسفانه به این موضوع توجه نشد و تنها وعده‌ای انتخاباتی داده شد.

زمانی که مصالح ساختمانی گران می‌شود، مشخص است که در نرخ مسکن هم تاثیر می‌گذارد. دولت باید فکری کارشناسانه داشته باشد تا وعده‌ای را که می‌دهد، انجام دهد در غیر این صورت، تبعات بدی در جامعه خواهد داشت.در حال ‌حاضر به فصل تابستان نزدیک می‌شویم و اگر عرضه و تقاضا برابر نشود، اتفاق خوبی برای اقشار کم‌درآمد جامعه نمی‌افتد و هم‌وطنان‌مان دچار چالش می‌شوند،زیرا تابستان فصل جابه‌جایی است و مستاجران زمانی که از پس اجاره در مناطقی که ساکن هستند، برنیایند، مجبور به تغییر محل سکونت به مناطق پایین‌تر و مهاجرت به اطراف شهر می‌شوند. امروز در مناطق حاشیه‌ای نیز کیفیت مسکن نسبتی با اجاره‌بها ندارد. دولت باید این مشکلات را ببیند و برای آن چاره‌اندیشی کند.دولت اگر بخواهد قیمت‌ها را کنترل و فشار را از مستاجران کمی کم کند، باید تولید انبوه مسکن را در اولویت خود قرار دهد که متاسفانه نمی‌توان انتظار زیادی  در این حوزه از دولت داشت. نمی‌توانیم مسئله مسکن را موضوعی جدا از کل اقتصاد بدانیم. حل‌وفصل بحران مسکن به‌تنهایی امکان‌پذیر نیست. دولت باید سیستم اقتصادی کشور را به حالت طبیعی بازگرداند و به‌تبع آن، نرخ کالاها و خدمات از جمله نرخ مسکن اصلاح شود.