بی‌شک حمل‌ونقل یکی از مولفه‌های اصلی شهر هوشمند است، به‌گونه‌ای که این صنعت در شهرهای بزرگ و روبه‌رشد جایگاه ویژه‌ای داشته و همواره قسمت عمده‌ای از امکانات و منابع را به‌طورمستقیم یا غیرمستقیم به خود اختصاص داده است. کارشناسان بر این باورند که کیفیت سیستم حمل‌ونقل و ظرفیت آن تاثیر زیادی بر اقتصاد یک منطقه دارد و در اصل داشتن سیستم‌های حمل‌ونقل با کیفیت بالا، به‌عنوان شاخصی برای کشورهای پیشرفته صنعتی مطرح است. در واقع، حمل‌ونقل به‌عنوان یک عامل اساسی در پیشرفت اقتصادی به‌حساب می‌آید و توسعه پایدار و تحکیم موقعیت اقتصادی یک منطقه بدون توسعه و بهبود وضعیت حمل‌ونقل در آن امکان‌پذیر نیست. حال بهره‌گیری از سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند شامل «چراغ راهنمایی هوشمند»، «دوربین‌های نظارتی» و «تابلوهای علائم متغیر» تا ۱۲ درصد مصرف سوخت را در بخش حمل‌ونقل کاهش می‌دهد. به‌گزارش دفتر فرهنگ‌سازی و ارتباطات سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت کشور، نتایج مطالعات روی کارآیی سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند نشان می‌دهد که استفاده از این قبیل سیستم‌ها، ۱۵ تا ۲۰ درصد کاهش تاخیر و روانسازی ترافیک را در پی دارد. بی‌شک هوشمندسازی، یکی از راه‌های کمک‌کننده به ایمنی وسایل نقلیه به‌ویژه در خودروها است. ادوات هوشمند در خودروها معمولا به هوشمندی رانندگان کمک می‌کند و باعث می‌شود تا حد زیادی جلوی تصادفات گرفته شود. جلوگیری از خواب‌آلودگی یکی از امکاناتی است که کمک‌راننده‌های هوشمند به رانندگان و خودروها می‌دهند. این سیستم‌ها باعث می‌شوند اگر راننده در هنگام رانندگی دچار خواب‌آلودگی شد، از وقوع حادثه بکاهد.

خدامرادی گفت: خودرانی بالاترین سطح هوشمندی در خودروهای امروزی در جهان است که امروزه برخی خودروسازان مطرح در دنیا راه‌اندازی کرده‌اند. گفتنی است، خودرانی در خودروها دارای سطوح مختلفی است؛ از هشدارهای صوتی تا سیستم‌های کامل خودرانی که اتومبیل را بدون سرنشین می‌راند که البته هنوز در دنیا فراگیر نشده و به تولید انبوه نرسیده است، چرا که مستلزم ایجاد زیرساخت‌هایی در جاده‌ها و خیابان‌ها هم هست. در کل، هدف از طراحی سیستم‌های هوشمند کمک به افزایش آگاهی به راننده در راستای کاهش تصادفات است؛ سیستم‌های هوشمند خودرو در جهان برای هشدار خواب‌آلودگی، هشدار انحراف از مسیر، نزدیک شدن به مانع و دیگر امکاناتی از این دست فراگیر شده است. امروزه شرکت‌های دانش‌بنیان قابل‌توجهی داریم که در این عرصه فعالیت می‌کنند و در چند سال اخیر با جهش فناوری که از سوی این شرکت‌ها به‌وجودآمد، ادوات قابل‌توجهی از هوشمندسازی خودرو در کشور تولید شد. عموما هوشمندسازی خودروها و وسایل نقلیه بر بستر دانش‌بنیان برپایه نیازی که از سوی ناوگان‌ها اعلام شده بود، رواج پیدا کرد. در واقع ناوگان‌ها خواهان ایجاد و نصب سیستم‌هایی روی خودروها بودند که با محاسبه مسافت طی‌شده، پیشنهاد مسیر کم‌ترافیک‌تر بدهد و به پیش‌بینی حادثه بپردازد. تمامی این امکانات اکنون در اختیار آنها در بستر نرم‌افزارهایی قرار گرفت که از سوی شرکت‌های دانش‌بنیان طراحی و ساخته شده است. همان‌گونه که پیش‌تر اشاره شد، در سال‌های اخیر، شرکت‌های دانش‌بنیان متعددی در زمینه هوشمندسازی خودروها تاسیس شدند که عمدتا با همکاری دانشگاه‌ها توسعه پیدا کردند. نکته مهم این است که خودروسازان ما منطبق با فناوری‌هایی که در کشور طراحی و تولید می‌شوند، اقدام به ساخت خودرو نمی‌کنند؛ به‌عبارت دیگر، خود را به سطح فناوری‌های موجود در کشور نرسانده‌ و این فناوری‌ها به‌صورت فراگیر مورد‌بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند. بیشتر خودروسازان ما در ابتدای مسیر استاندارد حرکت می‌کنند. به‌عبارت دیگر، از حداقل‌های استاندارد پیروی می‌کنند و چندان به نصب تجهیزات جانبی برای حفظ ایمنی بیشتر سرنشینان توجه نمی‌کنند. این در حالی است که خودروهایی که در بیشتر کشورهای جهان تولید می‌شوند، از ایمنی بیشتری برخوردار هستند و مدت زمان زیادی است که خدمات ایمنی در ساخت این خودروها نهادینه شده است.