رشد و توسعه اقتصادی یک کشور، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان است، در حالیکه این سرمایه‌گذاری‌های کلان فقط در یک بازار قوی، با پشتوانه و دارای منابع طولانی‌مدت اتفاق می‌افتد. به وجود آمدن یک بازار سرمایه قوی، زیرساخت‌های اساسی تأمین مالی هر کشوری را فراهم می‌کند. بازار بورس به دلیل داشتن پشتوانه قوی و قابل‌اطمینان بودن به‌عنوان بازاری برای سرمایه‌گذاری‌ های کلان مطرح‌شده است. طبق عقایدی که در زمینه اقتصاد وجود دارد، رونق بازار بورس، نشانه‌ای از اقتصاد رو به رشد و در حال پیشرفت است.

از نگاه اقتصاد کلانی، بورس بازاری نیست که همواره در مسیر صعود باشد، بلکه بورس بازاری است که در آن ابزارهای مختلف مالی وجود دارد و سرمایه گذران با ریسک پذیری‌های متفاوت می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند و بازده مورد انتظار خود را به‌دست بیاورند. رونق بازار سهام می‌تواند سبب شکوفایی بازار اولیه و تامین مالی بخش واقعی اقتصاد شود. این تصوری که به دلیل اتفاقات سال‌های ۹۸ و ۹۹ در بازار شکل گرفت که بازار باید هر روز ۵ درصد رشد کند همان تصوری است که سبب ترکیدن حباب‌های بزرگ در بازار سرمایه ایجاد شده است.

اما اینکه اگر رشد مدام در بورس بخواهیم باید بدانیم که بخش بزرگی از این بازار متاثر از متغییر‌های اقتصاد کلان است، البته می‌دانیم متغییر‌های اسمی در بازار سرمایه در اثر تورم تغییر می‌کند، اما اگر اقتصاد کشور و به ویژه صنایعی که در بازار سهام وجود دارد اگر با چشم‌انداز رو به رشد مواجه شوند تاثیر بسزایی در نرخ شرکت‌ها و ورود منابع جدید به بازار سرمایه دارد.

اگر می‌خواهیم به رشد بازار سرمایه کمک کنیم گام اول این است که متغییرهای اقتصاد کلان در کشور رو به بهبود برود و کاری کنیم که به کاهش ریسک‌های غیر سیستماتیک در بازار برسیم. گام بعدی این است که ما صنایع سودآور کشور را به سمت بازار سهام بکشانیم و رقابت را در میان شرکت‌های بزرگ افزایش دهیم تا بورس اتوبانی شود برای تامین مالی شرکت‌های بزرگ کشور و گام آخر این است که ساختارهای بازار سرمایه هم به نفع سرمایه گذاری‌های مستقیم و هم به نفع افزایش نقدشوندگی و شفافیت تغییر کند. این عوامل نه تنها سبب رشد بازار می‌شود بلکه عامل اصلی توسعه بازار هم می‌شود.