در زمینه اظهارنظرهای اقتصادی توجه و رعایت چند نکته الزامی است. یک نکته مهم که بیشتر معطوف به اصل «پیش‌بینی» است، این است که در حوزه اقتصاد نرخ هر شاخص قابل‌»برآورد» است و می‌توان با محاسباتی برمبنای داده‌های موجود اعدادی حدودی را به‌روش تکنیکال برای هر شاخص اعلام کرد. با این حال من بر این باورم که بهتر است عددی برای شاخص‌ها اعلام نشود و برای این تاکید هم دو دلیل دارم؛ نخست اینکه پیش‌بینی اعداد در حوزه اقتصاد معمولا به روش تکنیکال است، اما در اقتصاد ایران پیش‌فرض‌های محاسبه تکنیکال تماما مهیا نیست؛ به‌طور مثال برای محاسبه درست و نزدیک به واقعیت نیاز به بازارهایی کارآ و اطلاعات درست و در دسترس است که متاسفانه از آنجایی که در اقتصاد ما این شرایط فراهم نیست و در کنار این نقصان تصمیمات اقتصادی‌مان نیز نه برمبنای عقلانیت اقتصادی، بلکه برمبنای رویکردهای سیاسی اخذ می‌شود، نمی‌توان اعدادی را که از برآوردها به‌دست می‌آید، چندان دقیق یا حتی نزدیک به ارقام واقعی دانست. دلیل دوم هم این است که من تاکید دارم ارائه هر گونه رقم و نرخی می‌تواند انتظارات تورمی را تحریک کند و همین انتظارات اقتصاد را به سمت‌وسویی ببرد که چندان مطلوب نباشد و باز هم سفره عده‌ای را کوچک‌تر کند؛ به‌عبارت شفاف‌تر در اقتصاد ایران که به‌شدت تحت تاثیر انتظارات تورمی است، پیش‌بینی هر عددی می‌تواند پیش‌بینی‌ها را به‌هم بریزد. بر همین مبنا توصیه من به خبرنگاران و اقتصادخوانده‌ها این است که در اظهارنظرهای خود درباره آینده از ارائه ارقام اجتناب کنند.

موضوع مهم دیگر درباره شیوه اظهارنظر در حوزه اقتصاد است که طبیعتا روی سخن در این زمینه با همکاران اقتصادخوانده است. در حوزه اقتصاد باید اظهارنظرها مبتنی بر واقعیت‌های علمی، اما به‌زبان قابل‌درک برای عموم جامعه باشد و البته به زبان منطقی و قابل درک برای جامعه صحبت کردن به‌معنای پوپولیستی سخن گفتن نیست.

مسئله دیگر اینکه اقتصاد علمی است با گرایش‌ها و تخصص‌های متفاوت و لزوما هر کس که رشته‌ای مرتبط با اقتصاد در دانشگاه خوانده نمی‌تواند درباره تمام مسائل مرتبط با این حوزه اظهارنظر کند. به‌طور مثال گاهی شاهدیم فردی مدیریت مالی یا حسابداری خوانده و در این زمینه هم متخصص خوبی است، اما چنان در حوزه اقتصاد کلان اظهارنظر می‌کند که ممکن است یک اقتصاددان مسلط به علم اقتصاد نتواند و نخواهد به آن صراحت و قاطعیت اظهارنظر کند، این در حالی است که همین اظهارنظرها ممکن است انتظارات تورمی جامعه را به نفع گروهی خاص و ضرر بخش عمده‌ای از جامعه تحت تاثیر قرار دهد. نکته‌ای که در این باره بیان آن خالی از لطف نیست این است که گاهی این اظهارنظرها به‌عمد در جهت منافع عده‌ای خاص مطرح می‌شوند. بر این مبنا انتظاری که از خبرنگاران می‌رود این است که در اخذ نظر کارشناسی افراد به توان و گرایش علمی آنها توجه ویژه داشته باشند، زیرا در شرایط نه‌چندان مطلوب اقتصادی کنونی هرگونه اظهارنظر غیرکارشناسی که البته گاهی هم هدفمند مطرح می‌شود می‌تواند بهم‌ریختگی وضع موجود را تشدید کند.