روز ملی حمل ‌ ونقل، فرصتی برای یادآوری اخلاص، شجاعت و صداقت فعالان عرصه حمل ‌ ونقل و قدرشناسی از خدمات ارزشمند رانندگان و مهلتی برای بازبینی وضعیت موجود و مسائل و مشکلات موجود بر سر راه این بخش از یک ‌ سو و بازنگری در اختیارات، اعتبارات و امکانات موردنیاز به ‌ منظور نیل به وضعیت مطلوب از سوی دیگر است. ضمن گرامیداشت این روز و تلاش رانندگان شبکه حمل ‌ ونقل مسافری و باری در اقصی نقاط کشور، باید از خدمات خستگی ‌ ناپذیر سایر تلاشگران حوزه حمل ‌ ونقل در ناوگان ‌ های مترو، اتوبوسرانی و تاکسیرانی نیز قدردانی کرد. این در حالی است که تلاش این گروه گاهی در سایه مشکلات زیربنایی حوزه حمل ‌ ونقل مغفول مانده و به نتایج مطلوب نمی ‌ رسد. واقعیت این است که شبکه حمل ‌ ونقل کشور اعم از بار و مسافر، با معضلات فراوانی روبه ‌ رو است و کمبود و فرسودگی ناوگان به ‌ ویژه در بخش مسافری، نه ‌ تنها کار را برای رانندگان این بخش دشوار، بلکه مسافران آن را نیز با مشقت مواجه کرده است. بیش از یک دهه غفلت، دولت ‌ های مختلف نسبت به شهر تهران و عدم ‌ حمایت از ناوگان حمل ‌ ونقل عمومی که روزبه ‌ روز با مسائل و مشکلات بیشتری دست ‌ وپنجه نرم می ‌ کرد، باعث شده است که امروز ناوگان ‌ های ریلی و اتوبوسی این شهر، از فقر شدید قطار و اتوبوس موردنیاز در رنج باشند؛ رنجی که مسافران این 2 بخش، آن را هر روز با تمام وجود احساس می ‌ کنند. ناوگان اتوبوسرانی کلانشهر ۹ میلیون نفری تهران، حداکثر برای جمعیت یک شهر ۳ میلیون نفری کفایت می ‌ کند و افزایش ده ‌ ها برابری نرخ اتوبوس در یکی، دو دهه اخیر و محدودیت ‌ های ناشی از کاهش درآمدهای دولت و شهرداری تهران و آثار تحریم ‌ های ناجوانمردانه در بحث واردات و تولید داخل، از دلایل عمده ‌ ای هستند که شرایط حال حاضر را برای ناوگان اتوبوسرانی تهران رقم ‌ زده است، ازاین ‌ رو ضمن اورهال اتوبوس ‌ های موجود به ‌ صورت اساسی، خرید اتوبوس ‌ های جدید از سازندگان داخلی که خوشبختانه با حمایت قابل ‌ تقدیر دولت، شاهد آغاز فرآیند ورود آنها به تهران و سایر شهرها و کلانشهرهای کشور هستیم و نیز تامین اتوبوس ‌ های نو از سازندگان خارجی، راهکارهایی هستند که در صورت وجود اراده جدی، می ‌ توان آن را با کمترین زمان ممکن، اجرایی و عملیاتی کرد. شبکه مترو به ‌ عنوان سامانه پاک و انبوه بر نیز به ‌ دلیل کمبود ناوگان موردنیاز باوجود ظرفیت مناسبی که از آن برخوردار است، شرایط بهتری از اتوبوسرانی ندارد. بر این اساس، ضمن تمرکز بر توسعه و تکمیل ایستگاه ‌ ها و خطوط موجود و اجتناب جدی از اقدام به احداث خطوط جدید، تجهیز و تقویت ناوگان ریلی از طریق اورهال واگن ‌ های موجود و خریداری واگن ‌ های جدید از سازندگان داخلی و خارجی با حمایت دولت و استفاده از تسهیلات دولتی، باید با جدیت و به ‌ فوریت در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد.

آلودگی هوا که این روزها باتوجه به پدیده وارونگی دما، جریان زندگی را در تهران دچار اختلال کرده و سلامت شهروندان را در معرض تهدید قرار داده است، ناشی از عوارض کاملا قابل ‌ پیشگیری است که محصول بی ‌ توجهی دولت ‌ هایی بوده که اهمیت توسعه ناوگان حمل ‌ ونقل عمومی و ضرورت از رده خارج کردن خودروهای فرسوده و موتورسیکلت ‌ های آلاینده را جدی نگرفتند و البته تا وقتی به ‌ جای انجام اقدامات بنیادین مانند حمایت همه ‌ جانبه از توسعه مترو و اتوبوسرانی به اقدامات نمادین مانند تعطیلی مدارس بسنده کنیم، در به روی همین پاشنه خواهد چرخید. در شورای اسلامی شهر تهران، تمام توان را برای غلبه بر چالش ‌ هایی که تهران و مردم آن روزانه با آنها سر و کار دارند و کاستی ‌ ها و کمبودهای حوزه حمل ‌ ونقل عمومی به کار خواهند گرفت و سعی بر این است تا با انجام پیش ‌ بینی ‌ های لازم در برنامه چهارم توسعه شهر تهران، تدابیر و تمهیدات موردنظر را در قالب ماموریت ‌ هایی که تحقق آنها بااراده جدی و عزم جزم امکان ‌ پذیر است، اتخاذ کنیم و به اجرای آن با همت شهرداری تهران و حمایت دولت امیدوار باشیم.

امید است با گشایش در گره ‌ های چندین و چندساله حمل ‌ ونقل، شاهد تحقق مطالبات بحق مردم عزیزمان به ‌ موازات پاسخگویی به خواسته ‌ های بجای رانندگان پرتلاشی باشیم که با تمام وجود، در شهرها و جاده ‌ های کشور تلاش می ‌ کنند و میراث رانندگانی هستند که در دوران دفاع مقدس برای خدمت به هموطنان خود، از جان خویش مایه گذاشتند.