اکنون با حداقل حقوق و با ۲۰ درصد اضافه‌تر آن، شاید بیش از ۱۰۰ سال طول می‌کشد که یک خانوار با پس‌انداز خود بتواند خانه‌دار شود که این میانگین در هر جای دنیا کمتر از ۱۰ سال است.

به‌طورقطع شروع یک فعالیت ساخت‌وساز همچون طرح نهضت ملی مسکن می‌تواند موثر باشد، البته اگر به‌فرض، 2 میلیون واحد را در مسکن مهر در نظر بگیریم و تقسیم بر ۱۳ یا ۱۴ سال کنیم، ما به‌طورمیانگین کمتر از ۱۴۰ هزار واحد مسکونی در سال ساخته‌ایم که با نیاز سالانه ۷۰۰ هزار واحد مسکونی بسیار فاصله داریم.

در رابطه با موضوع ساخت 4 میلیون واحد در طرح نهضت ملی مسکن؛ اگر میانگین ساخت ۲۰۰ هزار واحد مسکونی در سال را به نسبت نیاز جامعه در حدود ۷۰۰ هزار واحد مسکونی تقسیم کنیم، به‌طورقطع عدد ساخت‌وساز جوابگو نیست و فاصله بین بازار عرضه و تقاضا بیشتر می‌شود.

طرح‌های مسکن دولت‌ها بیشتر برای دهک‌های یک، 2 و 3 جامعه است، دولت باید برای تامین مسکن دهک‌های میانی جامعه شامل دهک 4، 5،6 و 7 ساخت مسکن داشته باشد و در این مسیر با موانعی مواجهیم که اگر مسیر ساخت‌وساز جامعه اصلاح شود، این موارد تعداد قابل‌توجهی خواهد بود و بازار آن وجود دارد.

اگر به نیاز مسکن دهک‌های میانی جامعه توجه شود، نه‌تنها تولید مسکن افزایش می‌یابد، بلکه تولید مصالح بیشتر می‌شود و می‌توان به ۷۰ درصد نیاز مسکن جامعه پاسخ داد. چنانچه دولت تمهیداتی چون وام مسکن بدون اوراق و سپرده را که برای مسکن مهر یا نهضت ملی مسکن در نظر گرفته، به هر سازنده و انبوه‌سازی تخصیص دهد، در این شرایط ساختار تولید مسکن در کشور تقویت می‌شود.

توان خرید مردم برای تهیه مسکن موردنیاز به‌‎شدت کاهش پیدا کرده و بیشتر اقشار کم‌درآمد جامعه با این مشکل روبه‌رو هستند. اکنون با حداقل حقوق و با ۲۰ درصد اضافه‌تر آن، شاید بیش از ۱۰۰ سال طول بکشد که یک خانوار بتواند با پس‌انداز خود خانه‌دار شود که این میانگین در هر جای دنیا کمتر از ۱۰ سال است.

مشکل بازار مسکن تنها مشکل عرضه و تولید نیست و ما با مشکل تقاضا در بازار مسکن مواجهیم و خانواده‌ها قادر نیستند با پس‌انداز خود خانه بخرند.

زیاد شدن زمان خرید مسکن به‌دلیل تورم است و توجه داشته باشیم که آپارتمان خودبه‌خود گران نمی‌شود و برخی عوامل همچون نرخ زمین، پروانه ساخت، دستمزد، مصالح ساختمانی و... در کنار هم موجب افزایش نرخ مسکن می‌شود که متاسفانه هر سال شاهد افزایش بیش از ۵۰ درصدی مصالح و دستمزدها هستیم.

اکنون در پایتخت دیگر خانه زیر یک میلیارد تومان نداریم، البته شاید یک نفر بتواند یک خانه 30 یا 40 سال ساخت ۷۰ متری را زیر یک میلیارد تومان خریداری کند که این خانه نیاز به بازسازی اساسی دارد که نرخ آن از یک میلیارد تومان بالاتر می‌رود، همچنین اگر سهم زمین، نظام‌ مهندسی و پروانه را به نرخ ساخت هر مترمربع یک آپارتمان اضافه کنیم، قیمت‌ها بسیار بالاتر می‌رود.

انبوه‌سازی ساختمان یک فرآیند زمانبر است و در کشور ما به‌‎دلیل تورم غیرقابل‌پیش‌بینی، هیچ سرمایه‌گذاری حاضر نیست، پول خود را جایی ببرد که سرمایه‌اش 4 سال معطل بماند و از سوی دیگر نمی‌تواند پیش‌فروش کند، چرا که با گذشت هر سال حدود ۴۰ درصد این سرمایه از بین می‌رود، بنابراین عمده مشکل بازار مسکن به بی‌ثباتی اقتصاد برمی‌گردد.

برای طرح نهضت ملی نرخ مشخصی تعیین نشده و خانه به نرخ روز تحویل داده می‌شود، به‌همین دلیل  دولت برای چند میلیون واحد مسکونی نمی‌تواند سوبسید تخصیص دهد، بنابراین حداقل قیمتی برای این پروژه تعریف شده که با برنامه‌ریزی انجام‌گرفته نرخ یک واحد آپارتمان نهضت ملی مسکن کمتر از یک میلیارد تومان است و بخشی از این هزینه‌ها مشمول هزینه‌های روز می‌شود.