در مقیاس کلی باید به این نکته اشاره کنیم که خودرو محصولی است که از فناوری‌های متعددی ساخته می‌شود و از آنجایی که یکی از وظایف شرکت‌های دانش‌بنیان در کشور ما توسعه فناوری‌های نو است، انتظار می‌رود در زمینه توسعه فناوری‌های مربوط به ساخت خودرو، گام‌های ویژه‌ای بردارند. باتوجه به اینکه، خودروهای امروزی در دنیا از فناوری‌های بسیار پیشرفته برخوردار هستند، خودروهای تولیدشده در کشور ما از این نظر جا مانده‌اند. به‌عبارت دیگر، بیشتر شرکت‌های خودروسازی دنیا اصول خاص و ویژه‌ای را در بحث ایمنی و دیگر مولفه‌ها در خودروسازی پیاده می‌کنند، اما این اصول برای خودروسازی در کشور ما بیگانه است. ایمنی و ساخت بدنه از مولفه‌های مهمی است که لازم است، دانش‌بنیان‌ها در این عرصه فعالیت جدی داشته باشند. امروزه در سراسر دنیا از مواد اولیه خاص در فولاد برای ساخت بدنه خودرو استفاده می‌کنند که لازم است دانش‌بنیان‌ها به توسعه این فناوری در ساخت بدنه خودرو برسند. همچنین، در بحث روش‌های تولید، روش‌هایی به نام ضربه داغ وجود دارد که در دنیا برای ساخت بدنه مورداستفاده قرار می‌گیرد که ما هنوز این فناوری‌ها را در کشورمان توسعه ندادیم و بهتر است شرکت‌های دانش‌بنیان در این زمینه فعال‌تر باشند. امروزه شرکت‌های بزرگ خودروسازی در بخش اتصالات بدنه خودرو از فناوری به نام جوش لیزر استفاده می‌کنند که این فناوری در کشور راه نیفتاده است. این هم از مواردی است که باید دانش‌بنیان‌ها برای ایجاد و توسعه آن اقدامات مهمی را به‌ثمر برسانند. در بخش سیستم‌های ترمز، تعلیق و فرمان هم، کمبودهایی در خودروسازی کشور احساس می‌شود که انتظار می‌رود شرکت‌هایی در این عرصه فعالیت مستمر و جدی برای رفع این کمبودها داشته باشند. متاسفانه در کشور ما هنوز سیستم ترمز ABS و CBC که پیشرفته‌تر از آن است، در خودروهای داخلی کار گذاشته نمی‌شود. همچنین بیشتر خودروهای پیشرفته در دنیا از سیستم تعلیق فعال استفاده می‌کنند که جای خالی بکارگیری این فناوری هم در ساخت خودروهای کشور احساس می‌شود و لازم است دانش‌بنیان‌ها در این عرصه فعالیت کنند. کارگذاشتن سیستم ایربگ پیشرفته برای سرنشینان جز راننده از دیگر مواردی است که لازم است دانش‌بنیان‌ها در این زمینه دست به تولیدات فناورانه بزنند. متاسفانه هنوز فناوری سیستم‌های پیشرفته ایربگ را در کشور نداریم و در صنععت خودروسازی سیستم‌های قدیمی مورداستفاده قرار می‌گیرند. به‌طورکلی لازمه توسعه صنعت خودرو، توسعه و پیشرفت سایر فناوری‌ها در صنایع دیگر است؛ نظیر صنایع نظامی و انرژی که بیشتر در بخش فناوری‌های برتر شناخته می‌شوند. برای اینکه برخی فناوری‌ها به مرحله اقتصادی و تجاری‌سازی برسند، لازم است در صنایع دیگر مورداستفاده قرار بگیرند و در یک محصول نهایی نظیر خودرو به‌بهره‌برداری برسند، اما نگرش نهادهای دولتی مانند معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری به ساخت خودرو برخاسته از یک نگاه مجزا است و توجهی به توسعه فناوری‌هایی ندارند که منجر به افزایش کیفیت خودروها می‌شوند. این نهاد حامی از شرکت‌های خلاق و دانش‌بنیان، فهرستی با عنوان شرکت‌های دانش‌بنیان با فناوری‌های در اولویت دارد؛ به‌عبارت دیگر، این فهرست برای شرکت‌هایی است که به توسعه فناوری‌های برتر در دنیا می‌پردازند و بدون ارزیابی وارد مرحله دانش‌بنیان شدن می‌شوند. در این فهرست، هیچ شرکتی در زمینه فناوری‌های مربوط به ساخت خودرو فعالیت نمی‌کند، بنابراین می‌توان چنین نتیجه گرفت که هنوز آن نگرش اساسی در توسعه فناوری‌های منتج‌شده به ساخت خودرو در نهادهای دولتی شکل نگرفته است. گفتنی است، اعتماد، اصلی‌ترین حلقه گمشده در توسعه صنایع به‌دست دانش‌بنیان‌ها است و برای توسعه و پیشرفت در صنعتی نظیر خودرو، راهی جز اعتماد به توان داخلی و نیروهای دانش‌بنیان نداریم، اما این هدف زمانی به مرحله عملیاتی می‌رسد که افزون بر اعتماد، همکاری‌های باطنی میان نهادهای مربوطه به‌شکلی عمیق ایجاد شود. در حقیقت، یک ناهمگونی عجیبی میان دانش‌بنیان‌ها و روال کار آنها با آن چیزی که در نهادهای دولتی از شرکت‌های دانش‌بنیان جا افتاده است، وجود دارد. همین امر باعث شده، در عمل شرکت‌های دانش‌بنیان در این مسیر فرسوده شوند.