مشارکت برد ـ برد دولت و پتروشیمیها
آلبرت بغزیان کارشناس اقتصاد-در شرایط فعلی که مصرف انرژی در کشور بسیار بیشتر از تولید داخل است و به اصطلاح با ناترازی روبهرو هستیم، باید به فکر افزایش ظرفیت و توان تولید در کشور باشیم.
این کار نیاز به سرمایهگذاری دارد که از طریق آورده پتروشیمیها تامین میشود. این روند برای ما بسیار سودآور خواهد بود و منافع ما را تامین و نیازهایمان را برآورده میکند. اینکه قرار است پتروشیمیها در توسعه میادین گازی کشور همکاری داشته باشند و از گاز تولیدشده برای رفع ناترازی گازی صنعتی بهره ببریم یا آن را صادرات کنیم، رویکرد بسیار عالی است.ادامه حیات اقتصادی کشور در شرایط تحریم به سر پا نگه داشتن صنایع نفت و گاز بستگی دارد. کاری که دولت سیزدهم تلاش کرد طی دو سال و نیم گذشته به اجرا بگذارد و سیاستهایی هم در این راستا در دستور کار قرار گرفت که از جمله آنها میتوان به اجرای سیاست اتکا به خود و استفاده حداکثری از توان دانشبنیانی و ظرفیتهای موجود کشور اشاره کرد.
به باور بسیاری از کارشناسان، تفاوت دولت سیزدهم با دولتهای قبلی در این است که در این دولت نگاهها به داخل است. تلاش داریم از ظرفیتهای موجود حداکثر بهرهبرداری را داشته باشیم. در همین ارتباط سیاست جذب سرمایههای بخش خصوصی به صنعت نفت و گاز در دستور کار قرار گرفته است.قراردادی که بهتازگی بین وزارت نفت با پتروشیمیها در زمینه مشارکت آنها در توسعه ۱۶ میدان گازی کشور منعقد شد، در راستای استفاده از امکانات داخلی است. پتروشیمیهایی که به نسبت وضعیت مالی خوبی دارند، سرمایهگذاری ۵.۶ میلیارد دلاری در توسعه میادین خواهند داشت و میتوانیم از گاز تولیدی برای رفع ناترازی صنعتی استفاده میکنیم.
افزایش جذب سرمایههای بخش خصوصی طی دو سال و نیم گذشته و رسیدن نرخ سرمایهگذاری سالانه به ۳.۶ میلیارد دلار قطعا تاثیرگذار است و به نوعی میتوان گفت در این موضوع که جذب سرمایههای بخش خصوصی به صنعت نفت و گاز کشور برای ما مزیت دارد، شکی نیست و قطعا هیچکس در این زمینه شبههای ندارد. در این میان، موضوع مهم این است که این کار انجام شود. هر قدر ثبات اقتصادی در کشور بالاتر برود، قطعا میتوانیم عملکرد بهتری در جذب سرمایههای خارجی داشته باشیم و در این حوزه به موفقیتهای چشمگیری برسیم.
سرمایهگذاری پتروشیمیها در توسعه میدانهای گازی و اینکه قرار است سرمایهگذاری ۵.۶ میلیارد دلاری در این حوزه داشته باشند؛ یعنی درآمدزایی برای کشور. اینگونه همکاریهای مشترک بهطور قطع به نفع کشور است. هر قدر بتوانیم سرمایه بیشتری جذب کنیم، مزیتهای بیشتری نصیب کشور خواهد شد. واقعیت این است که در شرایط اقتصادی خاصی هستیم و در این وضعیت، حتی یک دلار هم برای ما یک دلار است و میتواند موثر باشد.
همانطور که گفته شد در شرایط فعلی که مصرف انرژی در کشور بیش از تولید داخل است و با ناترازی روبهرو هستیم، باید بهدنبال راهکارهایی برای ارتقای میزان تولید داخل باشیم. البته این کار نیاز به سرمایهگذاری دارد که از طریق آورده پتروشیمیها انجام خواهد شد. این روند برای کشور سودآور بوده و منافع زیادی به همراه دارد. همکاری واحدهای پتروشیمی در توسعه میادین گازی کشور حرکت مثبت و تاثیرگذاری است، با این رویه میتوانیم از یک سو با ناترازی مقابله کنیم و از سوی دیگر، حتی از منافع صادراتی آن بهرهمند شویم. این مشارکت قطعا برای تمام طرفها برد - برد خواهد بود.وقتی پتروشیمیها در توسعه میادین مشارکت و نقش فعالی داشته باشند، توقع دارند در زمان اوج مصرف ناترازی نداشته باشند و گاز مازاد تولید شده را بتوانیم صادر کنیم. به هر حال، رویکرد به سود هم شرکتهای پتروشیمی است و هم کشور. همچنین از تعطیلی صنایع پتروشیمی که عدمالنفع بالایی برای کشور دارد، جلوگیری میکنیم.ناترازی گاز در کشور یک موضوع جدی است. در برخی از فصول سال با ناترازی مواجه هستیم و باید برای رفع این مشکل بهدنبال افزایش تولید باشیم. از سویی هم توسعه میادین نیاز به
سرمایهگذاری دارد که میتوانیم از طریق پتروشیمیها آن را تامین کنیم. تحریمها در زمینه نفت خام مطرح هستند و شامل فرآوردهها نمیشود؛ بنابراین هر قدر بتوانیم در زمینه تولید فرآورده سرمایهگذاری کنیم، بهتر است. به این ترتیب، همکاری پتروشیمیها در توسعه میادین گازی مثبت ارزیابی میشود.