به عبارت بهتر، ایجاد فرصت‌های اقتصادی و بهبود زمینه‌های اشتغال نه تنها تناسب جمعیتی را حفظ می‌کند بلکه توازن منطقی بین اجتماع متخصصان و دانشگاهیان نیز ایجاد خواهد کرد.

یکی از بهترین اقدامات برای نیل به این هدف، توسعۀ روابط اقتصادی استان‌ها با کشورهای همجوار است و نقش‌آفرینی بیشتر و حداکثری آنان در چرخۀ صادراتی و مبادلات تجاری است.

در این بین، بعد از وقوع تنش‌های دنباله‌‌دار در روسیه، با نگاهی مثبتی که دولت سیزدهم به افزایش روابط اقتصادی با کشورهای همسایه دارد، توسعۀ صادرات از سه استان شمال‌غربی کشور خاصه آذربایجان شرقی به منطقه روسیه اهمیت بیشتری پیدا کرده است که البته این مهم قطعاً باید با نظارت و همکاری دولت و حمایت همه‌جانبه از تولیدکننده و بازرگان صورت بگیرد. حمایتی بر پایۀ یک استراتژی دقیق و علمی بنا شده باشد و بتواند تمام نیازهای موجود را رفع و روند را تسریع کند.

فراموش نکنیم که در ۱۰ سال گذشته، به دلیل نوع رویکردهای دولت یازدهم و دوازدهم و  اصرار بر ارتباط با کشورهای غربی و به همان میزان غفلت از ظرفیت‌های منطقه، تقریباً در تمام بازارهای همسایه، سهم ایران به شدت کاهش یافت؛ بنابراین برای بازیابی فرصت از دست رفته، روند باید جهشی باشد که این امر یعنی ارتباط استان‌های همجوار با کشورهای همسایه، نقش بسزایی در آن دارد.

در این میان البته توجه به چند نکته مهم است، اول اینکه همچنان دانش بازرگانان و تولیدکنندگان استان‌های شمال‌غرب کشور نسبت به بازار روسیه بسیار کم است و این یعنی برپایی نشست‌های تخصصی در هر حوزه مثلاً کشاورزی، صنعت خودرو، فولاد و دیگر حوزه‌ها بین فعالان دو طرف برپا و نیازها، فرصت‌ها و ظرفیت‌های دو طرف به طور دقیق برررسی شود؛ دوم اینکه هنوز موانع بسیاری سر راه روادید وجود دارد که می‌توان و باید آن را در قالب‌هایی مانند صدور روادید گروهی رفع کرد؛ سوم اینکه هزینه حمل‌ونقل به روسیه به حدی بالاست که در برخی از اقلام اساساً صادرات توجیه اقتصادی ندارد و در برخی دیگر صادرات به کشورهای آمریکای جنوبی ارزان‌تر تمام می‌شود که با توجه به همگرایی سیاسی دو کشور و امنیت نسبی در مبادی، باید اره‌ای مانند اعطای سوپسیدهای ترانزیتی اندیشیده شود.

مسئله مهم دیگر، ظرفیت‌های بالقوه آذربایجان‌شرقی در کریدور شمال-جنوب است که باید در یک اقدام تخصصی، بستر را برای بالفعل‌کردن این ظرفیت‌ها افزایش داد که البته در این بین بهره‌گیری حداکثری و بهینه از خط ریلی و مرز جلفا می‌تواند به شرط بهبود زیرساخت‌ها، یک انتخاب شگفت‌انگیز باشد. موضوع آخر اما امنیت سرمایه‌گذاری دو طرف در کشور همسایه است که در این مورد خاص دولت‌ها باید تضمین لازم را به تولیدکنندگان و بازرگانان بخش‌خصوصی ارائه دهند تا حتی در صورت لزوم، شرایط برای تولید محصولات مشترک نیز آماده شود.

منبع:همت خبر